Παρά τις εκδηλώσεις και συζητήσεις που έχουν ήδη αφιερωθεί στην επέτειο των διακοσίων ετών από το ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821, ο ολόπλευρος φωτισμός των διαφορετικών διαστάσεων του ιδρυτικού συμβάντος του νεοελληνικού έθνους-κράτους, εξακολουθεί να αποτελεί ζητούμενο. Και αυτό όχι μόνο γιατί αντικειμενικά το θέμα είναι δύσκολο να εξαντληθεί, αλλά και γιατί οι υποκειμενικοί περιορισμοί του παρόντος στρεβλώνουν την πρόσληψη του ιστορικού παρελθόντος.

Το «1821» τείνει να αντιμετωπίζεται άλλοτε ως ένα γεγονός αδιάφορο από την άποψη των χειραφετησιακών προκλήσεων της εποχής μας και άλλοτε ως αφορμή συλλογικής αυτοϋποτίμησης του νεοελληνικού λαού, την ίδια ώρα που ο κυρίαρχος λόγος αναδρομικά προβάλλει στην Ελληνική Επανάσταση την δικαιολόγηση σημερινών επιλογών τυχοδιωκτισμού στο εξωτερικό και ταξικής εμπάθειας στο εσωτερικό.

Οδηγό σε αυτή την διερεύνηση θα έχουμε τις εισηγήσεις 80 ομιλητών, μεταξύ των οποίων οι ξένοι προσκεκλημένοι: Μεχμέτ Οζνούρ Αλκάν (Καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης), Αϊφέρ Καράκαγια-Στουμπ (Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιστορίας στο William and Mary College των ΗΠΑ), Οξάνα Ιβάνοβνα Κιγιάνσκαγια (Καθηγήτρια Ιστορίας στο Ρωσικό Κρατικό Πανεπιστήμιο Ανθρωπιστικών Σπουδών), Τζεμάλ Καφαντάρ (Καθηγητής Ιστορίας και Τουρκικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ), Λατσεζάρ Κράστεφ (δρ. Ιστορίας Πανεπιστημίου Σόφιας), Καχραμάν Σακούλ (Αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Σεχίρ της Κωνσταντινούπολης), Χάλεντ Φάχμι (Καθηγητής Σύγχρονων Αραβικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ).

Οι επιστήμονες και ακτιβιστές που πήραν την πρωτοβουλία της διοργάνωσης αυτού του συνεδρίου, προέρχονται από διαφορετικά πεδία και ρεύματα σκέψης, συναντώνται όμως στην κοινή πεποίθηση ότι είναι δυνατή, ή μάλλον επιτακτικά αναγκαία, η παρέμβαση στη δημόσια συζήτηση για τα 200χρονα του “1821” με όρους οργανωτικής ανεξαρτησίας, ακαδημαϊκής αρτιότητας δίχως εσωστρεφή ακαδημαϊσμό, καθώς και πολύπλευρης προσέγγισης της νεοελληνικής εμπειρίας, με οδηγό την διαρκώς παρούσα εξεγερσιακή δυναμική της.

Την επιστημονική επιτροπή του συνεδρίου αποτελούν οι: Κλεονίκη Αλεξοπούλου (Νέο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας), Αργύρης Αρχάκης (Πανεπιστήμιο Πατρών), Βασίλης Γεωργάκης (Ιστορικός), Θανάσης Γκιούρας (Πανεπιστήμιο Κρήτης), Sükrü Ilıcak (Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ), Κώστας Καλημέρης (Ακαδημία Αθηνών), Ελιάνα Καναβέλη (Δρ. Κοινωνιολογίας), Άννα Καρακατσούλη (ΕΚΠΑ), Αλέξανδρος Κιουπκιολής (ΑΠΘ), Νικόλας Κοσματόπουλος (Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο Βηρυτού), Δημήτρης Κουσουρής (Πανεπιστήμιο Βιέννης), Ιάσων Κουτούφαρης-Μαλανδρίνος (ερευνητής ΕΚΠΑ), Παντελής Κυπριανός (Πανεπιστήμιο Πατρών), Ιωάννης Λεβεντίδης (ΕΚΠΑ), Γιώργος Λιερός (Συγγραφέας), Σωτήρης Λυκουργιώτης (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου), Χαράλαμπος Μαγουλάς (Πανεπιστήμιο Λευκωσίας ), Xάρης Ναξάκης (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Γεώργιος Νικολακάκης (Πανεπιστήμιο Κρήτης), Βασίλης Νιτσιάκος (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Νεφέλη-Μυρτώ Πανδίρη (Πολιτικός επιστήμονας), Νίκος Παπαδάτος (Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας), Γιώργος Περτσάς (Συγγραφέας-ερευνητής), Πολυζώης Πλαστράκης (Ιστορικός-Κοινωνικός Ανθρωπολόγος), Μαρίνος Σαρηγιάννης (Iνστιτούτο Mεσογειακών Σπουδών), Γιάννα Στεργίου (Ιόνιο Πανεπιστήμιο), Αλέξανδρος Σχισμένος (ΑΠΘ), Γιάβορ Ταρίνσκυ (Συγγραφέας-ερευνητής), Δημήτρης Τσαραπατσάνης (Πανεπιστήμιο του Γιόρκ), Μάριος Χατζόπουλος (ΕΑΠ, Πάντειο Πανεπιστήμιο).
πηγη: https://thepressproject.gr