Για να είμαι ειλικρινής ανατρίχιασα!!! Ούτε από εθνική υπερηφάνεια, ούτε από συγκίνηση, ούτε, πολύ περισσότερο, από ενθουσιασμό, ακούγοντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη να λέει:
“ Όμως όσο λυπημένοι και θυμωμένοι νιώθουμε, τόσο αποφασισμένοι είμαστε να αλλάξουμε όλα όσα μας πόνεσαν. Κενά δεκαετιών στις υποδομές […] που δυστυχώς, έρχονται από το χθες. Αναλαμβάνοντας μάλιστα πλήρως την ευθύνη εκ μέρους του πολιτικού συστήματος, ένα δήλωσα και δηλώνω: ότι θα είμαι πρώτος στη μάχη για να ξεριζωθεί από τη χώρα κάθε «νησίδα» του παλιού αναχρονιστικού κράτους. Αυτή είναι η μεγάλη μάχη την οποία πρέπει να κερδίσουμε”.
Ανατρίχιασα από φόβο στο άκουσμα ότι “θα είναι πρώτος στη μάχη για να ξεριζωθεί από τη χώρα κάθε «νησίδα» του παλιού αναχρονιστικού κράτους”. Από φόβο στην ιδέα ότι θα υπήρχε πιθανότητα να συμμετέχει ο Κυριάκος σε κάποια μάχη! Σε κάποια αληθινή μάχη, της πραγματικής ζωής. Γιατί, εκ του αποτελέσματος, η μόνη μάχη που είναι ικανός να δώσει είναι εκείνη των μετόπισθεν, της ίντριγκας, της αρπαχτής των απευθείας αναθέσεων, των παρακρατικών παρακολουθήσεων της ΕΥΠ, της υποτέλειας στους ισχυρούς της οικονομικής ολιγαρχίας. Δεν το λες και λίγο, ε!
Ανατρίχιασα στη σκέψη ότι ο Μητσοτάκης ως ο αυθεντικός εκπρόσωπος του “παλιού αναχρονιστικού κράτους”, της Δεξιάς, των γαλάζιων ακρίδων που τοποθέτησε σ’ όλες τις διοικήσεις των οργανισμών, του ΟΣΕ μη εξαιρουμένου, θα δώσει, λέει, “μάχη” εναντίον του κράτους που τον θρέφει!!
Αν δε ξέραμε με τι πράγμα έχουμε να κάνουμε, θα λέγαμε ότι την έχει ψωνίσει ο τύπος. Ότι όλα αυτά τα σάλια των αυλοκολάκων περί Μωυσή, Iron man, Τσώρτσιλ, κ.ά., το χάζεψαν το παιδί, πάει το χάσαμε…
Ανατρίχιασα από αγωνία στη σκέψη και μόνο ότι θα μπορούσε ο Κυριάκος να είναι στη θέση του σταθμάρχη της Λάρισας. Διότι αν δεν ήταν υιός Μητσοτάκη ίσως, λόγω βύσματος, να έχει διοριστεί σταθμάρχης από κάποιον κομματάρχη του “παλιού αναχρονιστικού κράτους” της Δεξιάς!
Ανατρίχιασα από οργή όταν δηλώνει “λυπημένος, θυμωμένος, πονεμένος και αποφασισμένος” και έτοιμος Μητσοτάκης να τα βάλει με το …χθες, “εκ μέρους όλου του πολιτικού συστήματος”!! “. Όχι με το σήμερα αλλά με το χθες! Όχι με το βίο και την τετραετή πολιτεία του, όχι με τις αμαρτίες του, όχι με τις εγκληματικές του αποφάσεις και τη σκόπιμη υποβάθμιση και κατάρρευση κάθε δημόσιας δομής, αλλά με το … χθες.
Ανατρίχιασα στην ιδέα ότι θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να επανεκλεγεί στην πρωθυπουργία. Ότι όταν μιλάει για “μεγάλη μάχη την οποία πρέπει να κερδίσουμε” εννοεί την εκλογική μάχη για την προσωπική πολιτική του επιβίωση με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο. Είναι έτοιμος από καιρό να σύρει τη χώρα στο βούρκο του διχασμού καθώς βλέπει να έρχεται το πολιτικό του τέλος...
Ο Μητσοτάκης διαπράττει “ύβριν” όχι μόνο προς τους αδικοχαμένους των Τεμπών αλλά και προς την πολιτεία, τους πολίτες, τη δικαιοσύνη. Διαπράττει “ύβριν” προφασιζόμενος άγνοια για κάθε σκάνδαλο, για κάθε τραγωδία, για κάθε αβελτηρία της κυβέρνησής του. Στον αρχαίο ελληνικό κόσμο η ύβρις, η αλαζονική, αυθάδης στάση αποτελούσε παραβίαση της ηθικής τάξης και απόπειρα ανατροπής της κοινωνικής ισορροπίας, και τελικά οδηγούσε στην πτώση και την καταστροφή του “υβριστού”…
ΥΓ: Λέγεται ότι ο Κώστας (Αχ, αχ!) Καραμανλής αποτελεί τον αποδιοπομπαίο τράγο, το θύμα του επιτελικού μπάχαλου του Κυριάκου. Ότι στο υπουργείο Μεταφορών είχαν τοποθετήσει μιαν “ασώματο κεφαλή” με πιασάρικο ονοματεπώνυμο, ενώ τα νήματα του υπουργείου κινούσαν διόλου ατελώς, οι ατελείς υποτελείς του Μαξίμου. Ως εκ τούτου την απόλυτη ευθύνη για το έγκλημα των Τεμπών έχει το “ιερατείο” και ο αρχιερέας της συμφοράς…
πηγη: https://www.koutipandoras.gr