Στην αστική πολιτική πολιτική ποτέ δεν είναι τα ζητήματα όπως φαίνονται. Ισχύει διαχρονικά η φράση του "εθνάρχη" τους, Κωνσταντίνου Καραμανλή, "στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται".

 

Οι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου γνωρίζουν πολύ καλά ότι η δημοσκοπική κυριαρχία του κυβερνητικού κόμματος, δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. 

Μπορεί η Ν.Δ να ενσωμάτωσε το μεγαλύτερο μέρος της ακροδεξιάς εκλογικής πελατείας, όμως το κίνημα των "ψεκασμένων" και "προδομένων Μακεδονομάχων" έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα. 

 

Με μεθοδεύσεις κατόρθωσε η Ν.Δ να εξαϋλώσει και να κόψει τα φτερά στο μόρφωμα που έκανε ο Τράγκας (αποχωρήσεις του ΕΠΑΜ του Καζάκη, των Χριστιανοδημοκρατών του Νικολόπουλου κ.α., όπως και να ματαιώσει τις συμφωνίες αγοράς τηλεοπτικού χρόνου από περιφερειακά κανάλια, κατά την προεκλογική περίοδο, που προσπαθούσε ο Τράγκας). Κάποια στιγμή θα αναφερθούμε ποιο αναλυτικά σ' αυτό το εγχείρημα του Τράηκα. Με τι φιλοδοξίες ξεκίνησε και το πως κατάντησε να έχει απομείνει μόνο με την σφραγίδα του "Αρματος Πολιτών" του Γ. Δημαρά.

 

Οι φυγόκεντρες τάσεις. λοιπόν, μιας μερίδας ψηφοφόρων της Ν.Δ., είναι ολοφάνερες. Οποιος έχει στοιχειώδη γνώση της ιστορίας μας γνωρίζει ότι υπάρχει ένα μικρό αλλά όχι αμελητέο εκλογικό ποσοστό ακροδεξιών και με φασιστική αντίληψη ψηφοφόρων. Κι αυτό έχει καταγραφεί από τις εκλογές του 1977 με την «Εθνική Παράταξη», που έλαβε ποσοστό σχεδόν7%, μέχρι σχετικά πρόσφατα  που η ναζιστική γκρούπα του Μιχαλολιάκου από μια περιθωριακή ομάδα έφτασε να γίνει το τρίτο σε δύναμη κοινοβουλευτικό κόμμα.  

 

Διαχρονικές είναι και οι "στενές επαφές" της Ν.Δ., με τα ακροδεξιά, ναζιστικά συνονθυλεύματα. Από την εποχή που επέβαλε  την εξωφρενική απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία χαρακτήριζε το πραξικόπημα του 1967 «στιγμιαίο αδίκημα, "ξελασπώνοντας" όλους τους χουντικούς που συμμετείχαν στις δικτατορικές κυβερνήσεις, ακόμα και τους πρώην πρωθυπουργούς Κόλλια, Μαρκεζίνη και Ανδρουτσόπουλο, οδηγώντας σε δίκη  μόνο 24 πρωτεργάτες του πραξικοπήματος, μέχρι τις επαφές που είχε το δεξί χέρι του Σαμαρά, ο Μπαλτάκος, με τον Κασιδιάρη.

 

Λογικά, λοιπόν, κανέναν δεν πρέπει να εντυπωσιάζει το πέπλο προστασίας που υψώνουν οι νεοδημοκράτες βουλευτές στα ναζιστικά υποπροϊόντας που έκαναν στην επίθεση στους αντιφασίστες στην Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης. 

 

Πρέπει πάση θυσία να μην φύγουν από το νεοδημοκρατικό μαντρί οι ακροδεξιοί ψηφοφόροι ενώ απαιτείται να επιστρέψουν με κάθε τρόπο οι "ψεκασμένοι" που εγκατέλειψαν την γαλάζια στάνη. Το διατύπωσε ξεκάθαρα πριν μερικές μέρες ο επιστήθιος φίλος του Α, Σαμαρά, δημοσιογράφος Γ. Χαρβαλιά με την αγωνιώδη έκκληση προς την παράταξη του, στην αναζήτηση ενός "«λευκού ιππότη» που θα συμμαζέψει τα «ατάκτως ερριμμένα» της δεξιάς πολυκατοικίας" .ενώ στην ίδια ρότα  ένας άλλος κολλητός του Μεσσήνιου  πολιτικού, ο βουλευτής Θεσσαλονίκης της Ν.Δ Στράτος Σιμόπουλος, χαϊδεύει τους ναζί τραμπούκους της Θεσσαλονίκης επαναλαμβάνοντας την ανιστόρητη και επικίνδυνη  θεωρία των δυο άκρων: «Η δράση αυτή της αριστεράς γεννά την απαράδεκτη αντίδραση της άλλης πλευράς», ξεστόμισε ο Σιμόπουλος.

 

Φυσικά δεν είναι ο μόνος. Την ίδια καραμέλα πιπιλίζουν και μια σειρά άλλοι βουλευτές και υπουργοί - Συρίγος, Γεωργιάδης κ.α- του κυβερνητικού κόμματος. 

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Πέμπτη, 30 Σεπτεμβρίου 2021 | 9:22 μ.μ.
πηγη: http://tsak-giorgis.blogspot.com