Υποτάσσοντας τα ατομικά δικαιώματα, τις ατομικές ελευθερίες και την ασφάλεια των πολιτών στο ένστικτο της πολιτικής της επιβίωσης και στο στενό κομματικό της συμφέρον, κατασκευάζει εχθρούς και χρησιμοποιεί την αστυνομία σε ρόλο προβοκάτορα για να προκαλεί επεισόδια, επιρρίπτοντας την ευθύνη αλλού.
Με δεδομένη τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο πρωθυπουργός, στριμωγμένος ανάμεσα στις αποκαλύψεις για δημοκρατική εκτροπή αφενός και στην ακρίβεια με το δικό του ονοματεπώνυμο αφετέρου, απευθυνόμενος στο ακροδεξιό του ακροατήριο χρησιμοποιεί τα πανεπιστήμια σαν θύματα για το γνωστό «παιχνίδι» με την αστυνομία.
Η υλοποίηση της εξαγγελίας για πανεπιστημιακή αστυνομία, παρά τις αντιδράσεις των πανεπιστημίων αλλά και των ίδιων των αστυνομικών και οι τυφλές επιθέσεις σε φοιτητές και φοιτήτριες έχουν οξύνει τα πνεύματα.
Αυτό όμως που συνέβη στο ΑΠΘ κατά τη διάρκεια της μεγάλης και ειρηνικής συναυλίας του Θανάση Παπακωνσταντίνου στα γρασίδια της Φιλοσοφικής το βράδυ της Παρασκευής δεν έχει προηγούμενο. Ποτέ στο παρελθόν η αστυνομία δεν χτύπησε τόσο απρόκλητα και με τόσο μεγάλο κίνδυνο για την ασφάλεια χιλιάδων νέων και μάλιστα κατά τη διάρκεια πολιτιστικής εκδήλωσης.
Τα χημικά που έριξαν τυφλά εναντίον περισσότερων των 5.000 φοιτητών και φοιτητριών που παρακολουθούσαν αμέριμνοι τη συναυλία έπνιξαν όχι μόνο το πανεπιστήμιο, αλλά και το κέντρο της πόλης. Με κίνδυνο για την ασφάλεια και την υγεία των χιλιάδων νέων που βρίσκονταν εκείνη την ώρα εκεί.
Η… σύμπτωση της όξυνσης του κλίματος μια μόλις μέρα πριν την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ είναι εύγλωττη και αποκαλυπτική των πραγματικών προθέσεων μιας επικίνδυνης κυβέρνησης.
Που είναι να παρασύρει στα άκρα τις αντιδράσεις και να χρεώσει στον Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ την ευθύνη της δικής της προβοκάτσιας.
Εκείνος που έχει τεράστιες ευθύνες όμως για την ασφάλεια των φοιτητών και των φοιτητριών που σπουδάζουν στο ΑΠΘ και παρακολουθούν τα βράδια τις μουσικές εκδηλώσεις που διοργανώνονται, είναι ο πρύτανης. Ο οποίος έχοντας προσκαλέσει ο ίδιος την αστυνομία να εγκατασταθεί μόνιμα εντός του πανεπιστημίου, έχει ουσιαστικά αποποιηθεί κάθε ευθύνη για την ασφάλεια του ιδρύματος που υποτίθεται ότι διοικεί. Και λέω υποτίθεται γιατί όταν ένας πρύτανης παραδίδει τη διοίκηση του ιδρύματός του στην αστυνομία, χάνει κάθε επαφή με το πανεπιστήμιο και κάθε εμπιστοσύνη από την πανεπιστημιακή κοινότητα που τον εξέλεξε.
Μετά τη δολοφονική επίθεση της αστυνομίας εναντίον φοιτητών κατά τη διάρκεια συναυλίας, το λιγότερο που περίμενε κανείς από έναν πρύτανη που εκπροσωπεί το πανεπιστήμιο, είναι να διαμαρτυρηθεί και να ζητήσει την απομάκρυνση των αστυνομικών δυνάμεων από την πανεπιστημιούπολη.
Η βουβαμάρα και η απουσία του πρύτανη από όσα συμβαίνουν εντός του ΑΠΘ τον καθιστά έκθετο στα μάτια της πανεπιστημιακής κοινότητας, η οποία πλέον δεν τον εμπιστεύεται.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει και το κακό έχει παραγίνει.
Το πανεπιστήμιο, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, οι αυριανοί επιστήμονες δηλαδή και οι πανεπιστημιακοί έχουμε γίνει σάκοι του μποξ στο όνομα των κομματικών συμφερόντων και των άνομων επιδιώξεων μιας επικίνδυνης κυβέρνησης και κάποιων πρυτάνεων σε διατεταγμένη κυβερνητική υπηρεσία που δεν τιμούν το ύψιστο πανεπιστημιακό αξίωμα.
Το σύνθημα που ενώνει σήμερα όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και τους ίδιους τους αστυνομικούς που δεν επιθυμούν να συμπλέκονται και να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των φοιτητών και των φοιτητριών είναι:
«Έξω η αστυνομία από τα πανεπιστήμια»
Η εκπαίδευση και η πανεπιστημιακή έρευνα δεν έχουν καμία σχέση με την αστυνομική βία και τα δακρυγόνα. Η παραγωγή και η μετάδοση της επιστημονικής γνώσης δεν χρειάζονται ούτε αστυνομία, ούτε καταστολή. Χρειάζονται αντίθετα καταλλαγή και πνεύμα κοινωνικής ειρήνης.
Κυβέρνηση και πρύτανης είναι υπόλογοι για τις εγκληματικές επιθέσεις της αστυνομίας στα πανεπιστήμια και θα είναι υπεύθυνοι στο εξής για τα χειρότερα, που όλοι φοβόμαστε ότι αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση, δεν θα μπορέσουν να αποφευχθούν.
*Ο Γιάννης Μυλόπουλος είναι καθηγητής Πολυτεχνικής Σχολής και πρώην πρύτανης του ΑΠΘ
πηγη: https://www.koutipandoras.gr