Αυτό το απόσπασμα θανάτου με έδρα την Αυγενική και φυλάκια στον Κρουσώνα και το Ηράκλειο δεν αριθμούσε πάνω από 150 έως 200 γερμανοντιμένους δοσίλογους.
Τα ντόπια αυτά τομάρια που η βιαιότητα και η σαδιστική συμπεριφορά τους σε βάρος αμάχων συμπατριωτών τους έκανε του Κρητικούς να θεωρούν ακόμα και σήμερα τον χαρακτηρισμό «Σουμπερίτης» βαριά βρισιά, που δηλώνει τον υπάνθρωπο, το απόβρασμα, τον χυδαίο προδότη (Διαβάστε περισσότερα γι’ αυτά τα καθάρματα) βαρύνονται για μια σειρά εγκλήματα σε βάρος του Ελληνικού λαού.
Μωρά παιδάκια τα πετούσαν σε τοίχους και τα σκότωναν, πυροβολούσαν δολοφονώντας γυναίκες και ηλικιωμένους.
Οι «Σουμπερίτες» προβαίνουν σε τέτοιες κτηνωδίες που δεν τις χωράει ανθρώπινος νους.
Ενα απ' τα πιο αποτρόπαια, φρικιαστικά εγκλήματά τους, διέπραξαν σαν σήμερα 6 Οκτώβρη 1943 στο χωριό Καλή Συκιά στο Νότιο Ρέθυμνο της Κρήτης.
Συγκεντρώνουν τις γυναίκες στην πλατεία του χωριού και αρχίζουν να τις ανακρίνουν για να μάθουν που ήταν τα κρησφύγετα των ανταρτών που πολεμούσαν τους κατακτητές. Μάταιος ο κόπος τους. Καμιά γυναίκα δεν αποκάλυψε το παραμικρό.
Λύσσαξαν από την αποτυχία τους να αποσπάσουν την ελάχιστη πληροφορία τα ανθρωπόμορφα κτήνη.
Έβαλαν φωτιά στα σπίτια και με προτεταμένα τα όπλα οδηγούσαν τις γυναίκες που έμεναν σ’αυτά για να τις σβήσουν. Φτάνοντας, τις πετούσαν μέσα ζωντανές και καίγονταν ή τις πυροβολούσαν και καίγονταν τραυματισμένες. Όσες επιχειρούσαν να βγουν έξω τις σκότωναν.
Συνολικά, έκαψαν οχτώ γυναίκες από την Καλή Συκιά μεταξύ αυτών και μια έγκυο οχτώ μηνών και τέσσερις από το γειτονικό χωριό Ροδάκινο, καθώς ζωντανός πυρπολήθηκε κι ένας ηλικιωμένος άντρας που δεν είχε εγκαταλείψει το χωριό.
Οι αγριότητες που διαδραματίστηκαν αποτυπώνονται με συγκλονιστικό τρόπο στο αποκαλυπτικό ντοκουμέντο «Πυρπόληση γυναικών στην Καλή Συκιά - Ολοκαύτωμα από Γερμανούς ναζί κατά τη διάρκεια της κατοχής» των δημοσιογράφων Γιάννη Κανελλάκη και Μανόλη Παντινάκη σε σκηνοθεσία Τάσου Μπιρσίμ.
Στο βίντεο, συγγενείς των θυμάτων αλλά και κάτοικοι που έζησαν από κοντά τα γεγονότα της ναζιστικής θηριωδίας, περιγράφουν τι συνέβη εκείνη τη μαύρη Τετάρτη της 6ης Οκτωβρίου.
Το μέγεθος της βαρβαρότητας αποτυπώνεται στη φράση μιας γυναίκας, που λέει μεταξύ των άλλων ότι «βουίζουν ακόμα στο χωριό αλλά και στ’ αφτιά των κατοίκων τα ουρλιαχτά των γυναικών που καιγόντουσαν ζωντανές».
Πληροφορίες πήραμε από περασμένες αναρτήσεις μας
πηγη: http://tsak-giorgis.blogspot.com