Καυτό μπαίνει το καλοκαίρι για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ― και για όλους μας, φυσικά. Για τον εκδρομέα πρωθυπουργό πάντως γίνεται όλο και πιο φανερή η απόδρασή του από την πραγματικότητα: καθηλωμένος στα σχήματα των λογογράφων και επικοινωνιολόγων πέφτει από τη μια γκάφα στην άλλη, ενώ οι εξελίξεις τον λαχανιάζουν και τον βουλιάζουν.

Η μισανθρωπία Κεραμέως φέρνει κατακρημνίσεις

Η κυβέρνηση άρχισε να δρέπει τους πικρούς καρπούς της μισανθρωπικής πολιτικής στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Ο οδοστρωτήρας Κεραμέως δεν περνά μόνο πάνω από τα σώματα της ελληνικής οικογένειας και των λαϊκών στρωμάτων, με τις περικοπές εισακτέων στα ΑΕΙ, με τις τράπεζες θεμάτων στα λύκεια, με τα σχολεία πολλών ταχυτήτων, με τις ασυναρτησίες και τις γκάφες σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας. 

Ο μισανθρωπική πολιτική της Κεραμέως πλήττει καίρια και την κοινωνική βάση της Νέας Δημοκρατίας. Χαστούκι στα πανεπιστήμια, με την απώλεια της συνδικαλιστικής πρωτοκαθεδρίας από τη ΔΑΠ. Κόλαφος στις εκλογές για το συνέδριο της ομοσπονδίας των εκπαιδευτικών, την  ΟΛΜΕ, με την κατακρήμνιση της ΔΑΚΕ.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι από την αρχή της υπουργίας της η Νίκη Κεραμέως συγκρούστηκε μετωπικά με τη νεοδημοκρατική ηγεσία της ΟΛΜΕ, και προσωπικά με τον πρόεδρο Θεόδωρο Τσούχλο, βετεράνο συνδικαλιστή. Ο έμπειρος Θ. Τσούχλος ακολουθώντας το κοινό αίσθημα, αντέδρασε πλειστάκις στις επιλογές Κεραμέως, καλώντας την σε διάλογο και προσαρμογές. Ματαίως· η υπουργός δεν το δεχόταν καν…

Ανάλογες ήταν οι αντιδράσεις και άλλων συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ, που δεν μπορούσαν να πάνε κόντρα στο  κοινωνικό ρεύμα. Το αποτέλεσμα ήταν να παραμεριστούν τα στελέχη της ΔΑΚΕ από το συνέδριο της ΝΔ!

Καρπαζιές με ονομασία προελεύσεως

Η διπλωματία των τετ-α-τετ και των απροετοίμαστων ταξιδίων δίνει διαρκώς νέους καρπούς. Πικρούς, φαρμάκι. Στις 13 Μαρτίου, εν μέσω ρωσοουκρανικού πολέμου, έλαβε χώρα η έκτακτη κατ’ ιδίαν συνάντηση του Κυρ. Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογαν στην Κωνσταντινούπολη. Συνέβη τρεις εβδομάδες πριν από την επίσκεψη της Αμερικανίδας υφυπουργού Βικτώριας Νούλαντ σε Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρο, κομίζοντας σε όλους πολύσημες υποδείξεις για αποστολές όπλων στην Ουκρανία, ενεργειακά, Αιγαίο, συνυπάρξεις κ.λπ. Το συγκρατούμε.

Αγνωστο τι διημείφθη μεταξύ Ερντογάν-Μητσοτάκη. Είναι γνωστό όμως, ότι η Τουρκία εν συνεχεία ζήτησε F-16 και φυσικά θα τα αγοράσει από την Lockheed Martin. Και είναι γνωστότατο επίσης ότι ακολούθως προσκλήθηκε στον Λευκό Οίκο ο Κυρ. Μητσοτάκης, όπου προθυμοποιήθηκε ως αρχιπτέραρχος να αγοράσει «υπέροχα» F-35, ενώ ταυτοχρόνως γκρίνιαξε ευγενικά για τα ανάλογα ψώνια της Τουρκίας, τα  F-16. 

Αμέσως μετά τις αναφορές του Ελληνα πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, ήρθε η απαξιωτική έκφραση του Ερντογάν: «Για εμένα δεν υπάρχει πια ο Μητσοτάκης. Δεν θα δεχθώ να συναντηθώ ποτέ μαζί του». Αρχίζουμε να υποθέτουμε βασίμως κάποια από τα λεχθέντα στην Κωνσταντινούπολη, μεταξύ των δύο ηγετών.

Ο πολύπειρος Τούρκος είπε, «Κυριάκο, έλα να τα μιλήσουμε οι δυο μας, άσε τους άλλους έξω, εμείς είμαστε οι γείτονες» ― είναι κάτι που το λένε οι Τούρκοι ηγέτες. Και το γατάκι Κυριάκος, αφού συμφώνησε, ύστερα πήγε να κλαφτεί, διακριτικότατα είναι αλήθεια, στον υπερατλαντικό ηγεμόνα. Κάπως έτσι βρήκε ευκαιρία ο Ερντογάν να σβουρίξει μια καρπαζιά, εξόχως προσβλητική, στον Ελληνα πρωθυπουργό, για να προκαλέσει εντυπώσεις.

Η εξαδέλφη στα Τίρανα: Με τις υγείες σας!

Και καλώς, να φέρεται προκλητικά η Τουρκία. Αλλά και η Αλβανία; Μα ναι, όταν η Ελλάδα δεν έχει εξωτερική πολιτική με στόχους, με στρατηγική, με συνέχεια, με συνεπή δράση, με καλλιέργεια σχέσεων, αρχίζοντας από τη γειτονιά, τότε ναι, ακόμη και οι μικροί γείτονες θα εμπαίζουν και θα προσβάλλουν την οκνηρή, ασυνεχή Ελλάδα.

Οταν στην Ελλάδα ασκείται εξωτερική πολιτική της ακινησίας ή των μικροεντυπώσεων για εσωτερική κατανάλωση, όταν δεν συμπλέουν πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών, κι όταν η ηγεσία διακατέχεται από συμπλέγματα μικρομεγαλισμού και χατζηαβατισμού… Ε, τότε ναι, ακόμη και η Ολτα Τζάσκα, υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας, μπορεί να ξαναθέτει αιφνιδίως και εκτός ατζέντας, θέμα μειονότητας Τσάμηδων στον Ελληνα ομόλογό της κατά την επίσκεψή του στα Τίρανα. 

Στις επίσημες διπλωματικές επισκέψεις, έχουν προσυμφωνηθεί το πλαίσιο των συνομιλιών και το περιεχόμενο των κοινών ανακοινώσεων. Προφανώς προχθές ο Ν. Δένδιας αιφνιδιάστηκε πολλαπλώς.

Η (ορθή, τυπικά) απάντησή του δεν έχει σημασία, σημασία έχει ότι η Αλβανία ακόμη μιά φορά, τα τελευταία 13 χρόνια, από τη διακρατική συμφωνία για την ΑΟΖ του 2009, που ναυάγησε, περιπαίζει την Ελλάδα, με υπαναχωρήσεις, καθυστερήσεις, ελιγμούς. Προσθέτουμε ότι έχουν περάσει ήδη 18 μήνες από τη νέα συμφωνία σύνταξης συνυποσχετικού για προσφυγή στη Χάγη για την ΑΟΖ, μετά το χουνέρι του 2009, και ακόμη δεν έχει σημειωθεί καμία πρόοδος. 

Εν τω μεταξύ, ελληνικές πιέσεις ή προσκόμματα κατά την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας προς ΝΑΤΟ και ΕΕ ουδέποτε έχουν ασκηθεί. Ουδέποτε. Όθεν, δικαίως συμπέρανε η Ολτα Τζάσκα ότι μπορεί να ρίξει μαι σβουριχτή καρπαζιά στον σβέρκο του Ν. Δένδια και της κυβέρνησης των Αθηνών. Με τις υγείες μας.

πηγη: https://tvxs.gr