Σε μια κανονική χώρα -και όταν λέμε κανονική, δεν εννοούμε την κανονικότητα του Μητσοτάκη-, αν ένα μέλος της κυβέρνησης είχε αποκαλύψει πού μένει και πού πάει σχολείο το ανήλικο θύμα βιασμού του Κολωνού, θα ήταν ήδη σπίτι του. Αυτά, όμως, αφορούν κανονικές χώρες, με κανονικές κυβερνήσεις και κανονικά ΜΜΕ και φυσικά δεν αφορούν τη χώρα που, έχοντας ήδη πολιτική και δημοσιογραφική παράδοση στη δημόσια διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, το να συζητά κανείς σήμερα για την αθλιότητα της κυρίας Μιχαηλίδου είναι ψιλά γράμματα.

Είναι δε τόσο ψιλά τα γράμματα, που ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας δεν πρόκειται να διαβάσει σχεδόν πουθενά για το γεγονός ότι η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδια για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, έχει παραβιάσει κάθε αρχή προστασίας των προσωπικών δεδομένων ενός κακοποιημένου παιδιού. Όπως επίσης θα μείνει στα ψιλά της επικαιρότητας το γεγονός ότι όταν έσβησαν τα φώτα της δημοσιότητας από την ανατριχιαστική ιστορία του Κολωνού, αυτό που ουσιαστικά έμεινε είναι η πλήρης αδιαφορία του υπουργείου της κυρίας Μιχαηλίδου, που μέχρι σήμερα δεν έχει φροντίσει ώστε το 12χρονο θύμα να ενταχθεί σε πρόγραμμα κατ’ οίκον εκπαίδευσης, ενώ για την εβδομαδιαία συνάντηση με ψυχολόγο είναι αναγκασμένη να διανύει απόσταση 100 χλμ. και, τέλος, στην οικογένεια δεν χορηγείται το ΚΕΑ.

Τα είχαμε γράψει πριν από έναν μήνα περίπου, όταν η δικηγόρος της οικογένειας τα είχε αποκαλύψει σε τηλεοπτική της παρέμβαση, αλλά κανείς δεν συγκινήθηκε. Τα ξαναλέμε και σήμερα, που και πάλι η δικηγόρος βγαίνει στον ρ/σ 105,5 Στο Κόκκινο και καταγγέλλει την ανυπαρξία κοινωνικής μέριμνας από πλευράς Πολιτείας και την άθλια στάση της αρμόδιας υπουργού, που δεν σέβεται ούτε καν τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα ενός παιδιού. Και πάλι όλα συνεχίζουν να κυλούν γύρω μας σαν να μην τρέχει τίποτα. Αλλά είπαμε, δεν είμαστε κανονική χώρα.

πηγη: https://www.avgi.gr