Μια ιστορική αναφορά συνδικάζοντας ιστορικά γεγονότα με την σημερινή πολιτική πραγματικότητα.
Αφορμή γι' αυτή μας την ανάρτηση η περίπτωση ότι σαν σήμερα 15/01/1941 ο Νίκος Ζαχαριάδης, από τα μπουντρούμια της Γενικής Ασφάλειας Αθήνας όπου ήταν φυλακισμένος, γράφει ο γνωστό 3ο γράμμα με απεύθυνση τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ.
Σ' αυτό ο μακροβιότερος γ. γ. της Κ.Ε του ΚΚΕ ξεκαθαρίζει ότι η "Προσωρινή Διοίκηση" του ΚΚΕ είναι δημιούργημα και όργανο του Μανιαδάκη και ότι ο Γιάννης Μιχαηλίδης, Ψηλός, Κατσανέβης, Κάμος πρόδοσε την εντολή που είχε να καθαρίσει το ΚΚΕ από τη σπείρα του Μάθεση, πουλήθηκε στη μοναρχοφασιστική διχτατορία. (Δείτε αυτή μου την ανάρτηση για να μην επαναλαμβανόμαστε).
Εκεί που θέλω να σταθώ εγώ, είναι σε ένα γεγονός αυτής της ιστορίας γνωστό μόνο σ' αυτούς που μελετάν την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος.
Διαβάζουμε σήμερα στην ιστοσελίδα 902: "Ο Ν. Ζαχαριάδης εμπιστεύτηκε το γράμμα (που ήταν γραμμένο σε πανί) στον φοιτητή Λιανόπουλο, που κρατούνταν επίσης στην Γενική Ασφάλεια, για να το διαβιβάσει στους κομμουνιστές φοιτητές, ώστε να το τυπώσουν και το κυκλοφορήσουν. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν έγινε. «Τα πράγματα δείξαν αργότερα», σημείωσε στη συνέχεια ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, «ότι και ο Λιανόπουλος ήταν χαφιές». Το 3ο γράμμα δημοσιεύτηκε τελικά στην ΚΟΜΕΠ της Κατοχής (τεύχος 2, Ιούνης 1942)",
Ο αναγνώστης της ιστοσελίδας του ΚΚΕ, θα διαβάσει το γεγονός και θα το ξεπεράσει. Δεν θα έπρεπε όμως.
Και να τι εννοούμε. Ο Γιώργος Λιανόπουλος δεν ήταν ένα τυχαίο άτομο. Επί δικτατορίας Μεταξά ήταν φοιτητής. Για τις επιλογές του και την πορεία του υπάρχουν δυο εκδοχές. Η μία αναφέρει ότι ο Λιανόπουλος επικαλούμενος την διάβρωση του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ από την ασφάλεια του Μανιαδάκη φτιάχνει την δική του οργάνωση, την Φοιτητική Κομμουνιστική Οργάνωση. Η πιο επικρατέστερη εκδοχή κάνει λόγο ότι ήταν στέλεχος της ΟΚΝΕ αλλά διαφώνησε με την τακτική της ηγεσίας της και διαγράφηκε απ' αυτή. Τότε η ΟΚΝΕ έδινε έμφαση στην μαζικοποίηση της και την ανάπτυξη μαζικών αγώνων για την επιβίωση της νεολαίας. Ο Λιανόπουλος μαζί με τον Στάθη Μεγαλοοικονόμου και κάποιους άλλους διαφωνούσαν κάθετα έχοντας την άποψη ότι χρειαζόταν ένοπλος αγώνας και δυναμικά σαμποτάζ με αποτέλεσμα να διαγραφεί από την ΟΚΝΕ.
Τελικά ο Γ. Λιανόπουλος συλλαμβάνεται τον Γενάρη του 1941 και οδηγείται στην Γενική Ασφάλεια. Η φήμη που κυκλοφορεί ανάμεσα στους κρατούμενους είναι ότι άντεξε φρικτά βασανιστήρια χωρίς να καταδώσει κανέναν και χωρίς να υπογράψει δήλωση. Εκεί γνωρίζει τον Ν. Ζαχαριάδη και κερδίζει την εμπιστοσύνη του. Στην πορεία, όπως αναφέρει ο πρώην γ.γ του ΚΚΕ αποδείχτηκε ότι ήταν χαφιές της ασφάλειας.
Μέχρι εδώ θα πείτε τίποτα το ιδιαίτερο. Δείτε όμως και την συνέχεια. Ο Γ. Λιανόπουλος στις πρώτες εκλογές μετά την μεταπολίτευση, το 1974, εκλέγεται βουλευτής της Ν.Δ με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. και στην συνέχεια ο "εθνάρχης" τους, Κωνσταντίνος Καραμανλής, τον έχρισε υφυπουργό Οικονομικών.
Δεν σας φαίνεται ενδιαφέρον η εξέλιξη του; Από χαφιές της ασφάλεια επί κατοχής, υφυπουργός σε κυβέρνηση Ν.Δ.
Υ.Γ: Αν ξανακατηγορηθούμε για "αναμόχλευση πολιτικών παθών", θα χαρούμε.
Από giorgis , Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2023 | 10:00 π.μ.
πηγη: http://tsak-giorgis.blogspot.com