Ηταν από τους καλύτερους καθηγητές. Εκανε τα πιο δύσκολα Μαθηματικά στο Φυσικό: μερικές διαφορικές. Ελεγαν πως είχε σχέση με τον Γεωργαλά της χούντας (λόγω κοινού επωνύμου), μα έως τα τώρα δεν ξέρω αν είναι αλήθεια. Αυτό που ξέρω με σιγουριά ήταν πως επρόκειτο για τον καλύτερο καθηγητή: εξηγούσε τα πάντα ώς να τα καταλάβεις (δεν έκανε διάλεξη, εξηγούσε), δεν επέτρεπε σε κάτι εξυπνάκηδες γιους άλλων καθηγητών της σχολής να κάνουν τους έξυπνους, άσε που εκεί που περπατούσε στο ίσιωμα, μπουρδουκλωνόταν από μόνος του και σκόνταφτε. Στο ίσιωμα! Αυτό τον ανέβαζε πολύ στα μάτια μου: ήταν στον δικό του κόσμο, το αν το έδαφος ήταν ίσιο ή ανώμαλο δεν είχε σημασία, αυτός θα σκόνταφτε ούτως ή άλλως, τόσο στα ίδια του τα πόδια όσο και στις σκέψεις του.

Από τις πλέον σημαντικές διαφορικές εξισώσεις είναι και αυτή που πήρε τ' όνομά του: εξίσωση Λαπλάς. Ο Γάλλος φυσικός βρήκε και τον λεγόμενο «τελεστή Λαπλάς», που αξιοποιείται από τους φυσικούς σε περιπτώσεις όπως η ροή θερμότητας (όχι καλέ, αυτά είναι επιστημονικά - δεν έχουν σχέση με όοοο, τι συμβαίνει). Τέλη του 18ου και αρχές του 19ου, ο Πιερ Σιμόν Λαπλάς έζησε τις πιο δημιουργικές στιγμές του. Μιλάμε για την περίοδο που η Γαλλία θα «καθοδηγήσει» ολόκληρη την Ευρώπη όσον αφορά τα Μαθηματικά και τις επιστήμες (μετά παίρνει τη σκυτάλη κυρίως η Γερμανία), αλλά όχι μόνο: είναι η εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, του Διαφωτισμού και της κυριαρχίας της έννοιας του πολίτη, με δικαιώματα και ανθρωπιστικά ιδεώδη που, με αίμα και φωτιά, γίνονται (από) τότε καθημερινή πρακτική και συνειδησιακό βίωμα.

Στην Ελλάδα, ο Διαφωτισμός άργησε να φτάσει. Κι αν ήρθε, τσάτρα πάτρα έφτασε. Στη χώρα όπου πρωτομιλήθηκε η έννοια του πολίτη, ως το αντίθετο του «ιδιώτη» (idiot=ιδιώτης=ηλίθιος), έως προχθές έχουν καεί περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια στρέμματα γης, τα περισσότερα παρθένου δάσους. Εως προχθές, η καμένη έκταση ήταν τρεις φορές μεγαλύτερη απ' ό,τι περίπου καίγεται ετησίως στη χώρα μας και διπλάσια από την περσινή. Δεν βάζω καν τις ζωές, ανθρωπινές και μη, και τα οικήματα. Είναι αυτό πολιτικό ζήτημα;

«Οχι», απάντησε ο δημοσιογράφος στο νέο παιδί που με ήρεμη αλλά σταθερά οργισμένη φωνή έλεγε: «Ενα ξεροκόμματο θα μας πετάξουν την επόμενη μέρα. Σαράντα χρόνια δουλειάς έγιναν στάχτη, όλη η Ελλάδα καίγεται και ο κ. Μητσοτάκης είναι άφαντος! Κάθεται και πίνει καφέ με τον Ζελένσκι. Ας πάρει τον Ζελένσκι και ας πάει στην Ουκρανία να πολεμήσει. Εδώ δεν είμαστε για πόλεμο - εδώ ψάχνουμε τη ζωή!».

«Δεν είναι πολιτικό θέμα», διακόπτει (συνεχώς) ο δημοσιογράφος. «Δεν είναι θέμα πολιτικό; Πού είναι ο Μητσοτάκης; Πού είναι η πολιτεία; Αυτή είναι η πολιτεία; Που παίρνει 22 χρονώ παιδιά πυροσβέστες, δίχως καμία εκπαίδευση, τα πετάει μες στις φωτιές και λέει "σβήνε"; Και μετά σας φταίνε αυτοί που δεν δουλεύουν ε; Που σας "κλέβουν"; Καλά σας κάνουν. Να σας ρημάξουν! Αν έρθει αυτός ο άνθρωπος εδώ πέρα, δεν υπάρχει περίπτωση να φύγει έτσι...», φωνάζει, και τον κόβουν στον αέρα, λέγοντας πως «είναι σεβαστή η άποψή του»!

Από κοντά με τον άφαντο Μητσοτάρχα, η Εκκλησία κάνει λιτανείες για τις πυρκαγιές και οι προπαγανδιστικές της ιστοσελίδες γράφουν πως «είναι θέμα προσευχής». Και οι... πιστοί (τρεϊλατζήδες, χριστιανοφασίστες, μετανοημένοι αριστεροί, γυρνοβολατζήδες, απαθείς, ιδιώτες...) ακολουθούν.

Οταν ο Λαπλάς παρουσίασε μπροστά στον Ναπολέοντα το περίφημο βιβλίο του για την Ουράνια Μηχανική, ο Βοναπάρτης τού είπε: «Ωραίο το έργο σας για το Σύμπαν, μα πουθενά δεν αναφέρετε τον Θεό, κύριε». «Δεν τον χρειάστηκα, μεγαλειότατε».

Αυτό απάντησε ο Λαπλάς.

πηγή:  https://www.efsyn.gr