Εχει την αξία του το παρακάτω δημοσίευμα γιατί προέρχεται από ένα έντυπο υπεράνω κάθε υποψίας για φιλοαριστερό προσανατολισμό. Και συγκεκριμένα έχει δημοσιευτεί σαν σήμερα 15 Απρίλη του 1945 στην εφημερίδα "Ελευθερία" του Πάνου Κόκκα. 

Ηταν ένα έντυπο σημαντικό για την εποχή της έκδοσης της, -άρχισε να εκδίδεται τον Αύγουστο του 1944, αρχικά παράνομα και μετά την απελευθέρωση της χώρας από τα Γερμανικά στρατεύματα νόμιμα, μέχρι την Απριλιανή δικτατορία του 1967 που διέκοψε την λειτουργία της και ο Π. Κόκκας αναχώρησε για το εξωτερικό- και έκφραζε τον κεντρώο χώρο της εποχής, με σαφής αντιΚΚΕ αιχμές.

Το συγκεκριμένο δημοσίευμα αναφέρεται στις προσχηματικές διώξεις που αναγκαστικά προχώρησε το αστικό καθεστώς μετά την απελευθέρωση και ειδικά σε έναν απάνθρωπο βασανιστή τον Λ. Λάμπρου. 

(Γι' αυτό το κάθαρμα κάποια στιγμή θα κάνουμε αναλυτική ανάρτηση. Εδώ να αναφέρουμε μόνο ότι ο υπουργός Εσωτερικών της δοσιλογικής κυβέρνησης του Ι. Ράλλη, Αναστάσιος Ταβουλάρης, γνωρίζοντας πόσο φανατισμένος αντικομμουνιστής ήταν τον απέσυρε από την αποστρατεία του ταγματάρχη  και τον διόρισε διοικητή της Ειδικής Ασφάλειας. Ηταν πιστός συνεργάτης των Γερμανών και υπεύθυνος για δεκάδες δολοφονίες αγωνιστών και πρωτοστάτησε σε φρικτά βασανιστήρια αντιστασιακών. Κάποιες σκηνές από την δίκη αυτού του τομαριού μπορείτε να διαβάστε εδώ. Να αναφέρουμε συμπληρωματικά ότι τα στοιχεία ακόμα και στην δίκη - παρωδία που έγινε σε βάρος του ήταν συντριπτικά και το δικαστήριο αναγκάστηκε να τον δικάσει συνολικά 7 φορές σε θάνατο. Εκανε ένα φεγγάρι φυλακή με "όλες τις ανέσεις" του και τελικά  αποφυλακίστηκε χάρη από τον βασιλιά τον Φλεβάρη του του 1952).   

 Παρασύρθηκα, Το δημοσίευμα της εφημερίδας "Ελευθερία" που αναφέραμε αρχικά:

 

Γνωρίζει ο νέος υπουργός της Δικαισύνης ότι ανακριτής δια τας υποθέσεις των δοσιλόγων είναι εις σύγγραμβος του διαβόητου και απαισίας μνήμης Λάμπρου; 

 

Οτι ο κύριος αυτός κάνει το παν για να αποθαρρύνει και τρομοκρατεί τους μάρτυρες κατηγορίας που προσέρχονται όπως καταθέσουν επιβαρυντικά στοιχεία κατά της συμμορίας των δοσιλόγων; 

Οτι υπάρχουν περιπτώσεις κατά τας οποίας εξεδίωξεν από το ανακριτικό γραφείο μάρτυρες και παθόντες με ύβρεις και απειλές; 

Οτι συμπεριφέρεται ως συνήγορος και όχι ως ανακριτής; Οτι πλείστοι μάρτυρες φοβούνται να προβούν εις καταθέσεις εναντίον του; 

Ο εντιμότερος των ανθρώπων και αν ήτο ο ανακριτής αυτός, μόνο εκ του γεγονότος της συγγένειας προς ένα εκ των απεχθέστερων δοσιλόγων της κατοχής, είναι τελείως ακατάλληλος όπως συνεχίσει το έργον, το οποίο ανοήτως και επιπολαίως του εμπιστεύθησαν