Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 27 Ιούν 2021
Η δράση των ταγμάτων ασφαλείας
Κλίκ για μεγέθυνση
27.06.2021, 19:04

 

 
 
Στα περισσότερα από τα βουλεύματα που οι κατηγορίες που διατυπώνονταν ήταν καθαρά για φόνους που διέπραξαν τα μέλη των ταγμάτων ασφαλείας, το Συμβούλιο του ΕΔΔ Καλαμών επικαλέστηκε αναρμοδιότητα να τις εκδικάσει.
Το βιβλίο του Απόστολου Παρτσακλού «Ο ένοπλος δωσιλογισμός στη Μεσσηνία - Δράση και ποινική αντιμετώπιση» (Εκδόσεις: Εταιρεία Σύγχρονης Ιστορίας) ασχολείται στις 516 σελίδες του με το ζήτημα της ένοπλης συνεργασίας... πατριωτών με τις κατοχικές δυνάμεις στη χώρα μας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Βασικά παρακολουθεί τη δράση των κατ' εξοχήν ένοπλων δωσιλογικών ομάδων, των ταγμάτων ασφαλείας, που ειδικά στη Μεσσηνία δοκιμάστηκε σκληρά από την ασύμμετρη βία που ασκήθηκε κατά του άμαχου πληθυσμού της από τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους.

Περιέχει πλούσιο αρχειακό υλικό των Ειδικών Δικαστηρίων Δωσιλόγων Καλαμών και Ναυπλίου. Βλέπουμε τα βουλεύματα που εκδόθηκαν και τα πρακτικά των δικών που διεξήχθησαν εκεί μετά την Απελευθέρωση και παρατηρούμε πως αποτυπώνεται με αδιάψευστο τρόπο η δράση των ταγμάτων ασφαλείας. Το χειρότερο βέβαια είναι η αντιμετώπιση που έτυχαν τα μέλη των ταγμάτων από τη Δικαιοσύνη, που έφτανε σε σημείο να επιβραβεύει τη συμμετοχή τους σε αυτά.

«Πρόκειται για μοναδικό πρωτογενές και συνάμα αξιόπιστο υλικό, με την επεξεργασία του οποίου ξεπερνιούνται κατά ένα μέρος οι δυσκολίες που συναντούσε η έρευνα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, λόγω της έλλειψης είτε επίσημων πηγών που να αποκαλύπτουν εναργώς την κατοχική δράση των ταγμάτων είτε μαρτυριών των πρωταγωνιστών της ένοπλης συνεργασίας, αν αναλογιστούμε τη σιωπή που επιβλήθηκε γύρω από το ζήτημα αυτό μεταπολεμικά, ως αποτέλεσμα της αθόρυβης ενσωμάτωσης των δωσιλόγων στο μεταπολεμικό κράτος».

Ο Απόστολος Παρτσακλός είναι φιλόλογος εκπαιδευτικός σε δημόσιο σχολείο. Αυτό είναι το πρώτο του βιβλίο και βασίζεται στη διπλωματική του εργασία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με θέμα τον ένοπλο δωσιλογισμό στη Μεσσηνία, η οποία βραβεύτηκε από το Ιδρυμα Βασιλικής και Ολγας Σταυροπούλου, στον διαγωνισμό του 2019.

Ενα απόσπασμα από το βιβλίο

Από τη στιγμή που ο αντικομμουνισμός θριάμβευε ως επίσημη κρατική ιδεολογία, δεν μπορούσαν παρά να γίνουν αποδεκτά και να καθορίσουν την έκβαση των υποθέσεων δωσιλογισμού στο Ειδικό Δικαστήριο επιχειρήματα των κατηγορούμενων που επικαλούνταν την «κομμουνιστική βία», για να δικαιολογήσουν την καταφυγή τους στα τάγματα ασφαλείας ως μέσο προστασίας. Κάτι τέτοιο ισχυρίστηκαν ότι συνέβη τρεις κατηγορούμενοι, οι οποίοι «υπηρέτουν εις το εν Μελιγαλά Τάγμα Ασφαλείας, εις ον κατέφυγον εκ του χωρίου των Κορυφάσιον Πυλίας, διωκόμενοι υπό της οργανώσεως ΕΑΜ του χωρίου των συνεπεία των αντιθέτων πολιτικών φρονημάτων αυτών».

Κρίνοντας και από άλλες υποθέσεις, το επιχείρημα ήταν αρκετό για να υποβαθμίσει τη βαρύτητα των κατηγοριών και να θέσει εν αμφιβόλω την ενοχή των κατηγορούμενων, ώστε να παρουσιάζονται ότι εξαναγκάστηκαν να καταφύγουν στα τάγματα και ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, «διαταχθέντες μετέσχον εις τίνα του χωρίου τούτου γενομένην κατά μήνα Αύγουστον 1944 επιδρομήν του Τάγματος καθ’ ην έλαβον χώραν εμπρησμοί πολλών οικιών διά λόγους αντεκδικήσεως και άλλας αξιόποινας πράξεις».

Το Συμβούλιο αποφάνθηκε πως «η τοιαύτη κατάταξις των κατηγορουμένων εις το Τάγμα Ασφαλείας δεν δύναται να θεωρηθή καθ’ ημάς ως ανάληψις υπηρεσίας παρά ταις αρχαίς κατοχής και κατά συνέπειαν ελλείπει το ουσιώδες στοιχείον του σχετικού αδικήματος του προβλεπομένου υπό του άρθρου 1 #δ της ως άνω Συντ. Πράξης». Τα τάγματα προστάτευαν τον νόμο και την τάξη από τις επιβουλές των ανατρεπτικών στοιχείων και άρα, από τη στιγμή που η συμμετοχή σε αυτά αποτελούσε ένδειξη αντικομμουνιστικής στάσης, εκλαμβανόταν περισσότερο ως ελαφρυντικό παρά ως ενοχοποιητικό στοιχείο. Γι’ αυτό και οι κατηγορούμενοι δεν απέκρυπταν τη συμμετοχή τους σε αυτές τις μονάδες, αλλά αντίθετα την πρότασσαν.

Είναι εμφανές ότι η σύγκρουση μεταξύ ΕΛΑΣ και ταγμάτων παρείχε στο Συμβούλιο το βολικό σχήμα απενοχοποίησης των δραστών, το οποίο ασμένως υιοθετούνταν για να απαλλαγούν από τις κατηγορίες ή τουλάχιστον να παραπεμφθούν στα αρμόδια ποινικά δικαστήρια, μιας και οι πράξεις τους δεν στρέφονταν εναντίον προσώπων που διενεργούσαν αντίσταση κατά του εχθρού και άρα δεν είχαν τα χαρακτηριστικά των αξιόμεμπτων, σύμφωνα με τη Συντακτική Πράξη 6, πράξεων.

Αποτέλεσμα αυτού του τελευταίου ήταν, στα περισσότερα από τα βουλεύματα που οι κατηγορίες που διατυπώνονταν ήταν καθαρά για φόνους που διέπραξαν τα μέλη των ταγμάτων ασφαλείας, το Συμβούλιο του ΕΔΔ Καλαμών να επικαλεστεί αναρμοδιότητα να τις εκδικάσει. Αφορούσαν τον σκληρό πυρήνα των ταγμάτων ασφαλείας, που πέρα από τις καταδόσεις και τις συλλήψεις διενεργούσε και εκτελέσεις. Το σημαντικότερο, επιπλέον, στοιχείο που εγγράφεται σε αυτές τις υποθέσεις ήταν ότι με τις μεθοδευμένες αποφάσεις του Ειδικού Δικαστηρίου, καταφερόταν ένα δεύτερο πλήγμα στα θύματα, ηθικό αυτή τη φορά, καθώς οι ετυμηγορίες των Συμβουλίων μετέτρεπαν το πλεονέκτημα της αντιστασιακής δράσης που εξύψωνε τα θύματα, σε μια ταπεινή προσωπική διαφορά που εκτρεπόταν σε ένα έγκλημα του κοινού ποινικού δικαίου.

Το σκεπτικό που αποκαλύπτεται σε όλα τα βουλεύματα είναι πλήρως εναρμονισμένο με την αντίληψη που επιφύλασσαν για το ΕΑΜ και τα τάγματα ασφαλείας οι επικρατούσες μεταπελευθερωτικά δυνάμεις. Το μεταβαρκιζιανό καθεστώς έχει εξοβελίσει το ΕΑΜ από τις πατριωτικές δυνάμεις, εκείνες που διενήργησαν αγώνα κατά των κατακτητών, με την αιτιολογία ότι το μόνο που έπραξε ήταν αγώνας για την επικράτησή του μεταπολεμικά. Αντιθέτως, οι «εθνικόφρονες οργανώσεις», στις οποίες συγκαταλέγονται και τα τάγματα ασφαλείας που εργάστηκαν για την αποσόβηση του κομμουνιστικού κινδύνου, είναι αυτές που καταλαμβάνουν «επάξια» τον πατριωτικό χώρο.
πηγη: https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου