Λίστα αντικειμένων
| Δημήτριος Χολέβας, Παπαχολέβας, | |
|---|---|
Ο Παπαχολέβας σε βουνοκορφή της Ρούμελης, ιστορική φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή.
|
|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 26 Ιανουαρίου 1907 Τσούκα Φθιώτιδας |
| Θάνατος | 16 Ιουλίου 2001 Αθήνα |
| Κατοικία | Μακρακώμη, Ν.Μαγνησία Λαμίας, Ικαρία, Λαύριο, Λέρος, Αρχάγγελος Ρόδου, Νίκαια Πειραιώς, Αγ.Ανάργυροι Αττικής |
| Εθνικότητα | Έλληνας |
| Θρησκεία | Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας, αρχαιολόγος, ιστορικός, αντάρτης του ΕΛΑΣ |
| Γνωστός για | δράση στην Εθνική Αντίσταση, φωτογραφία Σπύρου Μελετζή |
Ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Κ. Χολέβας (26 Ιανουαρίου 1907 - 16 Ιουλίου 2001), πιο γνωστός ως Παπαχολέβας, ήταν ιερέας, φιλόλογος, ιστορικός, αρχαιολόγος και μέλος του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), με το ψευδώνυμο «Παπαφλέσσας», κατά τη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης.[1][2] Απαθανατίστηκε σε φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή ως σύμβολο των φλογισμένων ράσων
, του αγέρωχου παπά-αντάρτη της Εθνικής Αντίστασης.[3][1][2]
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε την 26 Ιανουαρίου 1907 στο χωριό Τσούκα της Φθιώτιδας και μεγάλωσε στην Μακρακώμη. Σπούδασε φιλολογία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1938 χειροτονήθηκε ιερέας στην Λαμία.[1]
Οργανώθηκε στο Ε.Α.Μ. το 1942 και πολέμησε τους Γερμανούς κατακτητές από τις γραμμές του ΕΛΑΣ, με το ψευδώνυμο «Παπαφλέσσας».[4][5] Έγινε στρατιωτικός ιερέας της 13ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ[5] και αργότερα εθνοσύμβουλος της ΠΕΕΑ. Το 1943 οργάνωσε συνέδριο ιερέων στην Σπερχειάδα Φθιώτιδος. Συγκρότησε την Παγκληρική Ένωση Ορθοδόξου κλήρου με 4.000 μέλη και εξελέγη Γενικός Γραμματέας της.[6][2] Μετά το τέλος του πολέμου, το 1945, το Συνοδικό Δικαστήριο τον καταδικάζει σε τριετή αργία. Το 1947 εξορίζεται στην Ικαρία για μικρό διάστημα. Το 1948 διορίσθηκε καθηγητής στο Λαύριο και εν συνεχεία μετετέθη στη Λέρο, Αρχάγγελο Ρόδου και στο Νυχτερινό Γυμνάσιο Νίκαιας Πειραιώς[2], απ' όπου συνταξιοδοτήθηκε το 1973, διωγμένος από το καθεστώς της χούντας.[1]
Εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος Αγίων Αναργύρων. Το 2001 του απονεμήθηκε από την Ιερά Σύνοδο ο Χρυσός Σταυρός του Αποστόλου Παύλου. Υπήρξε μέλος των οργανώσεων Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση, Κίνηση για την Ειρήνη και Εθνική Ανεξαρτησία, Εθνικό Συμβούλιο Ειρήνης, μέλος του Δ.Σ. της ΠΕΑΕΑ (Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης), μέλος του Πνευματικού Κέντρου Αγίων Αναργύρων και άλλων οργανώσεων.[1]
Απεβίωσε στις 16 Ιουλίου του 2001 και η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου 2001, στη Μακρακώμη Φθιώτιδας. Στο μνημόσυνό του παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της Ν.Ε. του Κ.Κ.Ε.[6] Ήταν παντρεμένος και είχε πέντε παιδιά.[1][3]
Παραπομπές
Κηδεύεται σήμερα ο παπα-αντάρτης
, Τα Νέα 20 Ιουλίου 2001, έντυπη έκδοση.ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ
, Τα Νέα 27 Ιουλίου 2001, έντυπη έκδοση.Έφυγε ο ανταρτόπαπας
, Ελευθεροτυπία 19 Ιουλίου 2001, έντυπη έκδοση.- Λιθογραφημένη αφίσα (Ε.Α.Μ., 1941–1944) πρόσβαση: Πινακοθήκη Χρήστου και Σοφίας Μοσχανδρέου, Μεσολόγγι.
- Νομαρχιακή Επιτροπή Τουριστικής Προβολής, Η Ευρυτανία στην Αντίσταση (Περιφέρεια Στερέας Ελλάδος. Περιφερειακή Ενότητα Ευρυτανίας).
Μνημόσυνο του Παπαχολέβα
, Ριζοσπάστης Τρίτη 28 Αυγούστου 2001, έντυπη έκδοση.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ντοκιμαντέρ με συνέντευξη του Παπαχολέβα
Βιβλιογραφία
- Σπύρος Μελετζής, Με τους αντάρτες στα βουνά (Αθήνα, 1996), εικ. 88.
 |
Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!. |