Υπάρχει μια "ιστορική" επιμονή, να τελειώνουμε με το γιορτασμό της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Γιατί αυτοί που λατρεύουν τις παρελάσεις και δηλώνουν λάτρεις της πατριωτικής παράδοσης που αφορά γεγονότα μέχρι και 2.000 χρόνια πριν, έχουν αλλεργία με το Πολυτεχνείο; Δύο είναι οι λόγοι.

Στη δική τους αντίληψη, ο πατριωτισμός δεν έχει εξεγέρσεις που να απειλούν και πολύ περισσότερο να ανατρέπουν την καθεστηκυία τάξη μιας απολυταρχικής εξουσίας. Είναι μια σούπα που απαιτεί θρησκευτική λατρεία αμφίβολων πολλές φορές ιστορικών γεγονότων, όπου το έθνος γενικώς θριαμβεύει χωρίς να απαιτούνται εσωτερικές ανατροπές και λογικές εξηγήσεις.

Ο δεύτερος λόγος που μισούν το γιορτασμό του Πολυτεχνείου είναι ότι η Ιστορία της Εξέγερσης είναι πρόσφατη και καταγεγραμμένη και δεν κατάφεραν να την αλλοιώσουν. Οι πρωταγωνιστές όπως και το έγκλημα είναι ζωντανό. Δεν μπορούν να αλλάξουν την πραγματικότητα, δεν μπορούν να στρεβλώσουν τα γεγονότα, δεν κατάφεραν να εξαφανίσουν τους νεκρούς (ναι το επιχείρησαν και αυτό). Μοιραία όσα συνέβησαν στο Πολυτεχνείο είναι ένας καθρέφτης που μέσα του βλέπουν τους πατεράδες τους, τους εαυτούς τους, τα ιδεολογικά τους εγκλήματα (ναι η Χούντα ήταν η έκφραση της Δεξιάς στην Ελλάδα). Πολύ θα ήθελαν να διαιωνίζουν την αντιδημοκρατική πραγματικότητα στη χώρα, χρησιμοποιώντας όχι ερπύστριες αλλά κανάλια και ιεροκήρυκες του αποχαυνωμένου life style.

Δεν θέλουν λοιπόν ιστορικά και μάλιστα πετυχημένα, παραδείγματα ανατροπών. Μόνο επετείους όπου μπορεί να μιλάει για πατριωτισμό ακόμη και ο γιος του δοσίλογου.
πηγη: https://www.koutipandoras.gr