Οταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αναφέρεται στις αγροτικές κινητοποιήσεις μιλώντας για «αιτήματα μιας επαγγελματικής ομάδας», τα οποία λέει ότι καταλήγουν να «παραβιάζουν τα δικαιώματα της κοινωνίας», απλώς καταφεύγει στην κλασική νεοφιλελεύθερη θεώρηση που βλέπει παντού μόνο άτομα.

Την κοινωνία την επικαλείται, όπως κάθε νεοφιλελεύθερος, μόνο για να δημιουργήσει κλίμα κοινωνικού αυτοματισμού ώστε να εξυπηρετήσει τις κοντόθωρες κομματικές επιδιώξεις της Ν.Δ. Μ’ αυτή την προσέγγιση ο νεοφιλελευθερισμός -αυτό είναι το όντως εισαγόμενο πρόβλημα, που δεν αναφέρει βέβαια ο κ. Μητσοτάκης- χάνει σταθερά το δάσος, που δεν είναι άλλο από το παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο της κάθε χώρας, αλλά και της Ευρώπης, όπως χάνει και τις επιπτώσεις στη διατροφή και στην κλιματική κρίση.

Η διατροφική αξία των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, λ.χ., σχετίζεται ευθέως με τις συνθήκες καλλιέργειας και εκτροφής, με τη χρήση ή μη λιπασμάτων και ορμονών, με την ποιότητα του νερού, των ζωοτροφών, με τις προδιαγραφές που ορίζονται και με τους ελέγχους για την τήρησή τους. Δεν μπορεί να έχεις υψηλής διατροφικής αξίας προϊόντα όταν τα χωράφια γειτνιάζουν -όπως γίνεται- με βιομηχανικές μονάδες ή όταν η Πολιτεία δεν αντιμετωπίζει τη ρύπανση των ποταμών και του υδροφόρου ορίζοντα από την ανεξέλεγκτη ρίψη βιομηχανικών αποβλήτων. Η αειφόρος ανάπτυξη δεν (μπορεί να) είναι απλός τίτλος επιστημονικών εγχειριδίων και οικολογικών φυλλαδίων, πρέπει να γίνει μέρος ενός συνολικότερου αναπτυξιακού και χωροταξικού σχεδίου, στο οποίο θα κατευθυνθούν οργανωμένα οι εθνικοί και κοινοτικοί πόροι.

Οταν ο πρωθυπουργός πηγαίνει στις Βρυξέλλες και συνδέει την παύση στο καθεστώς αγρανάπαυσης απλώς με το «πρόσθετο εισόδημα» και «τις αυξημένες ενισχύσεις» προς τους αγρότες, δείχνει ότι προσεγγίζει το πρόβλημα με όρους πελατειακής οικονομίας και πολιτικής επικοινωνίας - πώς θα κλείσει προσωρινά ένα πολιτικά δυσάρεστο κοινωνικό μέτωπο... Έτσι, όμως, δείχνει να αγνοεί ότι η αύξηση και η οργάνωση της παραγωγής κοντά στον τόπο διαμονής, εκτός από την προστιθέμενη διατροφική αξία, διασφαλίζουν μείωση ρυπογόνων μεταφορών - εδώ μπαίνει η διάσταση της κλιματικής κρίσης.

Οσο αυτές οι διαστάσεις, που αναφέρθηκαν συνοπτικά, αγνοούνται στον σχεδιασμό και συχνά αντιμετωπίζονται ως γραφικότητα, το αποτέλεσμα το εισπράττουμε στο πιάτο μας -και στις ιατρικές μας εξετάσεις- και βέβαια στην οικονομία της χώρας. Ως πότε;

από: https://left.gr