Πριν από περίπου 3 μήνες, ένας Ελβετός φωτογράφος, ο René Robert, έχασε τη ζωή του σε μια πολυσύχναστη γειτονιά του Παρισιού, όπου ζούσε. Η είδηση όμως δεν είναι αυτή, αλλά οι λεπτομέρειες του θανάτου του.

Σύμφωνα με φίλους του, ο ίδιος, καθώς περπατούσε, ζαλίστηκε και έπεσε κάτω. Ανίκανος να σηκωθεί, παρέμεινε πεσμένος στο κρύο για περίπου 9 ώρες, όταν ένας άστεγος κάλεσε βοήθεια. Ήταν πλέον αργά. Ο Robert είχε χάσει τη ζωή του από υποθερμία.

Το τραγικό της υπόθεσης είναι πως όλες αυτές τις ώρες, κανείς περαστικός δεν ενδιαφέρθηκε να δει αν είναι καλά. Ο Michel Mompontet, φίλος του René Robert, τον χαρακτήρισε «θάνατο από αδιαφορία». Αν κάτι πρέπει να κρατήσουμε από αυτό το γεγονός, είπε, είναι το εξής: «Όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται στο πεζοδρόμιο, πρέπει να τον ελέγξουμε, ανεξάρτητα από το πόσο απασχολημένοι μπορεί να είμαστε. Ας σταματήσουμε για λίγο». Το γεγονός βέβαια ότι η συζήτηση αυτή προκλήθηκε όταν έχασε τη ζωή του ένας «γνωστός», σε αντίθεση με άστεγους που πεθαίνουν «από αδιαφορία» καθημερινά, κάτι πρέπει να μας λέει.

Γιατί όμως παρέθεσα την συγκεκριμένη ιστορία; Διότι, εδώ και λίγο καιρό, εκτυλίσσεται μια ακόμη τραγική ιστορία, μακριά από το Παρίσι, στον Πύργο, η οποία έχει κι αυτή μπόλικη δόση αδιαφορίας (κι όχι μόνο).

Στις 4 Μαΐου, μεταδόθηκε από αρκετά ΜΜΕ η είδηση ότι στον Πύργο «κυκλοφορεί ένας άνδρας με τσεκούρι και προκαλεί τρόμο». Πολλοί θα σκέφτηκαν τότε. «ο τρελός του χωριού». Το μόνο πειστήριο ήταν ένα βίντεο που κυκλοφορούσε, όπου έδειχνε κάποιους ανθρώπους να φωνάζουν σε έναν άνδρα, ο οποίος υποτίθεται ότι κρατούσε ένα τσεκούρι, δίχως όμως να φαίνεται κάτι, καθώς το βίντεο ήταν θολό.

Λίγο αργότερα, έγινε γνωστή η ιστορία του «ανθρώπου με το τσεκούρι». Πρόκειται για τον Θύμιο Μπουγά, ο οποίος το 2008, είχε ένα τροχαίο στην Τρίπολη με τη μηχανή που οδηγούσε, με αποτέλεσμα να καταστραφεί όλη η άνω γνάθος του. Από τότε, μπορεί να φάει και να μιλήσει μόνο με μηχανική υποστήριξη.

Ο ίδιος μάλιστα είχε μιλήσει το 2011 για τη ζωή του, υποστηρίζοντας πως «δεν θέλω να με δει κάποιο παιδάκι ή κάποιος ηλικιωμένος άνθρωπος γιατί θα τρομάξει», κυκλοφορώντας μόνο με χειρουργική μάσκα, πολύ πριν αναγκαστούμε να τη φορέσουμε λόγω πανδημίας. Είχε ζητήσει μάλιστα τότε τη βοήθεια κάποιου γιατρού.

Μετακομίζοντας όμως στον Πύργο, τα προβλήματα δεν σταματούν. Με το μικρό επίδομα που λάμβανε, ο Θύμιος ζούσε σε τρώγλες, επιβιώνοντας εν μέρει από την καλοσύνη κάποιων συνανθρώπων του που τον βοηθούσαν.

Στις αρχές Μαΐου όμως, και σύμφωνα με βίντεο που δημοσίευσε η εκπομπή «Φως στο Τούνελ», ο Θύμιος Μπουγάς δέχθηκε επίθεση με βεγγαλικά και φωτοβολίδες στο σπίτι του, από μια ομάδα νεαρών. Εκεί φαίνεται πως οφείλεται και το βίντεο που αρχικά είδαμε, καθώς ήταν η συνέχεια του επεισοδίου, όπου ο Θύμιος είχε βγει στο δρόμο, αφού δέχθηκε την επίθεση. Μόνο που έτσι όπως παρουσιάστηκε αρχικά η είδηση, οι ρόλοι είχαν αλλάξει: Το θύμα είχε γίνει θύτης.

Στις 4 Μαΐου, ο ίδιος πήγε στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, προκειμένου να ζητήσει βοήθεια, αφότου είχαν κυκλοφορήσει τα βίντεο, ενώ σύμφωνα με την εφημερίδα «Πατρίς», είχε επισκεφθεί και νωρίτερα το τμήμα, ακριβώς για τον ίδιο λόγο. Όλα δείχνουν πως οι αστυνομικοί αδιαφόρησαν. Η ημερομηνία αυτή μάλιστα είναι σημαντική, καθώς από τότε ο Θύμιος αγνοείται, ενώ Silver Alert εκδόθηκε σχεδόν μια εβδομάδα μετά, στις 12 Μαΐου, σύμφωνα με το οποίο «η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο».

Η αδιαφορία της αστυνομίας φαίνεται και από το γεγονός πως προχώρησε σε προσαγωγές μόνο μετά τη δημοσιοποίηση του βίντεο από την επίθεση. Πλέον, έχει ταυτοποιήσει και τους έντεκα «νταήδες», όλοι νέοι. Τελικά όμως, πόσο βοήθησε;

Πλέον ο Θύμιος αγνοείται για μέρες, με τις αρχές να ψάχνουν σε ακατοίκητα κτίρια, σαν αυτά που έμενε. Διαβάζουμε επίσης πως ο δήμαρχος Πύργου, δήλωσε πως ο δήμος μπορεί να βοηθήσει, προσφέροντας εργασία, ενώ ομάδες γιατρών προσφέρονται έτσι ώστε να αποκατασταθεί πλήρως η βλάβη από το ατύχημα. Μήπως είναι λίγο αργά;

Ενδεικτικό της σήψης της κοινωνίας, είναι πως μπορεί να τρομάζει με ουλές από τραύματα, αλλά όχι από το μίσος και την τρομοκράτηση ενός ανθρώπου εξαιρετικά ευάλωτου. Δυστυχώς, έχουμε δεκάδες λόγους να φοβόμαστε, και ο Θύμιος δεν είναι ένας από αυτούς.

Η συγκεκριμένη υπόθεση, εμπεριέχει αδιαφορία (από τις αρχές και το κράτος), μίσος για τη διαφορετικότητα (από τους νεαρούς), αδράνεια και δυστυχία. Αρκούν για να εξαφανιστεί ένας άνθρωπος...

πηγη: https://tvxs.gr