Loading...

Κατηγορίες

Κυριακή 09 Μάι 2021

 

 
Χρήστος Χωμενίδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση 1901
Θάνατος 9  Μαΐου 1944
Αιτία θανάτου απαγχονισμός
Συνθήκες θανάτου θανατική ποινή
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα μουσικός

Ο Χρήστος Χωμενίδης (1901 - 9 Μαΐου 1944) ήταν Έλληνας σοσιαλιστής, αντιστασιακός και συνιδρυτής του ΕΑΜ. Εκτελέστηκε για την αντιστασιακή του δράση.

Νεανικά χρόνια

Γεννήθηκε στην Ακράτα Αχαΐας το 1901. Πολέμησε στη Μικρά Ασία. Σπούδασε κοινωνιολογία και νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο εξωτερικό. Συνδέθηκε με το κίνημα των δημοτικιστών με τον Δημήτρη Γληνό και τη δεκαετία του 1920 έγινε αντιπρόεδρος του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Αναμίχθηκε στην πολιτική ως στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Το 1931 ήταν μέλος της τριμελούς γραμματείας του κόμματος μαζί με τους Νίκο Γιαννιό και Στρατή Σωμερίτη[1] και μετά το 1932 ο ηγέτης του, με πρόγραμμα την προσήλωση στις αρχές του επιστημονικού σοσιαλισμού και το πέρασμα της ελληνικής κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας σε κοινωνία σοσιαλιστική[2]. Σε συσκέψεις των σοσιαλιστών το 1936 υποστήριξε την ανάγκη για την δημιουργία Λαϊκού Μετώπου σε συνεργασία με το ΚΚΕ[3][4]. Στην Δικτατορία του Μεταξά είχε αντιδικτατορική[5] δράση και εκτοπίστηκε στην Κέα, στη Σέριφο και στην Ακροναυπλία[6]. Στον πόλεμο του 1940-41 στρατεύθηκε και υπηρέτησε ως στρατιώτης.

Παντρεύτηκε την αδελφή του Δημήτρη Γληνού και απέκτησαν έναν γιό. Χώρισαν μετά από λίγους μήνες[7].

Δράση στην Κατοχή, και εκτέλεση

Πήρε μέρος στις συσκέψεις για την ίδρυση του ΕΑΜ και υπέγραψε την ιδρυτική του πράξη ως εκπρόσωπος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας(ΣΚΕ)[8]. Κατά μια εκδοχή ήταν αυτός που επινόησε το όνομα του ΕΑΜ. Στις συσκέψεις αυτές έθετε ζήτημα σοσιαλιστικού προγράμματος[9][10][11] και ζητούσε να μην υπάρχει καμία συνεργασία με τους βασιλόφρονες κάτι που δεν έγινε δεκτό για να μη διασπαστεί το μέτωπο του ΕΑΜ. Το 1942 ήταν υπεύθυνος της εφημερίδας Σοσιαλιστικής Φλόγας. Στα τέλη του 1942 σε σύσκεψη που περιφρουρούνταν από αστυνομικούς του αρχηγού της αστυνομίας πόλεων Άγγελου Έβερτ[12][13] προσπάθησε να πείσει τα μέλη των σοσιαλιστών να αποχωρήσουν από το ΕΑΜ θεωρώντας ότι το ΚΚΕ μονοπωλεί τον αγώνα[14] με αποτέλεσμα να διαγραφεί με βαρείς χαρακτηρισμούς από το κόμμα του[15][16] , να διαγραφεί από το ΕΑΜ[17] [18] καθώς και να του επιτεθεί ανάλογα το ΚΚΕ [19]. Επανήλθε όμως αργότερα και με εντολή της ΠΕΕΑ ορίστηκε πρόεδρος της Πελοποννησιακής Διοικητικής Επιτροπής. Τον Απρίλιο του 1944 προσπάθησε να περάσει στην Πελοπόννησο μαζί με το στέλεχος της ΠΕΕΑ Δημήτρη Πετρίδη (οργάνωση Δημοκράτης) όπου και συνελήφθησαν μέσα στο πλοιάριο που τους μετέφερε. Κατά την φυλάκιση του κράτησε θαρραλέα στάση[20]. Στις 9 Μαΐου τον απαγχόνισαν μαζί με άλλα 10 μέλη του ΕΑΜ[21] ως κομμουνιστές για αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ[22]*.

Στην εκτέλεση ήταν παρούσα η σύντροφος του η Κλυτώ η οποία αφού έδωσε χρήματα στον νεκροθάφτη για να τον βάλει σε ατομικό και όχι σε ομαδικό τάφο, αυτοκτόνησε μετά από λίγες ημέρες.

Σημείωση

  • πιθανώς το συγκεκριμένο συμβάν να πρόκειται απλώς για ένοπλη σύγκρουση πάνω στη μέθη μεταξύ ταγματασφαλιτών από το πρώην 5/42 σύνταγμα της Ε.Κ.Κ.Α και Γερμανών στρατιωτών σε ταβέρνα της περιοχής[23].

Παραπομπές

  1.  
Ο απαγχονισμός των 11 πατριωτών στα Ψηλαλώνια Πατρών στις 9-5-44, Γιώργος Μόσχος ISTOLOGIO Giorgou MOSXOU
 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου