Αξιότιμοι αναγνώστες, το πολίτευμα της χώρας μας σήμερα παρά τα τρέχοντα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα έχει δείξει μια θαυμαστή σταθερότητα και ευελιξία προσαρμογής στις μεγάλες εργασιακές και πολιτικοκοινωνικές μεταβολές. Τα μεγάλα κόμματα έχασαν την μονοκομματική εξουσία και οι πολυκομματικές συνεργασίες θα είναι και στο άμεσο μέλλον το βασικότερο στοιχείο άσκησης της πολιτικής εξουσίας. Η ευθύνη σχεδόν όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία τριάντα χρόνια τουλάχιστον είναι τεράστια για την σημερινή κατάσταση της χώρας, κυρίως γιατί δεν πήραν τα αναγκαία δημοσιονομικά μέτρα για την συγκράτηση των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους. Στο άρθρο αυτό θα αναφερθώ στο πολίτευμα της Ελλάδας, το θεμέλιο του πολιτεύματος και την διάκριση των εξουσιών.

Πολίτευμα είναι ο συστηματικός τρόπος με τον οποίο συγκροτείται και ασκείται η κρατική εξουσία. Στην Ελλάδα το πολίτευμα είναι η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία ( άρθρο 1 παρ. 1 Σ ). Η μορφή του πολιτεύματος καθορίζεται από τον αιρετό χαρακτήρα ανάδειξης του αρχηγού του κράτους, τον ενιαίο χαρακτήρα της πολιτείας ( ενιαίο κράτος ), τον αποκλεισμό της προεδρικής και ημιπροεδρικής δημοκρατίας καθώς και από τον κοινοβουλευτικό χαρακτήρα του.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα ( άρθρο 1 παρ. 2 ) θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό ( Σ 1 παρ. 3 ).

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ ( ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ) Σ 26.

Η νομοθετική λειτουργία ασκείται από τη βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η εκτελεστική από τη Κυβέρνηση και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ενώ η δικαστική από τα δικαστήρια.

Φίλοι και φίλες αναγνώστες, πιστεύω προσωπικά πως κανένα Δημοκρατικό Πολίτευμα στον κόσμο δεν μπορεί να λειτουργεί συνεχώς με ομαλότητα πολιτική και κοινωνική εάν το κράτος και κυρίως η Κυβέρνηση που λαμβάνει καίριες και άμεσες αποφάσεις δεν στηρίζεται στις βασικές αρχές ενός Κράτους Δικαίου, όπως η αρχή της ισότητας των πολιτών, της φορολογικής δικαιοσύνης, της μισθολογικής δικαιοσύνης, της ασφαλιστικής δικαιοσύνης, της αξιοκρατίας και το κυριότερον της αρωγής των αδυνάμων πολιτών, όπως των ανέργων, των φτωχών αγροτών, των μικροσυνταξιούχων, των πολυτέκνων με χαμηλά εισοδήματα.

Τέλος θα ήθελα να κλείσω με το άρθρο 120 του Συντάγματος που μεταξύ άλλων επισημαίνει: Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων. Ο σφετερισμός με οποιονδήποτε τρόπο της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος. Τέλος η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

Με εκτίμηση

Σωτηρόπουλος Σωτήρης

Πολιτικός Επιστήμων - Δημοσιολόγος