Οι έντονοι ρυθμοί του ρεπορτάζ, πόσο μάλλον της πολεμικής ανταπόκρισης, δεν είναι δικαιολογία αναίρεσης της ουσίας στην αναφορά-αποτύπωση των δεδομένων, αντίθετα είναι αιτία ύπαρξής της. Το ουσιώδες κινδυνεύει τις μέρες αυτές από πολλές… πολεμικές υπερπαραγωγές, όσες ενώ έχουν ατόφια στοιχεία εκ μέρους των συναδέλφων-απεσταλμένων επιμένουν στην απαξίωσή τους! Εσκεμμένα συμβαίνει αυτό; Μήπως πρόκειται για συντονισμένη απάντηση σε δημοσιοποιημένα συμπεράσματα, όπως η μέτρηση στην έρευνα της «PublicIssue»: «Το 60% των Ελλήνων θεωρεί πως σ' αυτόν τον πόλεμο η στάση που συμφέρει τη χώρα μας είναι η ουδετερότητα».

Σε στιγμή αλήθειας όπως -και- αυτός ο πόλεμος, η ουδετερότητα από χώρα που ποτέ δεν ησύχασε στη σύγχρονη ιστορία της είναι ηττοπάθεια-μοιρολατρία! Επίσης, όσο κι αν ηχεί τραγικό, η συγκυρία τής, λυσσαλέας όπως αποδεικνύεται, σύρραξης και των αναπόφευκτων επιπτώσεών της σε διεθνές αλλά και εθνικό-ελληνικό επίπεδο συνιστά για εμάς ευκαιρία! «Ευκαιρία, η αιματοχυσία;», αναρωτηθήκατε; Ναι, κι αυτό δεν ισοδυναμεί με μηδενισμό, μ' εθισμό στο κακό, πόσο μάλλον στο θανατηφόρο…

Είτε το θέλουμε είτε όχι η ανθρώπινη ιστορία είναι βουτηγμένη στο αίμα! Αρα, στ' όνομα της προσαρμογής (ναι, ισοδύναμη πάλης!) στα δεδομένα και αυτής της ιστορικής συγκυρίας είναι, λοιπόν, ευκαιρία υπευθυνότητας για εμάς. Κι όταν αναφέρομαι σ' «εμάς», δεν εννοώ μόνο αρχές, πολιτικά κόμματα αλλά και πολίτες. Θυμηθείτε ότι συχνά έχετε πει στον εαυτό σας και δίπλα σας πως ζητάτε «χώρα και κοινωνία με κύρος» αντί των παλινδρομήσεων, όσων είναι αγαπημένη συνήθεια-σύμπτωμα της Ελλάδας. Το τωρινό λουτρό αίματος, οι επιρροές του ας γίνουν επιτέλους ευκαιρία αναστοχασμού πολιτών, σύγκλισης με κοινό στόχο ακόμη και ετερόκλητων πολιτικών φορέων…

πηγη: https://www.efsyn.gr