«Γιατρέ η γατούλα μου τον τελευταίο καιρό φταρνίζεται συνέχεια και βγάζει τσίμπλες στα μάτια. Τι μπορούμε να κάνουμε;» Αυτή είναι μια αρκετά σύχνη ερώτηση των ιδιοκτητών γατών οι οποίες έχουν μολυνθεί από ερπητοϊό. Συχνότερα προσβάλλονται μικρά γατάκια και ανεμβολίαστες γάτες οι οποίες στη συνέχεια μπορούν και να μεταδώσουν την νόσο.

Αιτιολογία

Όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, η νόσος οφείλεται στον ερπητοϊό των αιλουροειδών ( FHV ) , ο οποίος έχει παγκόσμια εξάπλωση. Σύχνά, ο ιός αυτός συνδυάζεται με τον καλυκοϊό και άλλα βακτήρια και προκαλούν το σύνδρομο του ανώτερου αναπνευστικού της γάτας . Αφού παρέλθει το στάδιο αυτό της νόσησης, ο ερπητοϊός εισέρχεται σε λανθάνουσα κατάσταση στον οργανισμό των γατών και με τη πρώτη ευκαιρεία ( στρεσσικοί παράγοντες ,θεραπείες με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ) , επανενεργοποιείται με αποτέλεσμα την εκ νέου εμφάνιση συμπτωμάτων και την απέκκριση του. Συνεπώς ,σύμφωνα με τα παραπάνω, οι γάτες ύστερα από τη προσβολή τους,παραμένουν ισόβιοι φορείς του ιού ,τον οποίον και απεκκρίνουν σε κάθε περίπτωση αναζωπυρώσεως του.

Πως μπορούν να μολυνθούν οι γάτες;

Οι υγιείς γάτες μπορούν να μολυνθούν κατόπιν άμεσης επαφής με μολυσμένες ( οι οποίες και τον απεκκρίνουν ). Πιο συγκεκριμένα, ο ιός βρίσκεται στις οφθαλμικές,ρινικές και στοματικές εκκρίσεις των νοσουσών και μέσω αυτών μεταδίδεται και στις υπόλοιπες υγιείς. Εύκολο είναι λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε πόσο απλό είναι να μολυνθούν οι τετράποδοι φίλοι μας( σε πανσιόν ζώων,καταφύγια ζώων αλλά και τα μικρά γατάκια από τις υπό λανθάνουσα φάση μολυσμένες μητέρες τους ,πριν προλάβουν να εμβολιαστούν)

Κλινικά συμπτώματα

Τα συνήθη συμπτώματα αφορούν στην εμφάνιση οξείας ρινίτιδας και επιπεφυκίτιδας ( που εκδηλώνονται με συνεχείς πταρμούς και εμφάνιση της λεγόμενης τσίμπλας στα μάτια των νοσουσών γατών), που συνήθως συνοδεύονται από πυρετό,κατάπτωση,αδυναμία,ανορεξία ενώ στα νεάρα γατάκια μπορεί να παρατηρηθεί και θανατηφόρος πνευμονία. Η αποδρομή των συμπτωμάτων συνήθως επέρχεται μετά από 10-14 μέρες,ωστόσο η απέκκριση του ιού μπορεί να διαρκέσει ως και 3 εβδομάδες.

Διάγνωση

Η διάγνωση της νόσου βασίζεται κατά κύριο λόγο στην κλινική εικόνα του ζώου ενώ η επιβεβαίωση της επέρχεται ύστερα από την λήψη δειγμάτων από τα εκκρίματα του οφθαλμού και του στοματοφάρυγγα του ασθενούς ζώου και αποστολή τους σε ειδικά εργαστήρια ,όπου και εφαρμόζονται εξειδικευμένες μέθοδοι για την ταυτοποίηση του υπεύθυνου αιτιολογικού παράγοντα.

Θεραπεία

Η θεραπευτική προσέγγιση της νόσου είναι κατά κύριο λόγο υποστηρηκτική. Συνεπώς η καλή περιποίηση και φροντίδα των ασθενών (χορήγηση υγρών,τροφές εύγευστες και αλεσμένες σε ανόρεκτες γάτες ,αποφυγή ιδιαίτερα στρεσσικών παραγόντων) είναι θεμελιώδους σημασίας. Επιπλέον απαραίτητη κρίνεται η χορήγηση αντιβιοτικών ουσιών ευρέως φάσματος για πρόληψη των δευτερογενών βακτηριακών λοιμώξεων ,όσο απαραίτητη επίσης κρίνεται και η χρήση οφθαλμικών διαλυμάτων,για την ανακούφιση και πρόληψη χειρότερων καταστάσεων, στους οφθαλμους των ασθενών.

Πρόληψη

Ο κυριότερος τρόπος πρόληψης της νόσου είναι ο εμβολιασμός. Έτσι οι γάτες πρέπει να ξεκινούν να εμβολίαζονται από πολύ μικρή ηλικία(3-4 εβδομάδων) και σύμφωνα με το πρόγραμμα που σας δίνει ο υπεύθυνος κτηνίατρος σας. Όσο παραμένουν ανεμβολίαστες καλό είναι να αποφεύγεται η επαφή με άλλες αδέσποτες και πιθανόν φέρουσες τον ιό γάτες καθώς η μεταδοτικότητα του ερπητοϊού είναι πολύ υψηλή.

Συμπερασματικά...

...σύμφωνα με τα παραπάνω,παρατηρούμε ότι πρόκειται για μία αρκετά συχνή και εν δυνάμει επικίνδυνη κατάσταση(όσον αφορά στα νεαρά γατάκια) για τους μικρούς «ανεξάρτητους» τετράποδους φίλους μας, η οποία ωστόσο μπορεί να αποφευχθεί εφόσον λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα.

ΓΟΜΑΤΟΣ Αργύριος

Στρατιωτικός Κτηνίατρος

gomatos_argi@hotmail.com