Ένα κατάλογο 20 ερωτημάτων δημοσιοποίησε η Κίνηση Πολιτών δήμου Κορινθίων. Δεν πιστεύω ότι θέλει να μας υποβάλλει σε διανοητική εργασιοθεραπεία , ούτε από τις απαντήσεις να συσταθεί ένα νέο αιτηματολόγιο.

Οι παρατάξεις , οι αυτοδιοικητικοί έχουν καθήκον σύνταξης, προβολής και επιδίωξης συναίνεσης σ’ ένα τοπικό αναπτυξιακό σχέδιο.

Η κοινωνία έχει δικαίωμα στο λόγο, την πρόταση και το καθήκον, αν θέλει, να αναδειχθεί ως κοινωνία πολιτών.

ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΙ (ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥΣ;)

Μια υποβαλλόμενη ερώτηση είναι «γιατί φτιάξαμε τους πεζόδρομους». Η ανάπλαση της πόλης πρέπει να είναι αποτέλεσμα ενός σχεδίου αναδιαμόρφωσης, αναβάθμισης, που σ’ αυτό πρέπει να απεικονίζεται η μελλοντική φυσιογνωμία, ταυτότητα της πόλης. Διαφορετικά μιλάμε για το σύνηθες βλέποντας και κάνοντας. Οι πεζόδρομοι μπορεί να βοηθούν στο περπάτημα αλλά έχουν ιδιαίτερη αξία για τη μετάβαση σε χώρους (και ανοιχτούς) με νοήματα, με σημαντική θέση στην ιστορική και μελλοντική εικόνα της πόλης. Στην καταγραφή αυτών των χώρων περιλαμβάνεται και η Δημοτική Αγορά.

ΞΗΡΙΑΣ (ΒΑΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΗ Ή ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ;)

Άλλο ερώτημα: « γιατί δεν ολοκληρώνεται χρόνια τώρα το γεφύρι της Γ. Παπανδρέου » Πάλι βλέπουμε το μέρος και όχι το όλον. Πρώτο: πρέπει να κάνουμε αποδοχή της φυσικότητας της ροής του νερού και όχι φυλάκισή του σε οχετούς και κλειστούς αγωγούς. Δεύτερο και ως παράδειγμα. Οι μεγαλύτερες πολεοδομικές παρεμβάσεις, παγκόσμια έχουν αφετηρίες τη σχέση της πόλης με το νερό. Γίνονται δίοδοι εισόδου του φυσικού και αγροτικού τοπίου στην πόλη.

ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΣ (ΠΡΟΑΣΤΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗΣ;)

Στο ερώτημα « γιατί, σοβαρά τώρα, η Αρχαία Κόρινθος είναι ακόμα χωριό και όχι προάστιο της Κορίνθου; ». Πιστεύω στην αντίθετη άποψη: η παραλιακή Κόρινθος είναι ‘’προάστιο’’ της Αρχαίας Κορίνθου. Είναι ένας όχι και τόσο ευγενικός ‘’κληρονόμος’’ ή συγγενής της. Τι είναι η Κόρινθος χωρίς την Αρχαία Πόλη; Το στρατηγικό πλεονέκτημα προς αξιοποίηση είναι η ιστορία, τα μνημεία, το όνομα Κόρινθος, ο Ακροκόρινθος. Η Αρχαία Κόρινθος δεν είναι χωριό, ούτε φτωχό πελατειακό παράρτημα της παραλιακής Κορίνθου. Η παραλιακή Κόρινθος οικειοποιείται το όνομα και την ιστορία. Η ασέβεια προς αυτό τον διαχρονικής ιστορικότητας χώρο εμπόδισε πολεοδομικές και αισθητικές παρεμβάσεις ποιότητας αντάξιες του ονόματός του.

Δεν βρέθηκαν οι Έλληνες αντάξιοι του ονόματος που κληρονόμησαν και του πολιτισμού που έπρεπε ν’ αποδεχθούν. Δέχθηκαν τα υποπροϊόντα της παγκοσμιοποίησης, την επένδυση στο τσιμέντο, στο χρηματιστήριο , τον διορισμό. Υποβάθμισαν – κάτω και από την πίεση ενός εγχώριου επαρχιώτικου μισελληνισμού – κάθε απόπειρα παραγωγής υλικών και άυλων προϊόντων ,επιστροφής των πόλεων, της αγοράς. Δολοφονήθηκε έτσι το συλλογικό δημιουργικό αίσθημα.

Η μεταβατικότητα της σημερινής περιόδου, οι ανακατατάξεις σε εδάφη που αναβαθμίζονται και σε πόλους ανάπτυξης και φτωχοποίησης απαιτούν την επαναφορά της πόλης ως αναγεννητικής οντότητας . Και στην περίπτωση της Κορίνθου η επανάκτηση αυτοδιοικητικής ευθύνης είναι ταυτόσημη με την υψηλή παιδεία τοπικού συστήματος.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΛΑΔΟΥΧΟΣ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ 5/3/2013