25.000 πρόσφυγες βρίσκονται στο βυθό της Μεσογείου.

Χιλιάδες μανάδες δεν έχουν το σώμα του παιδιού τους να το κλάψουν.  

25.000 νεκροί, αόρατοι στη ζωή και στο θάνατο.

Κι ούτε ένα δάκρυ.

Δεν υπάρχουν σκηνοθέτες για το πένθος των ανώνυμων,

δεν υπάρχουν μίντια να δημιουργήσουν συγκίνηση και διέγερση των δακρυγόνων αδένων.

Ούτε για τα 10000 προσφυγόπουλα που αγνοούνται στην Ευρώπη, ενδιαφέρεται κανείς.

Για τα χιλιάδες παιδιά που βιάζονται, που πουλιούνται για ένα κομμάτι ψωμί, που δουλεύουν σαν σκλάβοι, πλήρης αδιαφορία.

Κανένας δεν θα δει τα βάσανά τους, ούτε τον πνιγμένο λυγμό των μανάδων τους.

Μόνο τα «3 χρόνια αποτελεσματική διαχείριση της Μεταναστευτικής Κρίσης» και τα πανηγύρια του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη και του υπουργού του Νότη Μηταράκη, θα δουν.

Σ’ έναν κόσμο δομικά άνισο και άδικο και το συναίσθημα είναι άνισο...

Δεν υπάρχουν δάκρυα για τους πρόσφυγες

*Αυτή τη στιγμή διαβάζω πως επαναπροωθούν παράνομα ακόμα 196 πρόσφυγες! 

πηγη: http://artinews.gr