Του Γιώργου Καπόπουλου

Η Συρία αλλά και η Λιβύη είναι δύο χώρες όπου συνυπάρχουν δυνάμεις της Ρωσίας και της Τουρκίας που στηρίζουν αντίπαλες παρατάξεις.

Μέχρι στιγμής Μόσχα και Αγκυρα έχουν κρατήσει υπό έλεγχο την παραπάνω διάσταση συμφερόντων καθώς η παρουσία της μιας πλευράς νομιμοποιεί την εμπλοκή της άλλης.

Μπορεί η συγκρουσιακή αυτή συνύπαρξη σε περιφερειακές συγκρούσεις, όπως αυτή διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια στη Συρία και τη Λιβύη, να έχει νέο πεδίο τα Δυτικά Βαλκάνια; Οι προϋποθέσεις υπάρχουν και εκπέμπουν το μήνυμα ενός ατυχήματος σε αναμονή, με την περιοδεία Ερντογάν στις αρχές Σεπτεμβρίου στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και τη Σερβία να μην είναι τυχαία, ούτε συμπτωματική.

Η ανάφλεξη μπορεί να προέλθει ανά πάσα στιγμή αν η Σερβική Δημοκρατία διακηρύξει την απόσχισή της από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, με τη Μόσχα να σπεύδει να εγγυηθεί την ασφάλεια της σερβικής οντότητας και την Αγκυρα να παρέχει στο Σαράγεβο την αλληλεγγύη και τις εγγυήσεις που το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. δεν θα θέλουν ή δεν θα μπορούν να παράσχουν.

Μια ανάφλεξη στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη θα προκαλέσει ντόμινο αποσταθεροποίησης στο σύνολο της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Η διάσπαση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης θα εμπλέξει και την Κροατία που θα επιχειρήσει να ενσωματώσει τις περιοχές όπου ζουν Κροάτες.

Η επαρχία του Σαντζάκ όπου πλειοψηφούν οι μουσουλμάνοι θα επιδιώξει απόσχιση από τη Σερβία και θα αναζωπυρωθούν οι εστίες έντασης μεταξύ Κοσόβου, Σερβίας και Βόρειας Μακεδονίας.

Με τα σημερινά δεδομένα η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η Σερβία ως χώρες που δεν έχουν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ προσφέρουν στη Μόσχα τη μοναδική ευκαιρία παρέμβασης, διπλωματικής και στρατιωτικής, εκτός των συνόρων της πρώην ΕΣΣΔ.

Την ίδια στιγμή η αδυναμία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να παρέμβουν στα Βαλκάνια για να σώσουν την ετοιμόρροπη Συνθήκη του Ντέιτον δίνει στην Τουρκία του Ερντογάν την ευκαιρία που δεν είχε ο Οζάλ το 1991, την επί τόπου παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων της Τουρκίας για την προστασία των μουσουλμάνων της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Το 1876 οι σφαγές στη Βοσνία ήταν το πρόσχημα για να κηρύξει η Ρωσία τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με την περιοχή να είναι το μήλον της έριδος ανάμεσα στην Υψηλή Πύλη και την Αγία Πετρούπολη και το πρόβλημα να το λύνει τελικά ο Μπίσμαρκ στο Συνέδριο του Βερολίνου το 1878 με την παραχώρηση της διαμφισβητούμενης περιοχής… στην Αυστροουγγαρία.

πηγη: https://www.efsyn.gr