- Εθνική επέτειος Ελλάδας. Επίσημη αργία. Εορτασμός της Επανάστασης του 1821 για την ανεξαρτησία από τους Οθωμανούς.
Η Ελληνική Επανάσταση ή Επανάσταση του 1821 ήταν η ένοπλη εξέγερση των Ελλήνων εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με σκοπό την αποτίναξη της οθωμανικής κυριαρχίας και τη δημιουργία ανεξάρτητου εθνικού κράτους.
Οι απαρχές του ελληνικού εθνικού κινήματος εντοπίζονται στην ώριμη φάση του νεοελληνικού Διαφωτισμού,το β’μισό του 18ου αιώνα. Την περίοδο αυτή, η διάδοση της παιδείας συνοδεύτηκε με τη διάδοση -αρχικά μεταξύ των Ελλήνων που ζούσαν στις παροικίες της Δυτικής Ευρώπης και ειχαν φιλοδυτικό προσανατολισμό – της ιδέας της ύπαρξης ενός ελληνικού έθνους που συνδεόταν με την αρχαία Ελλάδα και δικαιούταν χωριστή πολιτική ύπαρξη. Μία από τις οργανώσεις που δημιουργήθηκαν μέσα σε αυτό το ιδεολογικό και πολιτικό κλίμα ήταν η Φιλική Εταιρεία, μια συνωμοτική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό από τρεις Έλληνες εμπόρους με σκοπό την προετοιμασία μιας ελληνικής επανάστασης. Οι Φιλικοί είχαν αρχικά περιορισμένη επιτυχία, οικειοποιούμενοι, όμως, μια παράδοση ορθόδοξων προφητειών και αφήνοντας να εννοηθεί ότι είχαν τη στήριξη της τσαρικής Ρωσίας,της Αόρατης Αρχής όπως την ονόμαζαν, κατάφεραν εν μέσω μιας κρίσης της εμπορικής ναυτιλίας, από το 1815 και εξής, να προσεταιριστούν τα παραδοσιακά ελληνορθόδοξα στρώματα.
Κατ’ εφαρμογή ενός γενικότερου σχεδίου ο αρχηγός της Εταιρείας, Αλέξανδρος Υψηλάντης, εισέβαλε το Φεβρουάριο του 1821 στη Μολδοβλαχία, ενώ τον επόμενο μήνα οι Φιλικοί δημιούργησαν επαναστατικές εστίες από τη Μακεδονία ως την Κρήτη. Οι επαναστάτες αφορίστηκαν από τη σύνοδο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, αλλά οι οθωμανικές αρχές προχώρησαν σε σφαγές αμάχων και εκτελέσεις προυχόντων, συμπεριλαμβανομένου του Πατριάρχη Γρηγόριου του Ε’. Η εκστρατεία του Υψηλάντη απέτυχε και σε σύντομο χρονικό διάστημα τα οθωμανικά στρατεύματα έσβησαν τις περισσότερες από τις επαναστατικές εστίες της ηπειρωτικής Ελλάδας, όμως οι επαναστάτες κατάφεραν να υπερισχύσουν στην Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και σε πολλά νησιά του Αιγαίου.
Τα επόμενα δύο χρόνια οι Έλληνες νίκησαν τις στρατιές που έστειλε εναντίον τους ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β΄, οργανώθηκαν πολιτικά και συνέστησαν προσωρινή κεντρική διοίκηση, η οποία επέβαλε την εξουσία της στους επαναστατημένους μετά από δύο εμφυλίους πολέμους. Οι οθωμανικές δυνάμεις με τη συνδρομή του Ιμπραήμ πασά της Αιγύπτου κατάφεραν να περιορίσουν σημαντικά την επανάσταση, αλλά η πτώση του Μεσολογγίου, το 1826, σε συνδυασμό με το κίνημα του Φιλελληνισμού, συνέβαλαν στη μεταβολή της διπλωματικής στάσης των ευρωπαϊκών Μεγάλων Δυνάμεων, που είχαν αντιμετωπίσει με δυσαρέσκεια το ξέσπασμα της επανάστασης. Η διπλωματική ανάμιξη της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας και η ένοπλη παρέμβασή τους με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, τη γαλλική εκστρατεία του Μοριά και το ρωσοτουρκικό πόλεμο συνέβαλαν στην επιτυχή έκβαση του αγώνα των Ελλήνων, αναγκάζοντας την Πύλη να αποσύρει τις δυνάμεις της αρχικά από την Πελοπόννησο και έπειτα από τη Στερεά Ελλάδα.
Το 1827 επιλέχτηκε ως πρώτος Κυβερνήτης της Ελληνικής Πολιτείας ο Ιωάννης Καποδίστριας, που ως τη δολοφονία του το 1831 ασχολήθηκε με την αναδιοργάνωση στο εσωτερικό και την προώθηση των ελληνικών θέσεων στο εξωτερικό. Από το 1827 και εξής συνομολογήθηκε μια σειρά συνθηκών και τελικά η ελληνική ανεξαρτησία αναγνωρίστηκε το 1830 με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου. Τα σύνορα του νέου κράτους οριστικοποιήθηκαν το 1832 στη γραμμή Αμβρακικού-Παγασητικού και αναγνωρίστηκαν τον ίδιο χρόνο με τη συνθήκη της Κωνσταντινούπολης.[8] Μετά από χίλιες μάχες[9] και μεγάλες ανθρώπινες απώλειες, το κράτος που προέκυψε ήταν περιορισμένο εδαφικά δίχως να περιλαμβάνει όλα τα εδάφη που κατοικούνταν από ελληνικούς πληθυσμούς. Ως πολίτευμα καθορίστηκε η μοναρχία, και μετά την άρνηση του του Βαυαρού πρίγκιπα του οίκου των Σαξ-Κοβούργων Λεοπόλδου, βασιλιάς διορίστηκε ο Βαυαρός πρίγκηπας Όθωνας, που έφτασε στην Ελλάδα το 1833. Το σύνθημα της επανάστασης, «Ελευθερία ή θάνατος», έγινε το εθνικό σύνθημα της Ελλάδας και από το 1838 η 25η Μαρτίου, επέτειος εορτασμού της έναρξής της επανάστασης, καθιερώθηκε ως ημέρα εθνικής εορτής και αργίας.
Βιβλιογραφία
- Βακαλόπουλος, Απόστολος Ε., (1980) Ιστορία του νέου ελληνισμού, , τ. Ε’, Η μεγάλη ελληνική επανάσταση (1821-1829) Οι προϋποθέσεις και οι βάσεις της 1813 – 1822, εκδόσεις Α. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη ISBN 960-8353-31-9,
- Βαρβαρήγος, Ποθητός (2011). Θρησκεία και θρησκευτική ζωή κατά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας (Μεταπτυχιακή εργασία στοΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης). Θεσσαλονίκη. http://invenio.lib.auth.gr/record/128996/files/GRI-2012-8471.pdf.
- Βόγλη, Ελπίδα (1999). «”Πολίτευμα ευρωπαϊκόν”: Απόψεις για το πολίτευμα των Ελλήνων κατά τον Αγώνα (1821-1828)». Ελληνικά (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών) 49 (2): 347-365.
- Βουρνάς, Τάσος (1999). Σύντομη ιστορία της ελληνικής επανάστασης. Αθήνα: Πατάκη. ISBN 960-600-951-3.
- Erdem, Hakan (2005). «’Do not think of the Greeks as agricultural labourers’: Ottoman responses to the Greek War of Independence». Στο: Dragonas, Thalia. Birtek, Faruk, επιμ. Citizenship and the nation-state in Greece and Turkey. London: Routledge, σελ. 67-84.
- Κακριδής, Ιωάννης (1978). Οι αρχαίοι Έλληνες στη νεοελληνική λαϊκή παράδοση. Αθήνα: Μ.Ι.Ε.Τ..
- Kakridis, John Th. (1963). «The Ancient Greeks and the Greeks of the War of Independence». Balkan Studies 4 (2): 251-264.
- Kitromilides, Paschalis M. (1989). «’Imagined Communities’ and the Origins of the National Question in the Balkans». East European Quarterly 19 (2): 149-92.
- Clogg, Richard (2013). A Concise History of Greece. Cambridge Concise Histories (3η έκδοση). Cambridge: Cambridge University Press.
- Κολιόπουλος, Ιωάννης Σ. (2000). Ιστορία της Ελλάδος από το 1800. Τεύχος Α’: Το έθνος, η πολιτεία και η κοινωνία των Ελλήνων. Βάνιας. ISBN 9602880724.
- Κολοκοτρώνης, Θεόδωρος Κ. (1846). Τερτσέτης, Γεώργιος, επιμ. Διήγησις συμβάντων της Ελληνικής Φυλής από τα 1770 έως τα 1836. Αθήνα: Χ. Νικολαΐδης Φιλαδελφεύς.
- Κρεμμυδάς, Βασίλης (1976-1977). «Η οικονομική κρίση στον ελλαδικό χώρο στις αρχές του 19ου αιώνα και οι επιπτώσεις της στην Επανάσταση του 1821». Μνήμων (6): 16-33.
- Κρεμμυδάς, Βασίλης (1996). «Μηχανισμοί παραγωγής ιστορικών μύθων.Σχετικά με μια ομιλία του Παλαιών Πατρών Γερμανού». Μνήμων 18: 9-21.
- Κρεμμυδάς, Βασίλης (2002). «Προεπαναστατικές πραγματικότητες. Η οικονομική κρίση και η πορεία προς το Εικοσιένα». Μνήμων (24): 71-84.
- Μπέλσης, Κωνσταντίνος (2014). Από την οθωμανική νομιμότητα στο εθνικό κράτος. Το “άτομο” στο επίκεντρο της Ιστορίας. Λυκούργος Λογοθέτης (1772-1850). Αθήνα: Παπαζήσης. ISBN 976-09-0987-76-8.
- Παναγιωτόπουλος, Βασίλης (2003). «Η Φιλική Εταιρεία: Οργανωτικές προϋποθέσεις της εθνικής Επανάστασης». Στο: Παναγιωτόπουλος, Βασίλης, επιμ. Η Ελληνική Επανάσταση, 1821-1832: Ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας και η ίδρυση του ελληνικού κράτους. Τόμος 3ος. Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1770-2000. Ελληνικά γράμματα, σελ. 9-32. ISBN 9604065408.
- Παπαγεωργίου, Στέφανος Π. (2005). Από το γένος στο έθνος: Η θεμελίωση του Ελληνικού κράτους 1821-1862 (2η έκδοση). Αθήνα: Παπαζήση. ISBN 960-02-1769-6.
- Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τόμος ΙΒ, 1975
- Σβολόπουλος, Κωνσταντίνος (2001). «Η σύσταση της Φιλικής Εταιρείας: μια επαναπροσέγγιση». Τα Ιστορικά 35: 283-298.
- Stathis, Panagiotis (2007). «From Klephts and Armatoloi to revolutionaries». Στο: Anastasopoulos, Antonis. Kolovos, Elias, επιμ. Ottoman Rule and the Balkans, 1760-1850: Conflict, Transformation, Adaptation. Proceedings of an international conference held in Rethymno, Greece, 13-14 December 2003. Rethymno: University of Crete – Department of History and Archaeology, σελ. 167-179.
- Σταματόπουλος, Τάκης (1958). Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός χωρίς θρύλο. Αθήνα.
- Hatzopoulos, Marios (2009). «From resurrection to insurrection: ‘sacred’ myths, motifs, and symbols in the Greek War of Independence». The making of Modern Greece: Nationalism, Romanticism, and the Uses of the Past (1797–1896). Ashgate, σελ. 81-93.
- Hobsbawm, Eric (1990). Nations and Nationalism since 1780: Programme, Myth, Reality. Cambridge: Cambridge University Press.
- Hobsbawm, Eric (1997). Η εποχή των Επαναστάσεων 1789-1848. ΜΙΕΤ.
Διαβάστε επίσης
- Βακαλόπουλος, Απόστολος Ε., (1982) Ιστορία του νέου ελληνισμού, τ. Στ’, Η μεγάλη ελληνική επανάσταση (1821-1829) Η εσωτερική κρίση (1822-1825), εκδόσεις Α. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 1982 ISBN 9789608353312
- Γιάνης Κορδάτος, Η επανάσταση της Θεσσαλομαγνησίας το 1821, σημείωμα Θ. Χ. Παπαδόπουλου, εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 1983
- Ιωάννης Κουμουρλής, «Η Επανάσταση του 1821 και η δημιουργία του ελληνικού εθνικού κράτους στις πρώτες μεγάλες αφηγήσεις της νεότερης ελληνικής ιστορίας: από την πολυπαραγοντική ανάλυση στο σχήμα της εθνικής τελεολογίας», στο: Η ελληνική Επανάσταση του 1821. Ένα ευρωπαϊκό γεγονός, εισαγωγή-επιμέλεια Πέτρος Πιζάνιας, εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 2009, σελ. 351-374
- Ντέιβιντ Μπριούερ, Η φλόγα της ελευθερίας Ο αγώνας των Ελλήνων για την ανεξαρτησία 1821-1833, μετάφραση Τιτίνας Σπερελάκη, επιμέλεια Ελένης Κεκροπούλου, εκδόσεις Ενάλιος, Αθήνα 2004, ISBN 960-536-165-5
- Ντάγκλας Ντέικιν, Ο αγώνας των Ελλήνων για την ανεξαρτησία, 1821-1833, μετάφραση Ρένα Σταυρίδη-Πατρικίου, εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., 3η ανατύπωση, Αθήνα 2010, ISBN 978-960-250-172-6
- Ντάγκλας Ντέικιν, Η ενοποίηση της Ελλάδας, 1770-1923, μετάφραση Α. Ξανθόπουλος, εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., 7η ανατύπωση, Αθήνα 2012, ISBN 978-960-250-150-4.
- Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, Ο αγώνας για την ελληνική ανεξαρτησία. Πολιτική και στρατηγική των Ελλήνων και της οθωμανικής αυτοκρατορίας 1821-1832, εκδ.Ι. Σιδέρης, Αθήνα, 1996
- Βάλτερ Πούχνερ, «Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 στο ευρωπαϊκό θέατρο », στο: Ανιχνεύοντας τη θεατρική παράδοση-Δέκα μελετήματα, εκδ.Οδυσσέας, Αθήνα, 1995, σελ.256-301
- Μιχαήλ Β. Σακελλαρίου, Η απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο καταλύτης για την αποδιοργάνωση της Ελληνικής Επανάστασης 24 Φεβρουαρίου – 23 Μαΐου 1825, εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2012
- Νίκος Γ. Σβορώνος, Επισκόπηση της νεοελληνικής ιστορίας, μετάφραση Αικατερίνη Ασδραχά, εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 1999, ISBN 960-7293-21-5
- Σάμουελ Γκρίντλεϋ Χάου, Ιστορική σκιαγραφία της ελληνικής επανάστασης, μετάφραση Ι. Χατζηεμανουήλ, επιμέλεια-πρόλογος-σχόλια Νίκος Κολόμβας, εκδόσεις Εκάτη, Αθήνα 1997, ISBN 960-7437-43-8
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Η μεγάλη ώρα. 1821 (Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο)- 1821, η πορεία προς τη μεγάλη στιγμή (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Οι λαβωματιές του ’21 (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Κύκλος:Α Επεισόδιο:004- ΙΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ 1821-1827 (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 1750-1940 Κύκλος:Α Επεισόδιο:005 -ΙΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ 1821-1827 (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 1750-1940 Κύκλος:Α Επεισόδιο:006 -ΙΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ 1821-1827 (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 1750-1940 Κύκλος:Α Επεισόδιο:007 -ΙΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ 1821-1827 (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Αριστερές αναγνώσεις του Εικοσιένα, ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΗ, 27/03/2011 Η ΑΥΓΗ
- ΡΟΤΖΩΚΟΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ: ΟΙ ΠΡΟΥΧΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Τμήμα Κοινωνιολογίας, 1996 [10]
- Τσιάμαλος, Δημήτριος, Κοινωνική και επαναστατική συνείδηση των ενόπλων της Ρούμελης στην επανάσταση του 1821, Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Τμήμα Κοινωνιολογίας, 2007 [11]
- Τομαή, Φωτεινή, Πώς οι Μεγάλες Δυνάμεις φοβήθηκαν την Επανάσταση του 1821. Το διεθνές διπλωματικό περιβάλλον τις παραμονές της εξέγερσης των υπόδουλων Ελλήνων κατά των Τούρκων [12]
- ΚΕΝΙ (Κέντρο Έρευνας Νεότερης Ιστορίας), Πάντειο Πανεπιστήμιο