Την πρώτη φορά που πήγα στη Βοσνία για να καλύψω τον πόλεμο, το 1992, οι αντιμαχόμενες πλευρές προσπαθούσαν να με πείσουν για το δίκιο που έχει η κάθε μία, σε έναν πόλεμο που τον χαρακτήριζαν άδικη συμπεριφορά της άλλης πλευράς. Τη δεύτερη φορά που πήγα, ο καθένας είχε ένα προσωπικό λόγο να μάχεται. Είχε χάσει οικογένεια, σπίτι, την ίδια του την καθημερινότητα σε αυτό τον πόλεμο. Την τελευταία φορά που πήγα το 1995, κανένας δεν θυμόταν γιατί πολεμούσε. Είχε απλώς μάθει να πολεμά. Έκτοτε έχω ζήσει πάνω από 30 πολέμους όπου οι άνθρωποι είχαν μάθει να πολεμούν, να θυμούνται και μετά να ξεχνούν.

Ο πόλεμος δεν είναι ο απλοϊκός διαχωρισμός σε καλούς και κακούς. Δεν είναι ταινία για να πάρεις θέση ανυπόμονου θεατή απέναντι σε όσα συμβαίνουν. Ο πόλεμος δεν είναι video game για να θεωρήσεις τον εαυτό σου νικητή ή νικημένο μετά από τη θεαματική κορύφωση.

Ο πόλεμος είναι έγκλημα και όπως σε όλα τα εγκλήματα, ο δολοφόνος προσπαθεί να εξαπατήσει και να κρυφτεί.

Είναι έγκλημα διαρκείας και για τις προηγούμενες γενιές που τον υπηρέτησαν χωρίς να το ξέρουν και για τις επόμενες που θα ζήσουν τις επιπτώσεις.

Ο πόλεμος είναι η σκοτεινή συνισταμένη των συμφερόντων και της διαστροφής των αξιών. Οι αξίες επιστρατεύονται ως σπουδαίος λόγος για τον οποίο θα γίνουν τα πιο άθλια πράγματα. Θρησκεία, ιδεολογία, ηθικά συστήματα, επιστρατεύονται με την ίδια πάντα κατάληξη: το έγκλημα του ανθρώπου απέναντι στον άνθρωπο και την ανθρωπότητα.

Για να σταματήσει ή να αποτραπεί όμως ο πόλεμος δεν αρκεί να θέλεις την παγκόσμια Ειρήνη ως πλεόνασμα αγάπης που θα συμπαρασύρει τον κόσμο. Πρέπει να βλέπεις κατάματα τα συμφέροντα που κινούν την πραγματικότητα γύρω σου και να αντιστέκεται στην προσπάθεια δημιουργίας του άβουλου ανθρώπου που θα καταλήξει να βλέπει τον πόλεμο στην τηλεόραση για να επιλέξει καλούς και κακούς. Για να αποφύγεις τον πόλεμο πρέπει να απαιτείς οι λογαριασμοί να πληρώνονται κάθε μέρα από αυτούς που κερδίζουν από σένα και διαμορφώνουν τη ζωή σου. Να δηλώνεις πως είσαι ενεργός και θα αντιδράς. Δεν θα επιτρέπεις. Τον πόλεμο δεν τον αποτρέπει το κλάμα (άλλωστε πάντα το κλάμα ήταν μέρος του πολέμου), τον αποτρέπει η κραυγή που βγάζεις επειδή ξέρεις.

πηγη: https://www.koutipandoras.gr