Αν σήμερα - 21η Απριλίου κιόλας - ανοίξει κάποιος το youtube και ψάξει βίντεο για την ελληνική ιστορία, οι πιθανότητες είναι συντριπτικά υπέρ του να πέσει είτε πάνω σε παραληρηματικά βίντεο για τον Άγιο Παΐσιο και την καμπάνα της Αγιάς Σοφιάς, είτε σε κιτς κολάζ φωτογραφιών του Παττακού, με την υπόκρουση του ύμνου της χούντας.

Αυτά τα βίντεο είναι απαίσια, είναι πολλά, αλλά, ιδίως για έναν νέο άνθρωπο, η αισθητική τους είναι τόσο ξεπερασμένη, που δεν μπορούν να κάνουν τόση ζημιά όσο μια άλλη κατηγορία.

Επειδή η ειρωνεία είναι μια από τις βασικές αρχές της ιστορίας, στις μέρες γύρω από την επέτειο του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 προέκυψε η απόρριψη της συμμετοχής ενός ακροδεξιού κομίστα από μια εκ των σημαντικότερων εγχώριων διοργανώσεων για τα κόμικς στην Ελλάδα, του Comicdom. Αξίζει πολύ μεγάλος έπαινος στη διοργάνωση και για την πράξη της, και για το ότι το έκανε με σαφή ανακοίνωση και όχι αθόρυβα.

Και φτάνουμε έτσι στον ήρωα της ιστορίας μας, τον κομίστα Κωνσταντίνο Παππά, γεννημένο το 1999. Ο Παππάς δεν (φαίνεται να) είναι σε καμία περίπτωση τέκνο της παραδοσιακής ακροδεξιάς, ούτε να ενστερνίζεται τις αναφορές της Χρυσής Αυγής. Θα έλεγα πως ανήκει βασικά στην (χαμηλόφωνη προς το παρόν) ελληνική alt-right: αντί για τσεκούρια, κουβαλάει πληκτρολόγιο.

Αντί να εμπνέεται από τις ναπάλμ στον Γράμμο, εμπνέεται από το "εθνικό έργο" του Ιωάννη Μεταξά και από τις εκστρατείες του Κωνσταντίνου Α΄. Αντί για τις επιχειρήσεις στο Βίτσι, θαυμάζει τον "Μακεδονικό Αγώνα".

Ο Παππάς έχει ένα ηλεκτρονικό κατάστημα όπου διατίθενται τα σχέδιά του (που από τεχνική άποψη είναι μια χαρά).

Εκεί θα συναντήσει κανείς προσωπογραφίες του Κωνσταντίνου Α΄, του Βενιζέλου, του Γρίβα και των μακεδονομάχων ως ''chads'', δηλαδή, στην ιντερνετική σλανγκ, ως alpha males (μια τυπική εμμονή της alt-right). Θα συναντήσει πόστερ για τα ''χίλια χρόνια αμύνης του ευρωπαϊκού πολιτισμού'' με την εικόνα του Βυζαντίου (επίσης τυπικό της alt-right, μόνο που στη Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ η εικόνα είναι οι σταυροφόροι). Θα συναντήσει μια αφαιρετική, αλλά σαφέστατη εικόνα για τη νίκη του Εθνικού Στρατού στον Εμφύλιο. Καλωσορίσατε στη νέα ψηφιακή εθνικοφροσύνη.

Μια βασική συνεργασία του Παππά είναι η εικονογράφηση των επεισοδίων του καναλιού στο youtube "Πρακτική Σκέψη" (συνεργάτης της alt-right σελίδας conserva.gr). Το κανάλι αυτό, που για ελληνικά δεδομένα έχει μεγάλη θεαματικότητα (90.000 γραμμένους και πολύ περισσότερους θεατές), χρησιμοποιεί έξυπνα τις συμβάσεις των διεθνών προτύπων της ψηφιακής εκλαϊκευτικής ιστορίας για να δώσει μια σαφώς εθνικόφρονα αφήγηση της ελληνικής ιστορίας.

Σε αντίθετα με τα ψεκασμένα που λέγαμε παραπάνω, εδώ έχουμε καλοστημένα βίντεο με σωστό μοντάζ, χάρτες, χιούμορ, memes, τεκμηρίωση και βιβλιογραφία (ένα μείγμα σοβαρών μελετών και ακροδεξιάς παραγωγής).

Το κανάλι αυτό είναι μία από τις ελάχιστες σοβαρές (οπτικά τουλάχιστον) επιλογές ενός ελληνόφωνου θεατή για την ιστορία, με αποτέλεσμα, παρόλο που τα σχόλια κάτω από τα βίντεο είναι γεμάτα ακροδεξιό οχετό, να την πατάει και πολύς κόσμος που απλώς δεν έχει άλλη επιλογή ή δεν είναι αρκετά υποψιασμένος -το λέω και από προσωπική εμπειρία, καθώς το αντιμετωπίζω με τους φοιτητές μου.

Αφήνοντας κατά μέρος, προς το παρόν, το μεγάλο ζήτημα του ''τι  εναλλακτική μπορούμε να προσφέρουμε σε αυτό'', η επιλογή του Comicdom είναι διπλά σημαντική, γιατί, εκτός από το ότι βάζει φραγμό στην ακροδεξιά στο πεδίο του, συνεισφέρει στο να μην έρθουν σε επαφή (από κοντά) ανυποψίαστοι άνθρωποι με αυτό το ύπουλο έργο, ιδίως σε μια εποχή όπου η αυξανόμενη δημοφιλία των κόμικς δίνει τεράστια περιθώρια προσέγγισης με μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή της ιστορίας. Το τούιτερ είναι ήδη γεμάτο διαμαρτυρίες και βρισίδια για τον αποκλεισμό του Παππά, για τον ''φασισμό της πολιτικής ορθότητας'' και για το ''αν ζωγράφιζε τον Στάλιν δεν θα σας πείραζε όμως''.

Διότι, παρά τις σωστές ανησυχίες για την ψηφιοποίηση της συνειδητής ακροδεξιάς (βλ. κόμμα Κασιδιάρη), υπάρχει και ένα τεράστιο δυναμικό ανθρώπων που δεν ξέρει τι καταναλώνει: όταν η σχολική ιστορία είναι η αποθέωση του αλυτρωτισμού, με φυσικό επακόλουθο μορφές όπως ο Βενιζέλος και ο Κωνσταντίνος Α΄ να γίνονται memes, το επόμενο βήμα είναι πολύ εύκολα η αθέλητη υιοθέτηση κωδίκων που μιλούν στο σήμερα: από την ύλη της σχολικής ιστορίας για τα ''εθνικά μας δίκαια'' στο virality της απεικόνισης του βασιλιά ως υπερήρωα, ένα ινσταγκραμικό λάικ δρόμος.

Η έννοια του κοινότοπου εθνικισμού (banal nationalism), όπως τον έχουν επεξεργαστεί οι θεωρητικοί, δεν αφορά πλέον μόνο σημαίες, εμβατήρια και γραμματοσήμα, αλλά και νέες μορφές virality που επενδύουν στην ιστορία ως meme, σε οπτικούς και αφηγηματικούς κώδικες που από μόνοι τους είναι μια χαρά, όπως κάθε εργαλείο, αλλά στα χέρια ανθρώπων όπως ο Παππάς έχουν την ικανότητα να δώσουν νέα δυναμική σε παραδοσιακές εθνικιστικές αφηγήσεις που το ελληνικό κράτος θεωρεί ακόμα απλώς αυτονόητες. Και αν κάτι έχει τη μεγαλύτερη δύναμη στο συλλογικό φαντασιακό των ανθρώπων, είναι να κάνεις κάτι να φαίνεται αυτονόητο.

Αν η (κακώς εννοούμενη) αναθεώρηση της ιστορίας είναι επικίνδυνη, άλλο τόσο επικίνδυνος είναι ο εμπλουτισμός του αυτονόητου με νέους κώδικες, η υπόκωφη δημιουργία νέων αυτονόητων που δένουν οργανικά στα παλιά.

Εδώ Παππάς, εκεί Παππάς, πού είναι ο Παππάς; Παντού.

Πηγή:Facebook

πηγη: https://tvxs.gr