Πολλοί πιστεύουν ότι ζούμε τα χειρότερά μας χρόνια. Κι ότι αυτά που συμβαίνουν σήμερα με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν έχουν συμβεί ποτέ ξανά στο παρελθόν.

Η αντίληψη αυτή έχει ένα σοβαρό ποσοστό αλήθειας. Εμπεριέχει όμως και ένα ποσοστό αστοχίας. Μια και όλα αυτά που σήμερα συμβαίνουν μπορεί να μην έχουν ξανασυμβεί έτσι, συγχρόνως και όλα μαζί, κάποια από αυτά έχουν όμως ξανασυμβεί μεμονωμένα στα χειρότερα χρόνια της ελληνικής ιστορίας.
Κανείς δηλαδή δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι όλα αυτά τα ακραία πολιτικά φαινόμενα που συμβαίνουν σήμερα δεν αποτελούν ένα αρνητικό… απάνθισμα, μια επιλογή δηλαδή των χειρότερων που μας έχουν συμβεί, στις χειρότερες εποχές της ιστορίας.

Πότε άλλοτε, για παράδειγμα, ολόκληρο το κυρίαρχο πολιτικό, επικοινωνιακό, οικονομικό και επιχειρηματικό σύστημα της χώρας είχε με τόση σφοδρότητα και τόσο μένος επιτεθεί, δυσφημίσει και συκοφαντήσει μια πολιτική δύναμη και τους εκφραστές της, που μάλιστα αντιστοιχούν σε ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, όσο το σημερινό πολιτικό και οικονομικό σύστημα Μητσοτάκη το έχει κάνει με το αντιΣΥΡΙΖΑ μένος;

Τέτοια ακραία φαινόμενα είχαν συμβεί μόνο σε μια εποχή που όλοι θέλουμε να είχε ξεχαστεί. Στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, τότε που η Αριστερά ήταν και πάλι ο αποδιοπομπαίος τράγος και οι αριστεροί, όταν δεν βασανίζονταν ή και δολοφονούνταν από το παρακράτος, βρίσκονταν εξόριστοι στα ξερονήσια.

Σήμερα μπορεί να μην υπάρχουν βέβαια τόποι εξορίας για τους ΣΥΡΙΖΑίους, υπάρχουν όμως τόποι επικοινωνιακής δολοφονίας των χαρακτήρων τους, επειδή τολμούν να αντιστέκονται στο διαπλεκόμενο σύστημα που κυβερνά. Και όπως είναι γνωστό:«Καλύτερα να σου βγει το μάτι, παρά το όνομα».

Και είμαστε πάρα πολλοί και κατά τραγική σύμπτωση όλοι του ίδιου πολιτικού χώρου όσοι, στο πλαίσιο των δημοκρατικών δικαιωμάτων μας, αμφισβητήσαμε την κυρίαρχη πολιτική αντίληψη και πρακτική. Και εξ αιτίας αυτού λοιδωρηθήκαμε, κατασυκοφαντηθήκαμε, είτε ακόμη, κάποιοι από εμάς, καταλήξαμε και κατηγορούμενοι σε εισαγγελικές έρευνες και σε δικαστήρια, για δήθεν διασπορά ψευδών ειδήσεων.

Τέτοια ταύτιση μεταξύ μικροπολιτικού και εθνικού συμφέροντος, έχουμε δεκαετίες να τη συναντήσουμε. Κι ελπίζουμε και να μη την ξανασυναντήσουμε ποτέ.

Αφού ο,τιδήποτε αντικυβερνητικό, όπως ακριβώς συνέβαινε σε αλήστου μνήμης ανελεύθερες εποχές, βαφτίζεται σήμερα σε καταστροφικό για την πατρίδα και σε εχθρικό για το λαό.

Και δεν είναι μόνον αυτό. Πολύ περισσότερο, πότε άλλοτε υπήρξε τόσο βαθύς διχασμός και τόσο μεγάλος αποκλεισμός για τους εκφραστές μιας συγκεκριμένης πολιτικής αντίληψης;

Πότε άλλοτε δηλαδή οι εκφραστές της Αριστεράς στερήθηκαν τόσο πολύ το πολιτικό δικαίωμα της ισονομίας και της ελεύθερης έκφρασης, όπως συμβαίνει σήμερα με τα μονοφωνικά κανάλια της διαπλοκής, τα οποία συστηματικά διαστρεβλώνουν την αλήθεια και αναπαράγουν την κυβερνητικά προπαγάνδα;
Αυτά συνέβαιναν μόνο κατά τη μαύρη εποχή της δικτατορίας, τότε που τις ειδήσεις για όσους αντιστέκονταν, τις μαθαίναμε κρυφά, ακούγοντας ξένους ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Όπως συμβαίνει και σήμερα δηλαδή. Όπου, την ώρα που τα ελληνικά ΜΜΕ ολημερίς θριαμβολογούν για το πως ο Μητσοτάκης «νίκησε» την πανδημία, τα διεθνή ΜΜΕ αποκαλύπτουν την αλήθεια για τον κατήφορο της Ελλάδας και τη θλιβερή πρωτιά της να είναι μεταξύ των χωρών με τους περισσότερους θανάτους, ως προς τον πληθυσμό, από την πανδημία.

Τέτοια στέρηση του πλουραλισμού και της ελευθεροτυπίας, σε βαθμό που διεθνείς δημοσιογραφικές ενώσεις να κατακεραυνώνουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ως υπεύθυνους για όσα συμβαίνουν στον τύπο, δεν ζήσαμε παρά μόνο κατά τη διάρκεια της σκοτεινής επταετίας.

Κι ακόμη, πότε άλλοτε μια κυβέρνηση στήριξε τόσο πολύ μια συγκεκριμένη οικονομική ολιγαρχία, αδιαφορώντας συγχρόνως για όσα συμβαίνουν στους πολίτες που δυστυχούν από την ακρίβεια και την ανεργία, απειλούνται από τον φόβο του θανάτου, συνωστίζονται στα ΜΜΜ, δεν βρίσκουν κρεβάτι να νοσηλευτούν και πεθαίνουν χωρίς νοσηλευτική φροντίδα;

Αλλά και πότε άλλοτε μια συγκεκριμένη ομάδα επιχειρηματικών συμφερόντων στήριξε με τόση επιμονή επικοινωνιακά και πολιτικά μια κυβέρνηση;
Πότε άλλοτε δηλαδή, σε πρωτοσέλιδο Σαββατιάτικης εφημερίδας, συνέβη να καταγγελθεί η συστηματική, μετά τις εκλογές του 2019, διαρροή δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, σαν αποζημιώσεις, από τα δημόσια ταμεία στο ταμείο ενός συγκεκριμένου εργολάβου, για ένα έργο το οποίο γι’ αυτό τον λόγο έχει εκτροχιαστεί χρονικά και οικονομικά;

Πότε άλλοτε δηλαδή υπήρξε τόσο συγκεκριμένη καταγγελία ότι το δημόσιο προκαλεί το ίδιο μια καθυστέρηση σε ένα έργο και στη συνέχεια, εξ αιτίας αυτής της καθυστέρησης, πληρώνει 1 εκατομμύριο ευρώ το μήνα σε αποζημιώσεις στον εργολάβο, χωρίς να ανοίξει μύτη;

Και πότε άλλοτε υπουργός υποδομών και μεταφορών είχε το θράσος, μετά από μια τέτοιας βαρύτητας καταγγελία, να μη την αρνηθεί, αλλά στο πλαίσιο του συνήθους επικοινωνιακού αντιπερισπασμού να κατηγορήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, ότι κι εκείνοι έκαναν τα ίδια;
Αποδίδοντας ψευδώς στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τα 200 εκατομμύρια ευρώ που τα διαιτητικά δικαστήρια επιδίκασαν το 2016 και το 2017 για τις καθυστερήσεις του 2012 – 2015 στο ίδιο έργο, επί κυβέρνησης και πάλι της Δεξιάς;

Αυτά δεν είχαν συμβεί με τόσο θράσος και τόσο απροκάλυπτα ούτε στα χειρότερα χρόνια της διαπλοκής. Που ακόμη και ο πρώην πρωθυπουργός και ξάδερφος του σημερινού υπουργού υποδομών και μεταφορών, ο Κώστας Καραμανλής, προς τιμή του, τα είχε στιγματίσει, μιλώντας για… νταβατζήδες που ζουν σε βάρος του κράτους και του δημοσίου.

Και τέλος, πότε άλλοτε πρωθυπουργός, από του βήματος της Βουλής, προκειμένου  να κρύψει τις ευθύνες της κυβέρνησής του για τις εκατόμβες καθημερινών θανάτων, προχώρησε στη διατύπωση μιας τόσο ανενδοίαστα ψευδούς, όσο και αντιεπιστημονικής θεωρίας, όσο ο Μητσοτάκης για όσους διασωληνώνονται και βέβαια καταλήγουν, εκτός ΜΕΘ;

Και πότε άλλοτε ο ίδιος πρωθυπουργός καυχήθηκε σε διεθνές πρακτορείο, ότι αυτός μόνος στον κόσμο «νίκησε» τον κορονοϊό, όταν κυβερνά μια χώρα με διπλάσιους, ανά κάτοικο, θανάτους από ό,τι η υπόλοιπη Ευρώπη;

Αυτά, είναι γεγονός, ότι δεν έχουν συμβεί ποτέ. Ούτε στα… χειρότερά μας χρόνια.

Η επανάληψη της ιστορίας είναι φάρσα.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναμένεται να πάρει στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, ό,τι πήρε ο αγαπημένος του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, ο Ανδρέας Λοβέρδος, στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΚΙΝΑΛ. Αφού ΜΜΕ και δημοσκοπήσεις έδιναν στον Λοβέρδο τα ίδια θριαμβευτικά ποσοστά που δίνουν και στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Το τέλος στα χειρότερά μας χρόνια θα το δώσουν οι ίδιοι οι πολίτες. Γιατί η κατάσταση έχει ξεφύγει.

Ο κόσμος μπορεί να μη μιλά, αλλά αυτό δε συμαίνει ότι δεν καταλαβαίνει τι παιχνίδι παίζεται πίσω από την πλάτη του…
πηγη: https://tvxs.gr