Τα όσα «περίεργα» συμβαίνουν τελευταία στο ΑΠΘ δεν είναι άσχετα από τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης και όσων συμπράττουν μαζί της για τη μόνιμη εγκατάσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας εντός των πανεπιστημίων.

Το διεθνώς πρωτότυπο εγχείρημα της κυβέρνησης για την εγκατάσταση μόνιμης αστυνομικής δύναμης στα πανεπιστήμια και μάλιστα σε εποχή μεγάλων κοινωνικών εντάσεων, όπως η σημερινή, ασφαλώς και δεν είναι εύκολο. Η ιστορία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και οι ακαδημαϊκές παραδόσεις στην Ευρώπη, θέλουν τα πανεπιστήμια χώρους ελεύθερης διακίνησης ιδεών και ανεξάρτητης και ανεμπόδιστης από εξωτερικά κέντρα παραγωγής και μετάδοσης της επιστημονικής γνώσης.

Η διδασκαλία και η έρευνα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα αστυνομικών δεν συνάδει με μια ευρωπαϊκή δημοκρατία και παραπέμπει σε αλήστου μνήμης δικτατορικές εποχές που η χώρα βυθίζονταν σε σκοτάδια ανελευθερίας.

Γι’ αυτό άλλωστε και η διεθνής εμπειρία υπαγορεύει τη φύλαξη των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων όχι από αστυνομικές δυνάμεις και από δυνάμεις καταστολής αλλά αντίθετα, από πανεπιστημιακές ομάδες φύλαξης οι οποίες, υπό την ευθύνη της Συγκλήτου και των πρυτανικών αρχών, που έχουν και την κατά νόμο αρμοδιότητα, περιφρουρούν την ασφάλεια των υποδομών και του προσωπικού και εξασφαλίζουν την ομαλή ζωή των πανεπιστημίων. Και που όταν χρειαστεί επειδή συμβαίνουν εγκληματικές πράξεις, έχουν την υποχρέωση αφενός της αποτροπής και αφετέρου της πρόσκλησης της δημόσιας δύναμης.

Για να δικαιολογηθεί λοιπόν ένα εγχείρημα που αντιστρατεύεται τη διεθνή πραγματικότητα και τις ακαδημαϊκές παραδόσεις, χρειάζεται εργώδης προσπάθεια, προκειμένου να τεκμηριωθεί και να εμπεδωθεί στην κοινή γνώμη η ανάγκη για συνεχή και μόνιμη παρουσία αστυνομικών δυνάμεων εντός των πανεπιστημίων.

Στην προοπτική της εξυπηρέτησης αυτής της ιδιόμορφης ανάγκης, εξηγούνται μια σειρά από «περίεργα» γεγονότα που συμβαίνουν τελευταία στο ΑΠΘ και τα οποία κατά σατανικά συμπτωματικό τρόπο, συμβάλλουν στην κατεύθυνση της εμπέδωσης αυτού του παρακινδυνευμένου κυβερνητικού εγχειρήματος, της μόνιμης αστυνομικής φύλαξης των χώρων ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, σαν να ήταν χώροι που διαβιούν κακοποιοί και εγκληματίες.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Η πρυτανεία του ΑΠΘ, κατά τη διάρκεια των διακοπών των τελευταίων Χριστουγέννων, εισέβαλε με τη βοήθεια αστυνομικών δυνάμεων και γκρέμισε έναν χώρο στο κτίριο του Βιολογικού, ο οποίος εδώ και δεκαετίες χρησιμοποιείται σαν «φοιτητικό στέκι». Χωρίς καμία προειδοποίηση, συνεννόηση και διαβούλευση με τους φοιτητές που χρησιμοποιούν τον χώρο και με πρόσχημα τον καθόλα θεμιτό για πανεπιστήμιο σκοπό της ανέγερσης σε αυτόν πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης.

Κανείς δεν υποστηρίζει ότι οι πρυτανικές αρχές δεν έχουν το δικαίωμα να σχεδιάζουν και να υλοποιούν υποδομές που εξυπηρετούν τις ανάγκες του πανεπιστημίου. Όσοι ασχολούνται με την εκπαίδευση όμως, γνωρίζουν καλά ότι ο αυταρχισμός και η επιθετικότητα δεν βοηθούν στην διοίκηση ενός ακαδημαϊκού ιδρύματος με δεκάδες χιλιάδες φοιτητές. Αντίθετα, είναι η συνεννόηση, ο διάλογος και η συναίνεση που συνάδουν με την κουλτούρα της δημοκρατικής εκπαίδευσης και γι’ αυτό φέρνουν πάντα και τα καλύτερα αποτελέσματα.

Η απόφαση λοιπόν της ανέγερσης της βιβλιοθήκης θα μπορούσε να έχει υλοποιηθεί με συναινετικές διαδικασίες και κυρίως με την απόδοση στους φοιτητές ενός άλλου χώρου, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί σαν «φοιτητικό στέκι».
Η αδιάλλακτη και αυταρχική στάση των πρυτανικών αρχών του ΑΠΘ πυροδότησε την κατάσταση και προκάλεσε μια διαρκή ένταση και αντιπαράθεση με τους φοιτητές ή τουλάχιστον με ομάδες φοιτητών που αντιδρούν στον αυταρχισμό των πανεπιστημιακών αρχών.

Ό,τι συνέβη από εκείνη τη στιγμή, συμπεριλαμβανομένων των νυκτερινών επιθέσεων ομάδων φοιτητών για να γκρεμίσουν κι αυτοί με τη σειρά τους την βιβλιοθήκη που οικοδομείται στον χώρο που κάποτε χρησιμοποιούσαν σαν στέκι, αποτελεί συνέχεια αυτής της ιδιότυπης αντιπαράθεσης.

Το σχέδιο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Οι αιτίες για την εμπέδωση της ανάγκης εγκατάστασης μόνιμης αστυνομικής δύναμης εντός ΑΠΘ έχουν διαμορφωθεί και οι αφορμές έχουν δοθεί.

Όταν λοιπόν κατά τις διακοπές του Πάσχα η εργολαβία που έχει εγκατασταθεί για να κατασκευάσει τους χώρους της βιβλιοθήκης απειλήθηκε, προσκλήθηκαν και εγκαταστάθηκαν εντός του ΑΠΘ επί ημέρες πάνοπλες διμοιρίες ΜΑΤ που φρουρούσαν την ανέγερση της βιβλιοθήκης.

Όταν τελειώνουν οι διακοπές και μαζί με αυτές και η οικοδόμηση μεγάλου μέρους του έργου, οι αστυνομικές δυνάμεις εγκατέλειψαν το ΑΠΘ και συνέβη το εξής… ανεξήγητο φαινόμενο.

Ο χώρος που φρουρούνταν από πάνοπλους ένοπλους αστυνομικούς επί ημέρες ενόσω οι φοιτητές ήταν σε διακοπές, έμεινε εντελώς ή σχεδόν αφύλακτος από τις ομάδες της πανεπιστημιακής φύλαξης του ΑΠΘ.

Καταθέτω τη δική μου προσωπική μαρτυρία όταν την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι, λίγες ώρες δηλαδή πριν τη μεγάλη νυκτερινή καταστροφική επίθεση ομάδων που βανδάλισαν και γκρέμισαν ό,τι κατασκευάστηκε στις διακοπές, περνώντας ο ίδιος από τον χώρο, μου προξένησε εντύπωση το πόσο αφύλακτος ήταν, με δεδομένη την προϊστορία απειλών και επιθέσεων. Ουδείς φύλακας ή τουλάχιστον ελάχιστοι, που όμως δεν ήταν ορατοί με γυμνό οφθαλμό, βρίσκονταν εκεί που λίγες μέρες πριν βρίσκονταν δεκάδες αστυνομικοί των ΜΑΤ.

Τη στιγμή που αν υπήρχε σχέδιο αποτροπής ενδεχόμενων επιθέσεων, η φύλαξη όφειλε να είναι εμφανής, ακριβώς για να είναι αποτρεπτική.

Να ληφθεί εδώ υπόψη ότι το ΑΠΘ ανέκαθεν είχε πανεπιστημιακή φύλαξη και πάντοτε εκπονούσε σχέδια φύλαξης και ετοιμότητας, όταν υπήρχαν πληροφορίες για επιθέσεις ή για βανδαλισμούς. Που πάντοτε αντιμετωπίζονταν με την παρουσία αυξημένου αριθμού φυλάκων στους απειλούμενους χώρους, οι οποίοι εκτός από τον αποτρεπτικό τους ρόλο, ήταν και αυτοί που όφειλαν να ειδοποιούν τις πρυτανικές αρχές και την αστυνομία σε περίπτωση κινδύνων.

Για ό,τι συνέβη λοιπόν τα ξημερώματα του Σαββάτου οι ευθύνες στρέφονται προφανώς και αυτονοήτως εναντίον των φυσικών αυτουργών της καταστροφής. Οι οποίοι αφού ολοκλήρωσαν ανεμπόδιστα το καταστροφικό έργο τους, που χρειάστηκε αρκετή ώρα για να υλοποιηθεί, διέφυγαν χωρίς να ενοχληθούν, ως φαίνεται, από κανένα.

Οι ευθύνες όμως στρέφονται και εναντίον εκείνων που, έχοντας την κατά νόμο ευθύνη για την ασφάλεια των υποδομών του ΑΠΘ, δεν φρόντισαν για την επαρκή φύλαξη του απειλούμενου χώρου.

Όπως οι ευθύνες πρέπει να στραφούν και εναντίον της δημόσιας δύναμης, στο ενδεχόμενο που αποδειχθεί ότι όπως οι πρυτανικές αρχές ισχυρίζονται κλήθηκε δις, αλλά δεν ανταποκρίθηκε εγκαίρως, ως όφειλε.
Την επομένη της μεγάλης καταστροφής της πανεπιστημιακής περιουσίας, σύσσωμη η ακαδημαϊκή κοινότητα καταδίκασε τον βανδαλισμό.

Οι ερωτήσεις που υποβλήθηκαν όμως στις πρυτανικές αρχές για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη η καταστροφική επίθεση δεν απαντήθηκαν επαρκώς, αλλά με μια γενική και αόριστη δήλωση ότι η φύλαξη ειδοποίησε πρύτανη και αστυνομία.

Ούτε αν υπήρχε σχέδιο φύλαξης και αποτροπής ενδεχόμενης επίθεσης από τις πρυτανικές αρχές απαντήθηκε, ούτε αν υπήρχε ενισχυμένη δύναμη φύλαξης στον χώρο την ώρα των βανδαλισμών, όπως οι πρυτανικές αρχές όφειλαν να έχουν φροντίσει με δεδομένη μια προαναγγελθείσα και αναμενόμενη απειλή που μια βδομάδα πριν είχε εγκαταστήσει μόνιμα και επί ημέρες διμοιρίες πάνοπλων αστυνομικών εντός ΑΠΘ.

Κι ακόμη, ούτε πόση ώρα χρειάστηκε για να ολοκληρωθούν οι βανδαλισμοί που είναι εκτεταμένοι, ούτε τι έκανε επί τόσην ώρα η πανεπιστημιακή φύλαξη, αν υπήρχε στον χώρο, απαντήθηκε. Ούτε για το ποια ώρα ακριβώς ενημερώθηκε ο πρύτανης, ποια ώρα κλήθηκε η αστυνομία και πόσος χρόνος χρειάστηκε για να φτάσει στο σημείο δόθηκαν εξηγήσεις.

Όσο οι πανεπιστημιακές αρχές κρατούν στο σκοτάδι τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συμβαίνουν οι «περίεργες» επιθέσεις εναντίον της δημόσιας περιουσίας και όσο αυτές δεν διερευνώνται από τις αρχές, όπως θα έπρεπε,  με τη διεξαγωγή Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης, τόσο οι υποψίες της πανεπιστημιακής κοινότητας θα ενισχύονται.

Οι φοιτητές, οι καθηγητές και οι εργαζόμενοι στο ΑΠΘ ανέκαθεν υπερασπιζόμαστε και συνεχίζουμε να το κάνουμε τη δημόσια περιουσία και το κοινό τους σπίτι από επιθέσεις και βανδαλισμούς.

πηγη: https://tvxs.gr