Στη στρατιωτική ηγεσία της Ουκρανίας εκτιμούν, σύμφωνα με το Politico, ότι όπου κι αν εστιάσει την πίεσή του ο ρωσικός στρατός στην προέλασή του, υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης του μετώπου.
Δυο είναι οι διαδρομές που αφορούν μια πιθανή ρωσική επίθεση: η πρώτη, την επέκταση των κατεχομένων μέχρι την αριστερή όχθη του Δνείπερου και, η δεύτερη, την κατάληψη της Οδησσού – μια εξέλιξη που θα στερήσει από το Κίεβο την πρόσβαση στη θάλασσα.
Στα παραπάνω θα πρέπει να συνυπολογιστούν παράγοντες επικοινωνιακής διαχείρισης, καθώς η κυβέρνηση Ζελένσκι έχει κάθε λόγο να πιέζει με κάθε μέσο για να αποσπάσει βοήθεια από τη Δύση. Τη δραματοποίηση της κατάστασης πραγμάτων στο μέτωπο της σύγκρουσης ως μοχλού πίεσης της Δύσης υιοθετεί και η Μόσχα προφανώς για να στείλει το μήνυμα ότι η αντοχή του Κιέβου έχει ημερομηνία λήξης.
Με τα σημερινά δεδομένα μια ρωσική επίθεση θα αποτελούσε δεινή δοκιμασία για την ενότητα της Δύσης, που ήδη δοκιμάζεται στη σκιά των ευρωεκλογών αλλά και των εκλογών στις ΗΠΑ στις αρχές Νοεμβρίου.
Μια ρωσική επίθεση είναι βέβαιο ότι θα αναμοχλεύσει την αντιπαράθεση Μακρόν - Σολτς για την αποστολή ή όχι χερσαίων δυνάμεων χωρών-μελών του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Επί πλέον, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το σκηνικό στο επίπεδο επικοινωνιακής τακτικής των εμπλεκομένων, μπορούμε από τώρα να προεξοφλήσουμε ότι το Κίεβο θα χρεώσει στην ολιγωρία και ανευθυνότητα της Δύσης να αποστείλει έγκαιρη και επαρκή βοήθεια τις όποιες δυσμενείς εξελίξεις στο πεδίο της μάχης.
Ετσι, ανεξάρτητα από την εγκυρότητα των σεναρίων για νέα και αποφασιστική ρωσική επίθεση, από πολιτική άποψη η στιγμή είναι όσο ποτέ ευνοϊκή για το Κρεμλίνο.
Η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή ευνοεί και αυτή τη Μόσχα καθώς η Ουκρανία δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να μονοπωλήσει την επικαιρότητα.
Οταν τον Νοέμβριο του 1956 τα τανκς της ΕΣΣΔ εισέβαλαν στη Βουδαπέστη σχεδόν την ίδια στιγμή η Γαλλία και η Βρετανία κατέλαβαν τη Διώρυγα του Σουέζ, με την εισβολή της Μόσχας στην Ουγγαρία να περνά σε δεύτερο πλάνο. Με ορίζοντα το καλοκαίρι, το Κρεμλίνο ελπίζει να μπορεί να έχει κάμψει την αντίσταση του Κιέβου και ταυτόχρονα να διασπάσει ακόμη περισσότερο την ενότητα της Δύσης.
από: https://www.efsyn.gr