Ο Πάπας Αδριανός ΣΤ΄ (κοσμικό όνομα Adriaan Florenszoon Boeyens, * Ουτρέχτη, 2 Μαρτίου 1459 – Ρώμη, 14 Σεπτεμβρίου 1523), ήταν ο 218ος Πάπας της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας από το 1522 ως το θάνατό του.
Γεννήθηκε στην Ουτρέχτη και σπούδασε στους Μοναχούς της Κοινής Ζωής στο Ζβόλε ή στο Ντέβεντερ. Στο Λέουβεν έκανε σπουδές πάνω στη φιλοσοφία, στη θεολογία και στο Κανονικό Δίκαιο, κι έγινε έτσι καθηγητής θεολογίας το 1491, διάκονος στον Άγιο Πέτρο και αναπληρωτής καγκελάριος του πανεπιστημίου. Το 1507 ορίστηκε παιδαγωγός του εφτάχρονου εγγονού του Μαξιμιλιανού Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (του μελλοντικού αυτοκράτορα Καρόλου Ε΄). Το 1515 στέλνεται σε διπλωματική αποστολή στην Ισπανία, ο Κάρολος του εξασφαλίζει την κάθεδρα της Τορτόσα, και στις 14 Νοεμβρίου 1516 τον ορίζει ηγούμενο ιεροεξεταστή στην Αραγωνία.
Ενώ ο Κάρολος ήταν ακόμη ανήλικος, ο Αδριανός συνεργαζόταν με τον καρδινάλιο Jimenes στη διακυβέρνηση της Ισπανίας. Με το θάνατο του καρδιναλίου ο Αδριανός επιλέγεται, στις 14 Αυγούστου 1518, ηγούμενος των ενωμένων ιεροεξεταστών στην Καστίλη και στην Αραγωνία, ρόλος που θα κρατήσει ως την αναχώρησή του από την Ταρραγόνα, για τη Ρώμη, στις 14 Αυγούστου 1522. Όπως και να’χει ήταν πολύ αδύναμος για να διαχειριστεί τις αυθαιρεσίες, τις οποίες ο Jimenes μπορούσε εύκολα να ελέγξει.
Το 1517 ο Πάπας Λέων Ι΄ τον ανακήρυξε πρεσβύτερο καρδινάλιο με τον τίτλο των Αγίων Ιωάννη και Παύλου. Όταν το 1520 ο Κάρολος Ε΄ αναχώρησε για τις Κάτω Χώρες άφησε τον Αδριανό ως αντιβασιλέα στην Ισπανία.
Με το θάνατο του Λέοντα Ι΄ εκλέγεται Πάπας στις 9 Ιανουαρίου 1522. Μετά τη στέψη του στον Άγιο Πέτρο την 31 Αυγούστου ξεκίνησε το μοναχικό δρόμο του μεταρρυθμιστή. Σκοπός του ήταν να επιτεθεί σε καθεμιά ξεχωριστά από τις σημαντικότερες καταχρήσεις, μα στην απόπειρά του να καλυτερεύσει το σύστημα που χορηγούνταν τα Συγχωροχάρτια εμποδίστηκε από τους καρδινάλιούς του.
Στους Ιταλούς φαινόταν ένας ξένος σχολαστικός καθηγητής, ο οποίος δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για την κλασσική αρχαιότητα, αφού μεταξύ άλλων είχε μειώσει το μισθό των καλλιτεχνών. Μουσικοί όπως ο Καρπέντρας, ο συνθέτης και τραγουδιστής από την Αβινιόν που ήταν μαέστρος στο παρεκκλήσι του Λέοντα Ι΄, εγκατέλειψε τη Ρώμη λόγω της αδιαφορίας και της αποστροφής του Αδριανού προς την τέχνη. Ως και η Καπέλα Σιξτίνα με τις διάσημες τοιχογραφίες του Μιχαήλ ΄Αγγελου και των άλλων καλλιτεχνών κινδύνευσε να καταστραφεί από την εχθρότητα του Αδριανού προς την τέχνη. Μα και η προσπάθειά του να ενώσει τους χριστιανούς πρίγκηπες για ένα πόλεμο ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ήταν μια αποτυχία. Τον Αύγουστο του 1523 αναγκάστηκε να συνάψει συμμαχία με την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, την Αγγλία και τη Δημοκρατία της Βενετίας ενάντια στη Γαλλία, ενώ ήδη το Δεκέμβρη του 1522 ο σουλτάνος Σουλεϊμάν Α΄ ο Μεγαλοπρεπής είχε καταλάβει τη Ρόδο.
Ως προς τη διαχείριση της εξέγερσης των Προτεσταντών στη Γερμανία, ο Αδριανός δεν αξιολόγησε σωστά τη σημαντικότητα της κατάστασης. Ο πρώην καθηγητής και ηγούμενος ιεροεξεταστής, ήταν σταθερά αντίθετος στην αλλαγή οποιουδήποτε δόγματος, και έτσι ζήτησε να τιμωρηθεί ο Λούθηρος ως αιρετικός.
Η δήλωση του σε ένα από τα έργα του, ότι Πάπας μπορεί να κάνει λάθος σε ζητήματα πίστεως (haeresim per suam determinationem aut Decretalem asserendo) προσέλκυσε την προσοχή πολλών. Οι Καθολικοί πιστεύουν ότι πρόκειται για μία προσωπική άποψη, κι όχι για μία δήλωση Ex Cathedra (εκ της Καθέδρας), κι άρα δεν έρχεται σε ρήξη με το αλάθητο του Πάπα, ενώ υπάρχουν άλλοι που υποστηρίζουν ότι ο όρος “Ex Cathedra” χρησιμοποιείται μόνο από τον 19ο αιώνα. Ο Πάπας Αδριάνος ΣΤ΄ πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 1523, μετά από μία σύντομη περίοδο στο θρόνο του Αποστόλου Πέτρου.
Ο Αδριανός ΣΤ΄ ήταν ο τελευταίος μη Ιταλός Πάπας μέχρι την εκλογή του πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄ το 1978, και ο τελευταίος Πάπας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.