Στην παραπάνω φωτογραφική σύνθεση είναι τρία από τα πρωτοσέλιδα άρθρα με τα οποία κυκλοφορούσε ο Ριζοσπάστης σαν σήμερα το 28 Ιούνη το 1945, Τέτοια κείμενα είναι "διαμάντια", για όποιον ενδιαφέρεται για την πρόσφατη ιστορία του τόπου μας. Δεν είναι απλώς ότι πληροφορείτε το πώς στελεχώθηκε το αστικό κράτος μετά την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τους Γερμανούς, αναθέτοντας δέσεις κλειδιά του κρατικού μηχανισμού σε ότι πιο σιχαμερό, προδοτικό απόβρασμα, υπήρχε σ' αυτόν το τόπο, ούτε μόνο πως εκδηλώθηκε το απίστευτο μίσος του κράτους ενάντια στους κομμουνιστές, αγωνιστές της Εθνικής μας Αντίσταση;. Μπορεί με τέτοια αναγνώσματα να αποκτά πιο ολοκληρωμένη άποψη για τον διαχρονικό ρόλο της αστικής "δικαιοσύνης", αλλά για μένα άλλο είναι το πιο σημαντικό: Το δίδαγμα με πόσο αίμα πληρώσαμε τις αυταπάτες που είχαμε για τους ξένους "συμμάχους" και για το ότι η Δεξιά υπήρχε περίπτωση να απαρνηθεί το DNA της.

Δυστυχώς χρειάστηκε τα έκτακτα στρατοδικείο και τα εκτελεστικά αποσπάσματα να κάνουν υπερορίες, να "φτύσουν το γάλα της μάνας τους" τα καλύτερα παιδιά του λαού μας, σε μπουντρούμια - κολαστήρια και σε τόπους εξορίας-μαρτυρίου, για να το συνειδητοποιήσουμε. 

Το φύλλο του Ριζοσπάστη που κυκλοφόρησε σαν σήμερα το 1945, οκτώ μήνες από την απελευθέρωση και τέσσερις μήνες από την υπογραφή της κατάπτυστης Συμφωνίας της Βάρκιζας, είναι μια ολόκληρη εικόνα αυτής της ζοφερής, για τον λαό μας, που υπήρξε. 

Υ.Γ:  Ιστορικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα δημοσιεύματα του "Ρ" για το πώς οι Χίτες του Γρίβα από χαϊδεμένα παιδιά των Γερμανών και της δοσιλογικής κυβέρνησης του Ράλλη, μετά την απελευθέρωση τέθηκαν στην υπηρεσία του αστικού κράτους και του Γλίξμπουργκ. Σ' αυτό το θέμα θα επανέλθουμε με άλλη ανάρτησή μας.