Η Ελλάδα, για πρώτη φορά ύστερα από μία δεκαετία όταν οι Γιώργος Παπαστάμκος (Ν.Δ.) και Μαριλένα Κοππά (ΠΑΣΟΚ) είχαν εκλεγεί σε θέσεις αντιπροέδρων του Ευρωκοινοβουλίου, κατόρθωσε να εκλέξει και πάλι δύο Ελληνες ευρωβουλευτές ως αντιπροέδρους: την Εύα Καϊλή (ΚΙΝ.ΑΛΛ.), μία εκ των 5 υποψηφίων των Σοσιαλιστών, με 454 ψήφους σε σύνολο 691 ψηφισάντων και τον Δημήτρη Παπαδημούλη (ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.), μοναδικό υποψήφιο της ευρωπαϊκής Αριστεράς, για δεύτερη νομοθετική θητεία, με 492 ψήφους σε σύνολο 670 ψηφισάντων.
Αν αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως η θετική πτυχή των εκλογών του προεδρείου για την ελληνική πλευρά, η οποία αύξησε την εκπροσώπησή της (στους 14 αντιπροέδρους από το 2014 μέχρι σήμερα στη μία και μοναδική θέση είχε αναδειχτεί ο Δ. Παπαδημούλης), το έντονο παρασκήνιο που αναπτύχθηκε μεταξύ της ευρωπαϊκής Δεξιάς (ΕΛΚ), των φιλελευθέρων του κόμματος του Μακρόν (Renew) και των σοσιαλιστών (S&D) εξαιτίας της απληστίας τους για όσο το δυνατό περισσότερες έδρες απέδειξε ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο ακόμη και σε αυτόν τον πλέον αντιπροσωπευτικό ευρωπαϊκό θεσμό.
Γιατί η παρασκηνιακή συμφωνία των τριών μεγάλων ομάδων να εξασφαλίσουν μια τρίτη θέση (αντί για δύο) στους φιλελεύθερους (Renew), αν και δεν έθεσε σε κίνδυνο τη θέση του αντιπροέδρου της Αριστεράς αφού την πλήρωσε τελικώς υποψήφιος ευρωβουλευτής των Πρασίνων, απέδειξε ότι οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που ομνύουν στον πλουραλισμό είναι έτοιμες να τον παραβιάσουν και να θέσουν σε κίνδυνο την αναλογική εκπροσώπηση των πολιτικών ομάδων στη σύνθεση του προεδρείου.
Το γεγονός ότι από αυτή τη «δίψα» για θέσεις της συμμαχίας συντηρητικών-φιλελευθέρων, αν και βάσει του συσχετισμού δικαιούνταν 10 αλλά πήραν 11, δεν εθίγη τελικώς η υποψηφιότητα της Αριστεράς παρότι κρίθηκε στον τρίτο γύρο, οφείλεται στους εξής δύο λόγους: στη χαλάρωση των κομματικών γραμμών μετά την υπερψήφιση των συντηρητικών υποψήφιων από τον πρώτο και δεύτερο γύρο και στην επιδραστικότητα του Παπαδημούλη στο εσωτερικό των κεντροδεξιών ομάδων. Διότι το αποτέλεσμα ήταν να υπερψηφιστεί και από 50 ευρωβουλευτές της Κεντροδεξιάς και να εκλεγεί με το 72% των ψήφων, όταν η δύναμη της GUE με τους 32 ευρωβουλευτές της δεν ξεπερνά το 7% στο Ε.Κ.
Αυτή η συνήθως αδιάφορη για το ευρωπαϊκό κοινό διαδικασία εκλογών του προεδρείου για το δεύτερο μισό της νομοθετικής θητείας (μέχρι το 2024) του Ε.Κ. αποδεικνύει ότι ακόμη και νέες πολιτικές δυνάμεις, όπως η Renew η οποία διεκδίκησε και πήρε παραπάνω από αυτά που της αντιστοιχούσαν, είναι έτοιμες να μετέλθουν τα πλέον παλαιοκομματικά μέσα για να επιτύχουν υπερεκπροσώπηση στα ευρωπαϊκά όργανα.
Πάντως μετά και την εκλογή της 43χρονης υποψήφιας του ΕΛΚ και μητέρας 4 παιδιών, της Μαλτέζας Ρομπέρτα Μετσόλα, στη θέση της προέδρου, είναι πλέον ορατή η υπερεκπροσώπηση των δεξιών και φιλελευθέρων στις ηγεσίες την Ευρωπαϊκής Ενωσης (Κομισιόν, Ε.Κ., Συμβούλιο), ενώ οι σοσιαλιστές, οι οποίοι αρχικώς είχαν επαναπαυτεί ότι θα πάρουν τουλάχιστον την προεδρία του Eurogroup με την Ισπανίδα υπ. Οικονομικών, Καλβίνο, έχασαν και πάλι από το ΕΛΚ, το οποίο προώθησε τον δικό του Ιρλανδό υποψήφιο.
Το νέο τοπίο στο Ε.Κ. δεν περιλαμβάνει μόνο την ενδυνάμωση των συντηρητικών, αλλά και την ενίσχυση της γυναικείας παρουσίας. Κι όχι μόνο γιατί η Μετσόλα είναι η τρίτη γυναίκα πρόεδρος στην ιστορία του, αλλά επειδή η πλειοψηφία των μελών του προεδρείου είναι γυναίκες.
Αρκεί από μόνη της αυτή η γυναικεία αύρα για να σηματοδοτήσει μια αποτελεσματικότερη προοδευτική παρέμβαση του Ε.Κ. υπέρ της αναθεώρησης του Συμφώνου Σταθερότητας, της υπεράσπισης του κράτους δικαίου, της ανάσχεσης του κύματος ακρίβειας και λιτότητας και της πιθανής εμπλοκής της Ε.Ε. σε μια νέα ψυχροπολεμική όξυνση με αφορμή την Ουκρανία;
Iδωμεν! Αρχή όχι μόνο άνδρα, αλλά και γυναίκα δείκνυσι. Σε κάθε περίπτωση η δέσμευση του Μακρόν να εισαγάγει η γαλλική προεδρία το δικαίωμα της νομοθετικής πρωτοβουλίας στο Ευρωκοινοβούλιο είναι ένα θετικό μήνυμα.
Να ανοίξει τώρα η συζήτηση για κοινό πρόγραμμα
Δημήτρης Παπαδημούλης - Νίκος Ανδρουλάκης
Πρόταση προς τον συνάδελφό του ευρωβουλευτή και πρόεδρο του ΚΙΝ.ΑΛΛ., Νίκο Ανδρουλάκη, να πάρει θέση και να ανοίξει πριν από τις εθνικές εκλογές μια συζήτηση για ένα κοινό πρόγραμμα προοδευτικής διακυβέρνησης, με όλες τις δυνάμεις της προοδευτικής αντιπολίτευσης, απηύθυνε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Δ. Παπαδημούλης σε δημόσια εκδήλωση από την έδρα του Ε.Κ. στο Στρασβούργο, το βράδυ της Τετάρτης.
Με τον αέρα που του έδωσε και η επανεκλογή του στη θέση του αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου, ως υποψηφίου, για δεύτερη νομοθετική θητεία, της Ευρωαριστεράς GUE-NGL, ο Δ. Παπαδημούλης απευθυνόμενος στον πρόεδρο του ΚΙΝ.ΑΛΛ. είπε: «Αν ο Ν. Ανδρουλάκης θέλει να τιμήσει την παράδοση του ΠΑΣΟΚ και του ιδρυτή του, Aνδρέα Παπανδρέου, πρέπει να επιλέξει την αντιδεξιά ρότα, τη ρότα της δημοκρατικής παράδοσης και να βγάλουμε κυβέρνηση από τις επόμενες εθνικές εκλογές».
«Ο ίδιος έχει πει “σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση”», του αντέτεινε η «Εφ.Συν.».
«Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση με Μητσοτάκη δεν μπορεί να γίνει και δεν διαφαίνεται -και ρεαλιστικά- η δυνατότητα να βγει πρώτο κόμμα το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Ο ΣΥΡΙΖΑ με όλες του τις ελλείψεις παραμένει η κυρίαρχη δύναμη στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο», σημείωσε. «Αυτή η πρόταση δεν απευθύνεται μόνο στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. Εάν ΜέΡΑ25 και ΚΚΕ δεν θέλουν να συμμετάσχουν σε μια τέτοια κυβέρνηση, μπορούν να δώσουν την ανοχή ή στήριξή τους. Και το κλειδί, για να μη γελιόμαστε, επειδή τα πάντα είναι συσχετισμός, θα είναι η εκλογική πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος, όχι εύκολος αλλά εφικτός, οικονομικά και κοινωνικά αναγκαίος», πρόσθεσε ο Δ. Παπαδημούλης.
πηγη: https://www.efsyn.gr