Καλά μου παιδιά, ήλιος χαρά Θεού, σήμερα στην Αθήνα, αλλά ορισμένοι κρατούν ομπρέλα, περιμένοντας την βροχή. Θα μου πείτε, από που είναι οι σταγόνες που πέφτουν πάνω τους ; Πάντως βροχή δεν είναι, οπότε μάλλον κάποιος τους φτύνει αυτούς που κρατούν την ομπρέλα. Δεν έχετε παράπονο τιμημένοι μου αναγνώστες, η Στήλη Άλατος σας δίνει το στίγμα της επόμενης ημέρας, το απόγευμα της προηγούμενης και μάλιστα αντιμετωπίζει και την μήνιν του επίσημου The Faq, ότι ανεβαίνει αργά στο σάιτ, ότι δεν ακολουθεί την επίσημη γραμμή και άλλα τέτοια. Ενημερώνω λοιπόν το επίσημο The Faq, ότι η Στήλη Άλατος , θα το αφήνει “στήλη άλατος”, με αυτά που θα εξακολουθήσει να γράφει. Και όσο για το στοίχημα με το πότε θα γίνουν οι εκλογές, αν χάσω από το επίσημο The Faq,θα κλειστώ σε μοναστήρι. Δεν γράφω άλλα γιατί μπαίνει κι ο διάβολος μέσα μου…
Ο Ανδρουλάκης φοβάται (αν φοβάται…) τον Μητσοτάκη, ή ότι γνωρίζει και ο Συριζα; …
Τιμημένοι μου αναγνώστες, διαβάζοντας τον πρόλογο μου, διαπίστωσα η Στήλη άλατος, ότι ταιριάζει απόλυτα στον Νίκο Ανδρουλάκη, μια παροιμία : “ο κόσμος το χει τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι”. Την ξέρεις την παροιμία Νίκο ; Δεν μπορεί θα κατάλαβες, ότι είναι σαν να έχει γραφτεί για σένα. Για το θέμα των παρακολουθήσεων και ενός ενδεχόμενου πολιτικού εκβιασμού του Ανδρουλάκη από τον Κυριάκο, εννοώ , καλά μου παιδιά. Μπορεί ορισμένοι στο ΠΑΣΟΚ, να παριστάνουν τους θιγμένους με την Πόπη Τσαπανίδου και τον Αλέξη Τσίπρα, που είπαν το αυτονόητο ( αυτό που είχε πει κι ο Ανδρουλάκης), αλλά στις Βρυξέλλες, τιμημένοι μου αναγνώστες το χουν “τούμπανο” και φοβούνται ότι θα είναι τόσο εκτεταμένος ο εκβιασμός που μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα και στην ΕΕ. Για σένα χτυπάνε τα νταούλια της Ολλανδής ευρωβουλευτίνας Σοφί Ιν’τ Βελντ , Νίκο. Να σου θυμίσω τι είπε σήμερα η εισηγήτρια της επιτροπής PEGA του Ευρωκοινοβουλίου, για το θέμα σου ; “πληροφορίες από τις υποκλοπές μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο εκβιασμού κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης, καθώς ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συγκρούονται για την προτίμηση των πολιτών. Πρόκειται για πρόβλημα συνολικά της ΕΕ, καθώς τα κυβερνητικά στελέχη των χωρών μελών μετέχουν στα όργανα της ΕΕ και επηρεάζουν την ευρωπαϊκή πολιτική.”
Τώρα, τιμημένοι μου αναγνώστες, κι εσείς όπως κι εγώ, περιμένουμε την επίθεση Ανδρουλάκη και των υπολοίπων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, προς την Σοφί Ιντ Βελντ και μάλιστα αναμένουμε επίθεση σφοδρότερη από αυτήν στην Τσαπανίδου, καθώς η Ολλανδή ευρωβουλευτίνα, δεν κάνει υποθέσεις όπως η Τσαπανίδου, αλλά λέει ξεκάθαρα, ότι είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο του εκβιασμού Ανδρουλάκη, από την ΝΔ ( θυμάστε όπως έχω γράψει, ότι η “μάζα του τίποτα” ή αλλιώς ΚΟ της ΝΔ, είναι συνυπεύθυνοι με τον Κυριάκο, το λένε και στα Βρυξέλλας…).
Για το τέλος καλά μου παιδιά, θέλω να υποβάλλω μια ερώτηση, στην οποία μάλλον δεν θα πάρω απάντηση. Τιμημένοι μου αναγνώστες, ο Ανδρουλάκης φοβάται (αν φοβάται) την κυβέρνηση, ή ότι έχει πληροφορηθεί και ο Συριζα , τι ακριβώς υπάρχει στο αρχείο της παρακολούθησής του ; …
Τορπίλη στον Συριζα από “κεντροαριστερή” πένα
Έχω να το λέω τιμημένοι μου αναγνώστες, από την ώρα που ξεκίνησα την δημοσιογραφία, ότι δεν θα γίνω ποτέ σαν εκείνο τον αρθρογράφο των αρχών του προηγούμενου αιώνα, που είχε γράψει άρθρο, οκτάστηλο, στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας με τον τίτλο “Δεξιότερα Κουροπάτκιν” και έδινε συμβουλές, πως να παρατάξει το στράτευμα, στον στρατηγό του Τσάρου Αλεξέι Κουροπάτκιν , που πολέμησε στο Ρωσοϊαπωνικό πόλεμο (1904-1905) και ηττήθηκε στο Μούκδεν. Όχι καλά μου παιδιά, δεν θέλω και ελπίζω ποτέ να μην με σπρώξουν οι συγκυρίες, να φτάσω σε τέτοιο σημείο παράκρουσης, ώστε να συμβουλεύω στρατηγούς που να τοποθετήσουν τα συντάγματα ή αρχηγούς κομμάτων πως να συμπληρώσουν τα ψηφοδέλτια. Το “Δεξιότερα Κουροπάτκιν”, μας το διδάσκουν εμάς των δημοσιογράφων, σε όλες τις σχολές δημοσιογραφίας, για να καταλάβουμε το μέγεθος της ασημαντότητας μας. Καταγραφείς της επικαιρότητας και όχι ρυθμιστές, καλά μου παιδιά, είναι οι δημοσιογράφοι. Η γνώμη του καθενός, πρέπει να είναι γνώμη και να εκφράζεται ως γνώμη και όχι ως θέσφατο. Αν γράφεις ότι σου λέει κάποιος, το αποδίδεις με το όνομά του και ονομάζεται ρεπορταζ.
Τώρα θα μου πείτε γιατί αυτό το μάθημα δημοσιογραφίας και γιατί τώρα και γιατί από την Στήλη Άλατος; Μα Στήλη Άλατος, διαβάζεται καλά μου παιδιά και όσο για το μάθημα, την αφορμή μου την έδωσε η “τορπίλη” που έριξε στον Συριζα ΠΣ, μια μέρα μετά την μεγαλειώδη συγκέντρωση του κόμματος στο Περιστέρι, μια “κεντροαριστερή” πένα. Τι έγραψε ; Ότι όσοι νομίζουν ότι θα ψηφίσουν οι κεντροαριστεροί, για να κυβερνήσουν οι “αριστεροί” ( τα εισαγωγικά , είναι της “κεντροαριστερής” πένας), ψάχνουν για κορόιδα. Θα θελα να ρωτήσω καλά μου παιδιά, αν εννοεί ( η “κεντροαριστερή” πένα), ότι πρέπει να κυβερνήσουν οι κηπουροί και τα εξαπτέρυγα του “Σημιτικού εκσυγχρονισμού”, στην οποία ομνύει. Θυμάστε για ποιους λέω καλά μου παιδιά. Γι αυτούς που φόρτωσαν το κόμμα τους με σχεδόν 400 εκατομμύρια ευρώ χρέη, υπέγραψαν τρία μνημόνια, διέλυσαν το ΠΑΣΟΚ και όπως υποστηρίζει η…πένα, πρέπει να ξανακυβερνήσουν την Ελλάδα και να ηγηθούν για να διαλύσουν άλλο ένα κόμμα. Τώρα αν αυτά κάποιος του τα λέει και τα γράφει, πρέπει να μάθουμε το όνομα του “αστέρα της πολιτικής”, για να του βγάλουμε το καπέλο, ενώ αν είναι προσωπικές απόψεις της …πένας, να προσέξει γιατί αν στρίψει κι άλλο θα βρει σε τοίχο.
Θα πρέπει να προσέξει αυτή η “κεντροαριστερή” πένα, γιατί όταν σε ένα κείμενο σου, η τελευταία παράγραφος ακυρώνει την πρώτη, αποκαλύπτει προβλήματα στον ειρμό της σκέψης ή της γραφής. Εκτός αν δεν του τα λένε απλώς, αλλά του τα στέλνουν γραμμένα, οπότε τα πετάει στον αέρα, χωρίς να τα διαβάζει.
Που λέτε τιμημένοι μου αναγνώστες , η “κεντροαριστερή” πένα, γράφει για την συγκέντρωση στο Περιστέρι , ότι τον χάλασε η εικόνα των στελεχών του Συριζα, της πρώτης σειράς, ορισμένους από τους οποίους θεωρεί βαρίδια και συμβουλεύει τον Τσίπρα, να τα ξεφορτωθεί γιατί ” έχουν τη στάμπα της αποτυχίας, προτάσσουν ιδεοληψίες, προκαλούν με το ρεβανσισμό και το ανοίκειο ύφος τους, πέφτουν σαν τα κοτόπουλα στις προβοκάτσιες των αντιπάλων τους στα κανάλια και εκτρέπονται ». Είναι όμως και μεγαλόψυχη η “κεντροαριστερή” πένα, καθώς αναγνωρίζει ότι οι “στιγματισμένοι” δεν έχουν κακές προθέσεις , ούτε και ευθύνες, αλλά ουσιαστικά είναι εύκολα “εργαλεία” στην προπαγάνδα της ΝΔ. Αυτοί οι “στιγματισμένοι” βέβαια, είναι εκλεγμένοι από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ (λίγη σημασία έχει για την …πένα αυτό) μόλις πριν από λίγους μήνες και με διαφορά…! Είναι αυτοί που μαζί με τον Τσίπρα, έφτασαν τον Συριζα στο 37 % και μετά ΄τον κράτησαν στο 32 %, γιατί όπως γράφει στην κατακλείδα της η “κεντροαριστερή” πένα : “Με το συμπάθιο. Αλλά κανένα κόμμα στις μέρες μας, δεν κερδίζει εκλογές, μόνο επειδή έχει χαρισματικό επικεφαλής και επειδή δεν υπάρχει αμαρτία που να μην έχει διαπράξει ο αντίπαλός του.”
Τιμημένοι μου αναγνώστες, αν ο Κουροπάτκιν είχε διαβάσει τον Έλληνα αρθρογράφο, ίσως να είχε αλλάξει η ιστορία του …κόσμου. Και ένα τελευταίο κακομοίρα πένα μου: Ένας αληθινός ηγέτης δεν θα έβγαζε ποτέ από την εικόνα τους συντρόφους μιας ολόκληρης διαδρομής και μάλιστα την ώρα που τους χτυπάνε τα κύματα από παντού! Θυμάσαι εσύ – πένα μου – ποτέ τον Ανδρέα, να είχε βγάλει από δίπλα του, τον Γιώργο Γεννηματά, τον Αντώνη Τρίτση, την Μελίνα Μερκούρη, τον Γιάννη Αλευρά, τον Σάκη Πεπονή, τον Γεράσιμο Αρσένη, τον, τον, τον … πένα μου;
Ο “κατήφορος” της Φίνος Φιλμ, ξαναπαίζεται ως …φάρσα
Ο «κατήφορος». Τη θυμάστε τιμημένοι μου αναγνώστες εκείνη την μεγαλη επιτυχια της Φίνος Φιλμ με την αξέχαστη και πανέμορφη Ζωή Λάσκαρη που έσπαγε τα ταμεία; Ε, καμία σχέση με τον σημερινό «κατηφορο» πολιτικού προσώπου. Αυτός όχι μόνο δεν σπάει ταμεία στο «έργο» που παίζει – άνθρωπος δεν πατάει, αδιαφορούν όλοι αν δεν σπάνε και πλάκα κιόλας – αλλά αντίθετα οδηγείται στον διασυρμό και την «διαπόμπευση». Από ποιους; Από το απίστευτο υπερεγω του, τις απίθανες εμμονές του και την αλαζονεία να μην αντιλαμβάνεται ότι τον χρησιμοποιούν όσο τους είναι χρήσιμος. Και πως αν πάψει να χρησιμεύει θα καταλήξει σε μάντρα για «παλιοσίδερα». Νομίζει πως τον θαυμάζουν αλλά στην πραγματικότητα τον αφήνουν να αυτόδιασύρεται για να κάνουν τη δουλειά τους. Την αχαριστία πολλοί αγάπησαν – στην πολιτική και τη δημοσιογραφία – τον αχάριστο όμως κανείς. Απλά τυφλωμένο το πολιτικό πρόσωπο από το πάθος του για εκδίκηση δεν βλέπει αυτό που κοιτάζουν σε αυτό, όλοι οι άλλοι. Σιγά μην γράψω περί ποίου προσώπου πρόκειται καλά μου παιδιά…
πηγη: https://thefaq.gr