Μέχρι και την παραμονή της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία επιβίωνε η ελπίδα ότι διανύουμε μια μεταβατική περίοδο αστάθειας με νομοτελειακή κατάληξη την εμπέδωση μιας γεωπολιτικής σταθερότητας που να διασφαλίζει την εμβάθυνση της παγκοσμιοποίησης.
Αυτή ήταν η φιλοδοξία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός με τη μεταψυχροπολεμική συγκυρία να επιβεβαιώνει την αισιόδοξη θεώρηση του μέλλοντος.
Τρεις δεκαετίες μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και παρά τον μονομερή παρεμβατισμό των ΗΠΑ ως μόνης υπερδύναμης δεν δημιουργήθηκε αντιαμερικανικό μέτωπο, καθώς Μόσχα και Πεκίνο όχι μόνο δεν αμφισβητούσαν την παγκοσμιοποίηση αλλά διεκδικούσαν την ισότιμη συμμετοχή τους.
Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας η γεωπολιτική αντιπαλότητα με αφετηρία την ηγεμονική πρωτοκαθεδρία στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού φαινόταν σαν υστερόγραφο του παρελθόντος με την αλληλεξάρτηση των δύο μεγάλων δυνάμεων να ορίζει την πορεία προς το μέλλον.
Τι θα κάνει η Ουάσινγκτον χωρίς τη μαζική αγορά του ομοσπονδιακού χρέους από την Κίνα και τι θα κάνει το Πεκίνο χωρίς την ανεμπόδιστη πρόσβαση στην αμερικανική αγορά;
Σήμερα, περίπου έναν χρόνο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η παγκοσμιοποίηση βρίσκεται σε αναδίπλωση με τη γεωπολιτική-γεωστρατηγική προσέγγιση να έχει το πάνω χέρι.
Ετσι, από τις συζητήσεις και τους προβληματισμούς για παγκόσμια διακυβέρνηση μέσα σε μερικούς μήνες οι ΗΠΑ εμφανίζονται να προσπαθούν να υποτάξουν την παγκοσμιοποίηση που επέβαλαν σε μια γεωπολιτική ατζέντα ανάσχεσης της Κίνας και της Ρωσίας.
Η μεγάλη εν εξελίξει ανατροπή αποτυπώνεται στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός που από Φόρουμ προώθησης πολιτικής πλαισίωσης της παγκοσμιοποίησης μοιραία θα συρρικνωθεί σε Φόρουμ της Δύσης που θα επιδιώκει την οριοθέτηση της επιρροής και εμβέλειας της Κίνας, της Ρωσίας αλλά και των άλλων αναδυόμενων κέντρων ισχύος που με τη συμμετοχή τους στους BRICS και στην Ομάδα των G-20 πιστοποιούν έναν πολυπολικό, πολυκεντρικό και επί του παρόντος κατακερματισμένο κόσμο.
Το 1947 η στοίχιση της Δύσης πίσω από τις ΗΠΑ συνδύαζε τη γεωπολιτική λογική με την αντιμετώπιση της πρόκλησης της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης.
Σήμερα η αντιπαράθεση της Δύσης με τη Ρωσία και την Κίνα προβάλλει ασύμβατη με την παγκοσμιοποίηση και όχι μόνο, καθώς στην Ευρώπη Γερμανία και Γαλλία θεωρούν το πακέτο στήριξης της βιομηχανικής παραγωγής που προώθησε ο Μπάιντεν ότι συνιστά εμπορικό πόλεμο κατά της Ευρώπης.
Μέσα σε ένα παρόμοιο σκηνικό το Νταβός θα υποβαθμιστεί εκ των πραγμάτων και την ίδια τύχη θα έχει και η Ετήσια Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου.
πηγη: https://www.efsyn.gr