Kαι πώς να μην αδιαφορούν οι πολίτες όταν Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συνεχίζουν να μη λαμβάνουν υπόψη ψηφίσματα και εκθέσεις του ΕΚ για τα μείζονα θέματα, που δεν αφορούν μόνο τη διατήρηση της ρήτρας διαφυγής την οποία αρνήθηκαν, στο παραπέντε, να παρατείνουν αλλά και το ποια είναι ή πρέπει να είναι η γεωπολιτική θέση της Ε.Ε.

Ο πρόσφατος καβγάς της προέδρου της Κομισιόν, Φον ντερ Λάιεν –έχει ήδη εξασφαλίσει τη συναίνεση για την επανατοποθέτησή της με τις μεγάλες πολιτικές ομάδες, ως επικεφαλής της Επιτροπής–, με τον επικεφαλής του Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, ως προς το ποια είναι η θέση της Ε.Ε για το Παλαιστινιακό, αποτελεί έκφραση ακόμη μιας παλινωδίας που βαθαίνει τα ρήγματα, για να μην αναφερθούμε στο προσφυγικό, στην αντιμετώπιση του οποίου η Ε.Ε. παραμένει εκτεθειμένη. Αλλά ακόμη και στο Ουκρανικό η Ε.Ε. δεν μπορεί να καυχηθεί για επιτυχημένη παρέμβαση, όταν μετρά ήδη 12 πακέτα κυρώσεων κατά της Ρωσίας χωρίς τα επιθυμητά αποτελέσματα για τους «27».

Με το κυρίαρχο γεωπολιτικό στίγμα της Ε.Ε. να παραμένει θολό και τις εσωτερικές συγκρούσεις να δεσπόζουν και να δίνουν νερό στον μύλο της Ακροδεξιάς και με μία ευρωπαϊκή Αριστερά που καταγράφει ήττες σε εθνικό επίπεδο (όπως συνέβη πρόσφατα με την άλλοτε ηχηρή Die Linke στη Γερμανία αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα), ο φόβος να αυξήσουν οι ακροδεξιές δυνάμεις την παρουσία τους στη νέα Ευρωβουλή, σε βάρος του προοδευτικού τόξου, δεν είναι μόνο θεωρητικός, παρά την ανακούφιση που προκάλεσε η πρόσφατη ήττα των λαϊκιστών του εθνικιστικού Κόμματος Νόμου και Δικαιοσύνης (PiS) στην Πολωνία, ύστερα από 8 χρόνια παραμονής στην εξουσία και την εκλογική νίκη του πρώην προέδρου του Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ.

Το ΕΚ παρά τα επιμέρους βήματα που κάνει, μέσω της συνεισφοράς του σε συστάσεις και Οδηγίες, είναι διαρκώς αντιμέτωπο με το φρένο που θέτουν τα κράτη-μέλη μέσω του Συμβουλίου. Εκεί λαμβάνονται οι αποφάσεις κι αυτό δεν αλλάζει με τίποτε. Και στην καλύτερη περίπτωση οι τρίλογοι που γίνονται για την οριστικοποίηση των Οδηγιών να κλείσουν με μία ακόμη νομική ασάφεια, ώστε να μείνει και το ΕΚ ευχαριστημένο και λιγότερο εκτεθειμένο.

Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν ευρωβουλευτές που προσπαθούν να εκπροσωπήσουν τα συμφέροντα των πολιτών της χώρας τους και να ελαχιστοποιήσουν τις συνέπειες από την επικράτηση της αγοράς στην κοινωνική πολιτική.

Η «Εφ.Συν.» μέσω αυτής της ειδικής σελίδας θα δώσει από την επόμενη Δευτέρα βήμα πρωτίστως σε εκείνους που επιμένουν να εργάζονται στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο, με αριστερή ατζέντα. Βουλευτές που έχουν μελετήσει τα θέματα, έχουν επιμείνει σε ουσιαστικές τροπολογίες και μπορούν να καυχηθούν ότι έχουν κοινοβουλευτικό έργο. Τους αναζητήσαμε στη λίστα των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ με τρία κριτήρια: να μην έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα και γκρίζες ζώνες, να μη συνοδεύονται από σκιές για τον τρόπο που αξιοποιούν τις βουλευτικές τους αποζημιώσεις και να έχουν εργαστεί σκληρά, αναγνωρίζοντας και τη συμβολή των συνεργατών τους.

Απαγορευτικό στα προϊόντα καταναγκαστικής εργασίας

Προς απαγόρευση των προϊόντων που παράγονται με την καταναγκαστική εργασία 26 εκατομμυρίων ανθρώπων κινείται η Ε.Ε. Με το νέο σχέδιο κανονισμού που ενέκριναν οι επιτροπές Εσωτερικής Αγοράς (IMCO) και Διεθνούς Εμπορίου (INTA), εάν αποδειχθεί ότι έχει χρησιμοποιηθεί καταναγκαστική εργασία για την κατασκευή ενός προϊόντος, όλες οι εισαγωγές και εξαγωγές του θα σταματούν.

Επίσης, το προϊόν θα αποσύρεται εάν έχει ήδη μπει στην ευρωπαϊκή αγορά. Οι ευρωβουλευτές τροποποίησαν την πρόταση της Επιτροπής, μεταφέροντας στις επιχειρήσεις το βάρος της απόδειξης για τα προϊόντα που παράγονται σε ζώνες υψηλού κινδύνου. Στη συνέχεια το σχέδιο κανονισμού πρέπει να εγκριθεί από την ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως διαπραγματευτική θέση του.