Ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρας Γερμανικός (Gaius Iulius Caesar Germanicus, 31 Αυγούστου 12 – 24 Ιανουαρίου 41), πιο γνωστός από το προσωνύμιο Καλιγούλας, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 37 έως το 41. Ο Καλιγούλας ήταν μέλος του οίκου των κυβερνητών συμβατικά γνωστού ως η Δυναστεία Ιουλίων-Κλαυδίων. Ο πατέρας του Καλιγούλα, Γερμανικός, ανιψιός και υιοθετημένος γιος του αυτοκράτορα Τιβέριου, ήταν ένας πολύ επιτυχημένος στρατηγός και ένα από τα πιο αγαπητά δημόσια πρόσωπα της Ρώμης. Ο νεαρός Γάιος κέρδισε το προσωνύμιο Καλιγούλας (που σημαίνει “μπότα μικρού στρατιώτη”, υποκοριστικό της λέξης caliga) από τους στρατιώτες του πατέρα του, όταν τον συνόδευε κατά τις εκστρατείες του στη Γερμανία.
Ο Καλιγούλας εμφανίζεται ως μια θλιβερή περίπτωση ενός νεαρού ηγεμόνα οποίος έπασχε μάλλον από ψυχικό νόσημα. Στην αρχή της θητείας του ήταν δημοφιλέστατος, όμως πολύ σύντομα έγινε μισητός διότι εμφάνισε δείγματα αυταρχισμού, και μάλιστα σε μια περίοδο που ήθελε να τηρούνται τα προσχήματα ενός σχετικού σεβασμού προς την σύγκλητο. Η τάση απολυταρχίας του Καλιγούλα, εκδηλώνοντας αιφνίδια έναρξη παρανοϊκών κρίσεων, κορυφώθηκε όταν ο αυτοκράτορας έχρισε συγκλητικό το άλογό του. Το μοναδικό πολεμικό γεγονός που έγινε την εποχή του Καλιγούλα ήταν όταν έστειλε Ρωμαίους στη Μαυριτανία άλλα η κατάκτηση της έγινε επί του διαδόχου του Κλαύδιου. Ο Καλιγούλας δολοφονήθηκε 4 χρόνια αφότου έγινε αυτοκράτορας.
Βιβλιογραφία
- Φραγκουλίδης Σταύρος, “Η δολοφονία του Καλιγούλα: οι οιωνοί”, Ιστορικά, τ/χ. 236 (2004), σελ. 38-43.