Το ζήσαμε και αυτό. Ξυπνήσαμε ένα βροχερό πρωί και ακούσαμε πως όλοι οι κατηγορούμενοι για το σκάνδαλο της Siemens είναι αθώοι, λόγω παραγραφής. Σαν να μην έγινε τίποτα. Σαν να πήραν όλοι συγχωροχάρτι από τις σύγχρονες θεές, τις αγορές, που τόσο πιστά υπηρετούσαν.

Αλλά τα ίδια δεν είχαμε και με την υπόθεση Novartis; Ναι, μας λένε όλοι. Σκάνδαλο υπάρχει, αλλά δεν υπάρχουν πολιτικά πρόσωπα που πρέπει να λογοδοτήσουν. Και ας τα έχουν υποδείξει αυτοί οι τύποι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Αυτά τα δύο σκάνδαλα είναι η κορυφή του παγόβουνου. Δεν χρειάζεται να θυμηθούμε άλλες κραυγαλέες υποθέσεις από το παρελθόν. Ούτε δικαστικές αποφάσεις και χειρισμούς που προκάλεσαν λαϊκή οργή.

Αντίθετα, από το σύστημα στήθηκε ακόμη ένα Ειδικό Δικαστήριο, με κατηγορούμενους τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και την πρώην εισαγγελέα Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη, που είχε χειριστεί την υπόθεση Novartis.

Πώς το λέει ο λαός; Εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι.

Δεν ισχύει βέβαια το ίδιο για άλλους πολίτες που κατηγορούνται για απλές παραβάσεις, ακόμη και του ΚΟΚ. Αυτοί θα περάσουν κανονικά από το εδώλιο του κατηγορουμένου και πιθανόν να καταδικαστούν με συνοπτικές διαδικασίες.

Γιατί η Δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά της…

Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό ο πολίτης δεν εμπιστεύεται πια το σύστημα. Δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη. Και το οικοδόμημα καταρρέει.

Καθόλου άδικα λοιπόν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη ΔΕΘ επισήμανε πως «…η χώρα βίωσε και βιώνει πρωτοφανείς καταστάσεις. Από τις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, τη δημιουργία με κρατικό χρήμα ενός απίστευτου μηχανισμού προπαγάνδας, τις διώξεις πολιτικών αντιπάλων, τον πλουτισμό ημετέρων, τις υποκλοπές και τις παρακολουθήσεις». Με αυτό το σκεπτικό, έθεσε το θέμα της Δικαιοσύνης πρώτο στις εξαγγελίες του για τις παρεμβάσεις που προτίθεται να κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση όταν έρθει ξανά στην εξουσία.

«Εχουμε χρέος», είπε, «να ξανακάνουμε την Ελλάδα μια ευνομούμενη, σύγχρονη, ευρωπαϊκή δημοκρατία. Και έχουμε σχέδιο. Αποκαθιστούμε την εμπιστοσύνη της κοινωνίας στη λειτουργία της Δικαιοσύνης με ένα ολοκληρωμένο μεταρρυθμιστικό πλαίσιο».

Το χρέος αυτό θα έπρεπε να ήταν κοινό με τις υπόλοιπες πολιτικές παρατάξεις. Δυστυχώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη νομοθετεί με άλλο σκεπτικό και προκαλεί. Τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών τα βλέπουμε ήδη στην Ευρώπη όπου μέρος των λαών, όπως στη γειτονική Ιταλία, στρέφεται σε ακροδεξιά κόμματα.

Στην Ελλάδα υπάρχει ακόμα ελπίδα. Και ευτυχώς η λύση, η ελπίδα, δεν βρίσκεται στους λάτρεις του φασισμού, αλλά στις δημοκρατικές προοδευτικές δυνάμεις.
πηγη: https://www.efsyn.gr