Το πρώτο που παρατηρούμε είναι η μεγάλη βιασύνη της Ρωσίας. Άρχισε τη χερσαία επίθεση πολύ νωρίς.

Ένας στρατός σαν τον Ουκρανικό, σχεδόν ενός εκατομμυρίου, με 2.500 άρματα, 3.500 πυροβόλα και δεκάδες χιλιάδες τεθωρακισμένα, δεν καταστρέφεται σε μια μέρα. Χρειάζονται πολυήμεροι βομβαρδισμοί.

Αν οι ΗΠΑ βομβαρδίσουν βδομάδες πριν εισβάλουν, η Ρωσική αεροπορία που είναι το 1/3 της Αμερικανικής, θέλει περισσότερο χρόνο. Οι υποδομές βέβαια χτυπήθηκαν, αλλά χρειάζονταν κι άλλες προσβολές.

Οι λόγοι βιασύνης των Ρώσων είναι δυο.

Ο πρώτος είναι η ενίσχυση των Ουκρανών με όπλα από το ΝΑΤΟ. Βέβαια φάλαγγες εφοδιασμού μόλις μπουν στην Ουκρανία, θα γίνουν στόχος της αεροπορίας.

Ο δεύτερος, πιο σημαντικός, είναι η πίεση που δέχεται ο Πούτιν. Όχι μόνο από το εξωτερικό αλλά και από το εσωτερικό.

Τη Ρωσία δεν τη συμφέρει πόλεμος, ιδιαίτερα παρατεταμένος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι χερσαίες επιχειρήσεις να ξεκινήσουν πολύ νωρίς. Ακόμα κι έτσι όμως, οι Ρώσοι πέτυχαν να προωθηθούν σημαντικά.

Ήδη την τρίτη μέρα γίνονται μάχες μέσα στην πρωτεύουσα και φυσικά μάχες σε αστικό περιβάλλον έχουν ιδιαιτερότητα. Αυτά που λέγονται από τις ΗΠΑ εντάσσονται στο πλαίσιο των ψυχολογικών επιχειρήσεων, δίνοντας ένα δραματικό τόνο για να συγκινήσουν και να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη.

Κι ερχόμαστε στον πόλεμο προπαγάνδας. Νομίζουμε πως ενημερωνόμαστε. Τα ψέματα που ακούγονται, γίνονται πιστευτά, γιατί υπάρχουν ειδικά τμήματα των μυστικών υπηρεσιών που φροντίζουν να δημιουργούν τις κατάλληλες εντυπώσεις.

Οι Ουκρανοί έχουν το προβάδισμα στα ψέματα. Χρησιμοποιούν κατά κόρον ψεύτικες φωτογραφίες και video, όπως ο συγκινητικός αποχαιρετισμός του πατέρα στην κόρη, που όμως δεν είναι Ουκρανός, ή τη γυναίκα με τους επιδέσμους στο κεφάλι που είναι από παλαιότερο ατύχημα σε άλλη χώρα. Μην ξεχνάτε πως τα ειδικά εφέ κάνουν θαύματα και πως ο ναζί πρόεδρος είναι ηθοποιός.

Στον τομέα των απωλειών οι Ρώσοι έχουν απώλειες προφανώς όχι αυτές που λένε οι Ουκρανοί. Οι Ουκρανοί έχουν πολύ περισσότερες, αλλά οι ίδιοι οι Ρώσοι δεν αναφέρονται γιατί δεν θέλουν να φανούν πως σκοτώνουν Ουκρανούς. Για την διφορούμενη επικοινωνιακή τακτική της Μόσχας θα μιλήσουμε κι αλλού.

Το θετικό είναι πως δε χτυπήθηκε ο πληθυσμός.

Εξηγώ: Είναι αδύνατο, όταν γίνονται βομβαρδισμοί, να μην πεθάνουν άμαχοι. Μια οβίδα μέσου πυροβολικού καταστρέφει τα πάντα σε περιοχή 30Χ20 μέτρων. Υπάρχουν δε πολύ ισχυρότερα όπλα. Οπότε, αν ένας στόχος είναι δίπλα σε κατοικημένη περιοχή, θα τραυματιστούν και θα πεθάνουν άμαχοι. Οι διαταγές των Ρώσων είναι να μην πειράξουν τον πληθυσμό. Άλλωστε ιδιαιτέρα στα Ανατολικά υπάρχει μεγάλη Ρωσική μειονότητα. Κι ευτυχώς ελάχιστοι άκουσαν το ναζί ηθοποιό του Κιέβου να φτιάσουν μολότοφ κατά των Ρωσικών τανκς.

Οι μάχες συνεχίζονται.