Τα τελευταία γεγονότα στον πόλεμο στην Ουκρανία σηματοδοτούν μια επικίνδυνη κλιμάκωσή του. Ο πόλεμος διεξάγεται γύρω από άλλοτε φανερά και άλλοτε δυσδιάκριτα έως αόρατα όρια, που εάν τυχόν και αναφερθούν από τα συστημικά ΜΜΕ, είναι για λίγα λεπτά ή δευτερόλεπτα. Παρ’ όλο που πρόκειται για επιθέσεις μεγάλης κλίμακας, με πολυάριθμες ανθρώπινες απώλειες, ανυπολόγιστες καταστροφές στο φυσικό και ζωικό περιβάλλον, καθώς και για κινδύνους που σχετίζονται με πυρηνικά «ατυχήματα», τα μέσα μαζικής εξαπάτησης δεν αφιερώνουν τον ανάλογο χρόνο. Εξυπηρετούν, έτσι, τη συγκάλυψη εγκλημάτων στην οποία έχει αξιοσημείωτη συμμετοχή και το ελλαδικό κράτος, αφού η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διοχετεύει μαζικά πολεμικό υλικό στην Ουκρανία, συνεχίζοντας έτσι μια παράδοση έμμεσης ή άμεσης συμμετοχής σε πολεμικές επιχειρήσεις.
Διαπιστώνεται πως, ενώ για την ολοένα αυξανόμενη ακρίβεια –η οποία κάνει ακόμα πιο δυσβάσταχτη την καθημερινότητα– η επικοινωνιακή καθεστωτική γραμμή είναι να δείχνεται σε μεγάλο βαθμό ως αιτία ο πόλεμος στην Ουκρανία, παραμένει η τάση να υποβαθμίζεται το ίδιο το γεγονός του πολέμου μέσα από την ελάχιστη ή καθόλου ανάδειξή του. Ο πόλεμος, λοιπόν, είναι κάτι μεγάλο και μια καλή δικαιολογία για το κράτος όσον αφορά την ακρίβεια, αλλά συγχρόνως είναι κάτι μικρό που γίνεται μακριά και πρέπει οπωσδήποτε να υποβαθμιστούν τα καταστροφικά γεγονότα του, γιατί και σ’ αυτό τον πόλεμο συμμετέχει και το ελλαδικό κράτος, έχοντας μερίδιο ευθύνης στις άμεσες, έμμεσες, τωρινές και μελλοντικές επιπτώσεις του.
Κάπως έτσι καταλήγει ο πόλεμος να διεξάγεται επάνω σε όρια, είτε σε ανθρώπινες απώλειες, είτε σε οικολογικές καταστροφές, είτε σε συνεχόμενη απειλή πυρηνικού «ατυχήματος». Με την βοήθεια των καθεστωτικών μέσων μαζικής εξαπάτησης αλλά –δυστυχώς– ακόμα και μέρους του κινήματος, το κοινωνικό σώμα φαίνεται να εγκολπώνει τις συνεχόμενες και αλληλεπιδρούμενες «κρίσεις» της εξουσίας ως κάτι φυσικό, με αποτέλεσμα την αποστασιοποίηση και τελικά την αυτοκαταστολή του. Το είδαμε κατά την λεγόμενη χρηματοπιστωτική κρίση, όπου η ανάπτυξη μιας δυναμικής στον δρόμο, απέναντι στις επιθέσεις του κράτους στο κοινωνικό σώμα, αφομοιώθηκε εκλογικά από τον Σύριζα και καταστάλθηκε από το κράτος, αλλά και, όταν χρειάστηκε, από την κομμουνιστική όψη της εξουσίας μέσω του ΚΚΕ. Το είδαμε στην στάση του «ορθολογικού» «αντιψέκ» κινήματος το οποίο συντάχθηκε με τις απαγορεύσεις, τους περιορισμούς και διαχωρισμούς του κράτους την περίοδο του μεγάλου εγκλεισμού και της πανδημίας. Το βλέπουμε και τώρα με την υποβάθμιση του πολέμου.
Οι κρίσεις γίνονται «φυσικότητα» στο κοινωνικό σώμα, με αποτέλεσμα να δέχεται γεγονότα ως τετελεσμένα ή σαν να είναι μάταιη η κάθε είδους αντίσταση και διαμαρτυρία. Σ’ αυτό το γεγονός έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης και όλα εκείνα τα κομμάτια της κοινωνίας που συνδιαλέγονται με το κράτος, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζονται και κοινωνικοί «σωτήρες».
Ποιος θυμάται, άραγε, τις μεγάλες αντιπολεμικές διαδηλώσεις των περασμένων ετών; Και επίσης, ποιος θυμάται, ότι αυτές δεν είχαν έρθει ουρανοκατέβατες και δεν ήταν ξεκρέμαστες με άλλους κοινωνικούς αγώνες; Η συνεχής υποβάθμιση του κοινωνικού συνόλου που ήδη ζει 13 και πλέον χρόνια σε συνεχές «κρίσεις», η εναπόθεση της όποιας κοινωνικής δυναμικής σε κόμματα και «σωτήρες», καθώς και η άμεση ή έμμεση στήριξη αριστερών και δεξιών, καθώς και μεγάλης μερίδας του λεγόμενου «χώρου», στα κοινωνικά κατασταλτικά μέτρα –που βαφτίστηκαν ως «υγειονομικά»– συντέλεσαν στην «παγωμάρα», στην καλλιέργεια της ματαιότητας και του φόβου για μια διαρκώς επαπειλούμενη αποσταθεροποίηση του συστήματος.
Έτσι, λοιπόν, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει υπαχθεί σε κανονικότητα, όπως και τόσες άλλες κρίσεις που είτε πέρασαν και προσπέρασαν, είτε είναι ακόμα εδώ. Η ανατίναξη του φράγματος Καχόβκα προκάλεσε μια σειρά από ανυπολόγιστες άμεσες καταστροφές, ενώ οι έμμεσοι κίνδυνοι, καθώς και η απειλή πυρηνικού «ατυχήματος», λόγω του γεγονότος της ανατίναξής του, είναι επίσης μεγάλη. Παραθέτουμε κάποια στοιχεία από τις παραπάνω καταστροφές, ώστε να καταστήσουμε σαφές πως ένας πόλεμος, ειδικά αυτή την περίοδο, ποτέ δεν γίνεται τόσο μακριά που να μην μας αφορά. Ένας πόλεμος και ειδικά όταν εμπλέκονται πυρηνικά όπλα ή πυρηνικά εργοστάσια και μια παγκοσμιοποιημένη αλυσίδα παραγωγής είναι ένα μείζον γεγονός. Ας μην συμπεριφερόμαστε σαν εκπαιδευμένοι από κούνια να συνηθίζουμε το τέρας, το όποιο τέρας.
Το φράγμα
Κατασκευασμένο και σε λειτουργία από το 1956 στον ποταμό Δνείπερο, το φράγμα Καχόβκα αποτελούσε τμήμα του υδροηλεκτρικού σταθμού παραγωγής ενέργειας, τροφοδοτώντας παράλληλα με νερό την ευρύτερη περιφέρεια της Χερσώνας προς τα νότια, μέχρι και την Κριμαία.
Στην ανατολική πλευρά του φράγματος χτίστηκε η πόλη Νόβα Καχόβκα, με σκοπό να στεγάσει τους εργάτες αυτής της κατασκευής. Της δόθηκε το όνομα Νόβα Καχόβκα ώστε να διακρίνεται από την μικρότερη πόλη Καχόβκα, η οποία βρίσκεται στην ίδια περιοχή λίγα χιλιόμετρα βορειότερα. Η πόλη της Νόβα Καχόβκα αριθμούσε περί τους 45 χιλιάδες κατοίκους το 2022, περίπου διπλάσιους σε σχέση με τους αρχικούς υπολογισμούς κατά τη δημιουργία της.
Το συνολικό έργο παραγωγής ενέργειας, άρδευσης και πλοήγησης ήταν ενταγμένο στο πλαίσιο των «Μεγάλων Κατασκευαστικών Έργων του Κομμουνισμού». Με αυτή τη φράση ταυτοποίησε η πρώην Σοβιετική Ένωση μερικά από τα κατασκευαστικά έργα της περιόδου που ώθησαν την οικονομία της.
Στις 6 Ιουνίου 2023 το φράγμα ανατινάχθηκε.
Οι άμεσες συνέπειες
Από το σπασμένο τμήμα του –μήκους 3,2 χλμ– φράγματος ξεχύθηκε ανεξέλεγκτη ροή νερού πλημμυρίζοντας μέσα σε λίγες ώρες τις παραποτάμιες περιοχές. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες 41 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ενώ τουλάχιστον 8 χιλιάδες, εκ των οποίων πάνω από 300 παιδιά, εκκένωσαν άμεσα τις εστίες τους από τις περιοχές που επλήγησαν.
Σύμφωνα με την αναφορά του Ρώσου υπουργού Εκτάκτων Αναγκών, Αλεξάντερ Κουρένκοφ, έχουν βυθιστεί περισσότερες από 23.000 κατοικίες σε 23 διαφορετικούς οικισμούς, 152 κοινωνικά σημαντικές δομές, 12 νεκροταφεία, καθώς και το Εθνικό Πάρκο Κάτω Δνείπερου.(1) Αυτά για την ανατολική πλευρά του Δνείπερου, στις περιοχές που βρίσκονται υπό ρωσικό έλεγχο.
Στη δυτική πλευρά, ο Ουκρανός κυβερνήτης Ολεξάντρ Προκούντιν ανέφερε ότι βυθίστηκαν τουλάχιστον 71 κατοικίες και υπέστησαν ζημιές άλλες τρεις γέφυρες, σε έναν πρώτο απολογισμό από τις περιοχές που βρίσκονται υπό ουκρανικό έλεγχο. Κινητοποιήθηκαν εθελοντές και υπηρεσίες, σε σιδηροδρομικό και οδικό άξονα, ώστε να εκκενωθούν οι πληγείσες περιοχές.(2)
Νερό και διατροφή
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η στάθμη του νερού έχει υποχωρήσει σε αρκετές περιοχές, ωστόσο οι συνέπειες από την ανατίναξη του φράγματος θα κοστίζουν για καιρό. Η ορμητικότητα του ποταμού που διαπέρασε το κατεστραμμένο τμήμα, παρέσυρε τα εδάφη αγροτικών καλλιεργειών, οχυρωματικών έργων εκατέρωθεν του ποταμού και πλήθος χρηστικών οχημάτων και αντικειμένων, εναποθέτοντας ιζήματα και λάσπη στις πλημμυρισμένες περιοχές. Από αυτή την βίαιη ροή, φυσικά, δεν ξέφυγαν ούτε τα σώματα νεκρών ανθρώπων και ζώων.
Από τον ταμιευτήρα του φράγματος, ο οποίος ήταν χωρητικότητας 18 κυβικών χιλιομέτρων, διέφυγε σημαντικό απόθεμα νερού με το οποίο τροφοδοτούνταν τα αρδευτικά κανάλια στη νοτιοανατολική Χερσώνα, καθώς και το Βόρειο Κανάλι της Κριμαίας. Από το συγκεκριμένο κανάλι, η περιοχή της Κριμαίας ικανοποιούσε το 85% των αναγκών της. Το μεγαλύτερο μέρος αξιοποιούταν για τις αγροτικές καλλιέργειες, ένα μέρος για τις βιομηχανίες στη χερσόνησο και περίπου το 1/5 για πόσιμο νερό και λοιπές ανάγκες.(3)
Από το αρδευτικό κανάλι Καχόφσκυ τροφοδοτούταν το μεγαλύτερο μέρος της Χερσώνας, προτού καταλήξει στην περιοχή της Ζαπορίζια. Η Ουκρανία προειδοποιεί ότι οι επιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι τόσο έντονες, ώστε οι περιοχές αυτές να οδηγηθούν σε ερημοποίηση.
Οι πρώτες εικόνες μαρτυρούν μια περιοχή χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων να βρίσκεται κάτω από το νερό. Σε πολλές περιπτώσεις φαίνονται μόνο οι στέγες των σπιτιών. Δεκάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών που είναι καλυμμένες με νερό λογίζονται ως μη υπαρκτή τροφή πια. Στον πυθμένα του ταμιευτήρα της Νόβα Καχόβκα βρίσκονται συσσωρευμένα νεκρά ψάρια.(4)
Από την καταστροφή δεν γλιτώνουν ούτε περιοχές που βρίσκονται σε «ασφαλή απόσταση» δεκάδων χιλιομέτρων. Το νερό επηρεάζει ακόμα και χωριά στην περιοχή του Μικολάιβ, καταστρέφοντας τις αγροτικές καλλιέργειες, τα μηχανήματα και την αποθηκευμένη σοδειά. Κάτοικοι αναφέρουν πως το νερό «καίει» και κρίνουν πως περιέχει χημικά. Παράλληλα με την αγροτική παραγωγή πλήττεται και η κτηνοτροφία. Ακόμα και στις περιπτώσεις όπου έχουν σωθεί τα ζώα, υπάρχει το σοβαρό πρόβλημα της τροφής τους. Τόνοι με μπάλες σανού και λοιπών ζωωτροφών έχουν βυθιστεί και παραμείνει για μέρες σ’ αυτό το μείγμα νερού, χημικών και λιπασμάτων ή έχουν παρασυρθεί από την ορμή του ποταμού.(5)
Η επάρκεια πόσιμου νερού και η διατροφική επάρκεια των ανθρώπων στις πρόσφατα πληγείσες περιοχές τίθεται σε σοβαρή αμφιβολία. Φυσικά, μετά από μια τέτοια εξέλιξη, πληθαίνουν τα δημοσιογραφικά ερωτήματα σχετικά με τις εξαγωγές σιτηρών και το αν αυτή η εκ νέου συρρίκνωση στην παραγωγή, θα επιφέρει άνοδο τιμών για το παγκόσμιο χρηματιστήριο σιτηρών. Τέτοιος ανθρωπισμός…
Οικοκτονία
Ο όρος οικοκτονία (ecocide) χρησιμοποιείται για να περιγράψει την σφοδρή καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, κατ’ αναλογία με τον όρο γενοκτονία (genocide).
Η έννοια της οικοκτονίας σχηματοποιείται κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, όπου οι ΗΠΑ κάνουν εκτεταμένη χρήση του φυτοφαρμάκου «Πορτοκαλί Παράγοντας» (Agent Orange), με στόχο την αποψίλωση των δασών. Οι τοξικές ουσίες που παρήχθησαν για λογαριασμό του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ από εταιρείες όπως Μονσάντο (Monsanto Company) και Ντόου (Dow Chemical Company) –στην πραγματικότητα συμμετείχαν και αρκετές άλλες– ερρίφθησαν στο Βιετνάμ αλλά και σε περιοχές της Καμπότζης και του ανατολικού Λάος.
Έκτοτε, ανοίγει μια συζήτηση σε διασκέψεις, συνέδρια και περιβαλλοντικούς οργανισμούς, σχετικά με την διασαφήνιση του όρου, καθώς τη ρητή διατύπωση νομοθεσίας που θα πρέπει να δημιουργηθεί για την πρόβλεψη και αποτροπή της οικοκτονίας σε καιρό πολέμου, αλλά και σε καιρό ειρήνης. Αυτά, από τις αρχές της δεκαετίας του ’70…
Εν όσω οι περιβαλλοντικά ευαίσθητοι άνθρωποι συζητούν τις επιπτώσεις της οικοκτονίας και το πώς μπορεί να εξελιχθεί σε γενοκτονία, αποκλείοντας ανθρώπινες –και μη– κοινότητες από τον βίο και την κουλτούρα τους, για μισό και πλέον αιώνα διεξάγονται ανθρωποσφαγές με τη χρήση όπλων που αφήνουν το οικοκτόνο αποτύπωμά τους, παρά τα συνέδρια και τους νόμους.
Ερχόμενοι στο σήμερα και στη Νόβα Καχόβκα, η καταστροφή του φράγματος και η ακόλουθη πλημμύρα στη Χερσώνα λογίζεται ως ακόμα μία οικοκτονία. Τα αποθέματα νερού μολύνθηκαν θέτοντας σε κίνδυνο τις ανθρώπινες ζωές, αλλά και την υγεία του πληθυσμού, όσον αφορά στα νοσήματα και τις επιδημίες που συνδέονται με την πόση υποβαθμισμένου νερού. Σε κίνδυνο βρίσκονται και οι ζωές εκατοντάδων ζώων και φυτών, μερικά από τα οποία αποτελούν σπάνια είδη, καταγράφονται στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών και ανήκουν στη βιοποικιλότητα της περιοχής. Τα δε φυσικά πάρκα τα οποία δημιουργήθηκαν ακριβώς γύρω από τον ποταμό, με σκοπό να διατηρηθούν αυτά τα σπάνια είδη, βρίσκονται στις περιοχές που επλήγησαν σοβαρότερα. Οι πλημμύρες θα μπορούσαν να καταστρέψουν μόνιμα τους βιοτόπους που βρίσκονται κατά μήκος και στις όχθες του Δνείπερου. Ο ταμιευτήρας της Καχόβκα αποτελούσε πηγή νερού για τα μεταναστευτικά πουλιά της περιοχής και φυσικό περιβάλλον για πολλά είδη ψαριών. Από το πέρασμα του υδάτινου όγκου υπολογίζεται ότι παρασύρθηκαν βαρέα μέταλλα και επιφανειακά λιπάσματα τα οποία αναμένεται να καταλήξουν στη Μαύρη Θάλασσα, επηρεάζοντας σοβαρά τη θαλάσσια ζωή.(6)
Πυρηνικά
Το νερό για την απαιτούμενη παροχή ψύξης στον μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό της Ευρώπης, που βρίσκεται στη Ζαπορίζια, παρεχόταν από το φράγμα της Νόβα Καχόβκα. Ο πυρηνικός σταθμός βρίσκεται υπό ρωσικό έλεγχο και είναι απενεργοποιημένος από την παραγωγή, ωστόσο για να συνεχίσει να θεωρείται ασφαλής χρειάζεται επαρκή και απρόσκοπτη ψύξη. Ένα κρίσιμο σημείο για να εξασφαλίζεται η ψύξη του, εντοπίζεται στη στάθμη του νερού, η οποία επιβάλλεται να διατηρείται πάνω από κάποιο επίπεδο ώστε να τροφοδοτείται ο σταθμός. Ως εκ τούτου, η καταστροφή του φράγματος ενεργοποίησε διεθνή αντανακλαστικά σχετικά με την ασφάλεια του πυρηνικού σταθμού, για τον οποίο το φράγμα έπαιζε σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ελάχιστης απαραίτητης στάθμης.(7)
Στη Ζαπορίζια και στον πυρηνικό σταθμό βρέθηκε ο γενικός διευθυντής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (IAEA), Ραφαέλ Γκρόσσι, ώστε να επιθεωρήσει τα συστήματα ψύξης και τον πιθανό κίνδυνο από την πτώση της στάθμης του νερού. Στην δήλωσή του, ο Γκρόσσι, σε σύμπνοια με τις δηλώσεις της ουκρανικής αλλά και της ρωσικής υπηρεσίας, αναφέρεται πως δεν διαπιστώνεται άμεσος κίνδυνος πυρηνικής ασφάλειας.(8)
Έπεται και συνέχεια
Και κατόπιν όλων αυτών, των μετρήσιμων και μη, των άμεσων και των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων αξίζει να αναρωτηθούμε «τίς πταίει». Ποιος θα μπορούσε να προκαλέσει μια τέτοιου μεγέθους καταστροφή; Ίσως το ερώτημα να έχει μεγαλύτερη αξία ανεστραμμένο. Ποιος δεν θα προκαλούσε μια τέτοια καταστροφή, όντας συμμέτοχος σε ακόμα μία ανθρωποσφαγή, ώστε να αποκομίσει ακόμα και τα ελάχιστα οφέλη στο πεδίο της μάχης;
Από τα δημοσιεύματα και τις αντεγκλήσεις καθίσταται αρκετά δύσκολο να βγει κάποιο ασφαλές συμπέρασμα, το οποίο ούτως ή άλλως δεν αποτέλεσε αυτοσκοπό για το παρόν κείμενο. Το πιο πιθανό είναι να ξεκαθαρίσει κάπως το τοπίο με την πάροδο αρκετού χρόνου, έτσι ακριβώς όπως μάθαμε για τα εγκλήματα πολέμου στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στην πρώην Γιουγκοσλαβία, όπου οι παγκόσμιοι «ειρηνοποιοί» σκόρπισαν τον θάνατο μαζί με το απεμπλουτισμένο τους ουράνιο ως ανθρωποκτόνο και οικοκτόνο δώρο για τις επόμενες γενιές. Και η αλήθεια είναι πως, πλέον, καταγράφονται με αρκετές λεπτομέρειες και ανατριχιαστικούς αριθμούς.(9) Οι σκληρές εικόνες που υπάρχουν στον σύνδεσμο που παραθέσαμε προηγουμένως, αναφέρονται στο Ιράκ και προειδοποιούμε πως χρειάζεται αντοχή για να ειδωθούν, όμως αυτό ακριβώς χρειάζεται και για τη «νέα» πραγματικότητα: αντοχή. Οι καρκινογενέσεις αυξήθηκαν αλματωδώς για τον πληθυσμό στα χρόνια που ακολούθησαν, τα κάθε λογής αναπνευστικά προβλήματα ομοίως, αλλά η πλέον φρικώδης αποτύπωση αυτών των εγκλημάτων έρχεται με τις τερατογενέσεις –έτσι ονομάζεται η γέννηση ενός ανυπεράσπιστου πλάσματος που στο μικρό κορμί του έχει ένα μείγμα ανθρώπινης και μη ανθρώπινης βιολογικής ταυτότητας. Οι καταγραφές ομοιάζουν δραματικά με αυτές της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, που δέχθηκαν την πυρηνική «προσφορά» του ανεπτυγμένου κόσμου, πάντα με πρόσχημα την ειρήνη. Καθιστούν ξεκάθαρα γελοία την όποια ανάλυση –φαινομενικά επιστημονικού κύρους– σχετικά με την χρήση του ουρανίου σε όπλα μαζικής ή στοχευμένης επίθεσης, σχετικά με το πόσα έτη απαιτούνται για την απομείωση των επιβλαβών συνεπειών. Ατέλειωτες ώρες τηλεοπτικής κάλυψης έχουν δαπανηθεί για να περιγράψουν την κάθε επίθεση με εναέρια ή χερσαία μέσα, το κάθε όπλο τελευταίας τεχνολογίας με εντυπωσιακές ικανότητες διάτρησης στόχων και την κάθε «επιτυχημένη» επιχείρηση που καταλήγει με μια καρφωμένη εθνική σημαία. Είναι απειροελάχιστο το ποσοστό της συνολικής ενημέρωσης που έχει δαπανηθεί για τις ασφυκτικές επιπτώσεις αυτής της ανηλεούς και αποκτηνωμένης «κανονικότητας» στον άνθρωπο και στο περιβάλλον.
Η ανατίναξη του φράγματος της Νόβα Καχόβκα αποτελεί μόνο μία ματιά σε μόνο μία στιγμή όλου αυτού που διαδραματίζεται –για πάνω από έναν χρόνο πια– στην Ουκρανία. Η ανάγνωση των ειδήσεων, ακόμα κι αν διαβάζουμε τα ίδια μέσα, μοιραία υποκύπτει στην υποκειμενική ερμηνεία του αναγνώστη. Σε κάθε οπτικό υλικό που παρουσιάζει τη μία ή την άλλη πλευρά να κερδίζει έδαφος, κρύβεται απελπιστική ματαιότητα, έστω και πίσω από το πρώτο πλάνο με τις σημαίες της εκάστοτε κατοχής. Ανθρώπινο αίμα χύνεται αμείλικτα. Οι μάχες διαδραματίζονται πάνω σε τεράστιες εύφορες και καταπράσινες πεδιάδες που θα μπορούσαν να θρέψουν γενιές ολόκληρες με τους καρπούς τους, καθώς και πλήθος άλλων όντων, αν δεν καταστρέφονταν καθημερινά από τοξικά υλικά και βαρέα οχήματα. Φαίνεται πως ο άνθρωπος έχει αποφασίσει να σπαταλήσει τη διάνοιά του στη βιομηχανία καταστροφής και να στρώσει τα όνειρά του κάτω από μια ερπυστριοφόρα προέλαση. Σίγουρα έπεται και συνέχεια… αλλά, στην όποια συνέχεια, ας μην είμαστε θεατές του εξουσιαστικού τους θεάτρου, ας τους χαλάσουμε τα σχέδια, μην γίνουμε αναλώσιμοι και καύσιμη ύλη στα καταστρεπτικά τους σχέδια.
Calandra
Ελευθερόκοκκος
1. Tass. (2023, June 21). More than 23,000 homes affected by flooding following Kakhovka dam breach — minister. TASS. https://tass.com/society/1636205
2Adler, N., Shankar, P., & Siddiqui, U. (2023, June 6). Ukraine updates: At least 71 houses flooded in Ukraine-controlled Kherson: Governor. Russia-Ukraine War News | Al Jazeera. https://www.aljazeera.com/news/liveblog/2023/6/6/russia-ukraine-live-news-moscow-accused-of-blowing-up-dam
3Faulconbridge, G. (2023, June 7). Nova Kakhovka dam breach: what do we know so far? Reuters. https://www.reuters.com/world/europe/what-is-kakhovka-dam-ukraine-what-happened-2023-06-07/
4Beaumont, P., Symons, H., Scruton, P., Swan, L., Kirk, A., & Morresi, E. (2023, June 10). A visual guide to the collapse of Ukraine’s Nova Kakhovka dam. The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2023/jun/09/visual-guide-ukraine-nova-kakhovka-dam-collapse
5DW News. (2023, June 14). The severe consequences of the Kakhovka dam breach | DW News [Video]. YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=bJe307YfeW0
6Hajdari, U. (2023, June 9). “Biggest ecocide in Ukraine”: Thousands of species threatened by breach at Kakhovka Dam. Euronews. https://www.euronews.com/green/2023/06/07/biggest-ecocide-in-ukraine-thousands-of-species-threatened-by-breach-at-kakhovka-dam
7Tass. (2023a, June 15). IAEA director-general inspects cooling pond at ZNPP. TASS. https://tass.com/defense/1632967
8IAEA Director General Statement to the IAEA Board of Governors. (n.d.). IAEA. https://www.iaea.org/newscenter/pressreleases/iaea-director-general-statement-to-the-iaea-board-of-governors
9Democracy Now! (2013, March 20). Ten Years Later, U.S. Has Left Iraq With Mass Displacement & Epidemic of Birth Defects, Cancers [Video]. YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=RNi_1pbSqGY
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.239, Ιούλιος- Αύγουστος 2023
πηγη: https://anarchypress.wordpress.com