Η πολιτικά ακριβής ερμηνεία γι’ αυτή τη συντριβή είναι απαραίτητος όρος για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, το μέλλον της Aριστεράς και, κυρίως, για την ανεξαρτησία της Επαναστατικής Aριστεράς.
Τον Ιούλη του 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε από τη Ν.Δ. με 8 μονάδες διαφορά, γιατί:
α) Δυσφήμησε κάθε έννοια Αριστεράς, μετατρέποντας το μεγάλο λαϊκό ΟΧΙ, στο δημοψήφισμα του 2015, σε κατάπτυστο ΝΑΙ στον Σόιμπλε και στην Ε.Ε.,
β) έφερε το 3ο χειρότερο Μνημόνιο μέχρι το 2060 (το ψήφισαν 5 κόμματα ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. - Ποτάμι - Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ και 222 βουλευτές) και το ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, μέσω του κακόφημου Υπερταμείου (π.χ. πήγε να πουλήσει το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» με 700 εκατ. ευρώ, αλλά η Ε.Ε. τον υποχρέωσε να το πουλήσει στο διπλάσιο 1,4 δισ. ευρώ),
γ) με τη δεξιά κυβερνητική πολιτική του (2015-2019) κατήργησε στην πράξη τις διακρίσεις: μνημόνιο/αντιμνημόνιο, Δεξιά/Αριστερά, παλιό/νέο (μάζεψε όλη τη σαβούρα του παλιού - σάπιου ΠΑΣΟΚ), συλλογικό/ατομικό, εμείς/εγώ (έγινε κόμμα αστικό και αρχηγικό).
Κατήργησε το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς (έβγαλε ευρωβουλευτές τον γιο του Κόκκαλη και τον «εραστή» δυτικών και βελγικών προαστίων Αλέξη Γεωργούλη)! Παρ’ όλα αυτά, στις εκλογές του Ιούλη 2019, λεηλάτησε εκλογικά όλη την Αριστερά και τη μισή ΑΝΤΑΡΣΥΑ και, το κυριότερο, έφερε στην κυβέρνηση τον Μητσοτάκη με 40%! Γιατί τώρα, όμως, έχασε από τη Ν.Δ. με 21 μονάδες διαφορά; Γιατί σε όλα τα προηγούμενα, παρ’ όλο που μεσολάβησε μια 4ετία δολοφονικής πολιτικής της Ν.Δ. (αστυνομοκρατία, υποκλοπές, έγκλημα Τεμπών κ.ά.), προστέθηκαν λειτουργώντας πολλαπλασιαστικά και τα εξής:
1. Ασκησε συναινετική «μαϊμού» αντιπολίτευση στη Ν.Δ. (2019-2023). Στην πανδημία πρότεινε κοινή υπουργό Υγείας την κ. Α. Λινού, έλεγε «θα λογαριαστούμε μετά». Εβαλε στον «πάγο» τα κινήματα.
2. Εβαλε εκλογικό στόχο «να φύγει η Δεξιά», αλλά να μείνει η δεξιά πολιτική (Ε.Ε., ΝΑΤΟ, βάσεις, εξοπλισμοί κ.ά.).
3. Αποπολιτικοποίησε την αντιπαράθεση με το εκλογικό δίλημμα: Τσίπρας ή Μητσοτάκης.
4. Είχε αλλοπρόσαλλη εκλογική τακτική: από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, σε προοδευτική συγκυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ, ΜέΡΑ25 και ανοχή ΚΚΕ, σε κυβέρνηση «ηττημένων» αν βγαίνουν τα κουκιά, κυβέρνηση ανοχής, κυβέρνηση ειδικού σκοπού (κάθαρσης για τις υποκλοπές).
5. Δυσφήμησε την έννοια της απλής αναλογικής με τον εκλογικό «κόφτη» του 3%, εκβιάζοντας τους ψηφοφόρους της Αριστεράς και γενικά των μικρών κομμάτων (θεώρησε ότι απλή αναλογική είναι μόνο η κατάργηση του μπόνους στη Ν.Δ.).
6. Εγινε κακέκτυπο - απομίμηση του παλιού παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ.
7. Ξαναζέστανε τη σούπα της κακόφημης «αλλαγής» που έγινε αστική εναλλαγή, επί 40 χρόνια σε βάρος του λαού.
8. Βγήκε «από τα δεξιά» στο ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη, δίνοντας «συγχωροχάρτι» στους Καραμανλήδες και στην πολιτική τους (υποψηφιότητες τύπου Αντώναρου, Παχατουρίδη για δήμαρχο στο Περιστέρι, δηλώσεις Αρη Σπηλιωτόπουλου κ.ά.).
9. Αναζήτησε ψήφους από τα ορφανά της Χρυσής Αυγής, ήρθε έτσι σε αντίθεση με τα πλατιά αντιφασιστικά αισθήματα του λαού.
10. Εβαλε, την παραμονή των εκλογών, το τελευταίο «αυτογκόλ» με τον χειρισμό της υπόθεσης Κατρούγκαλου, χωρίς να πει κουβέντα για τις 59 φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές και το αφορολόγητο της Εκκλησίας. Οσο για την περιβόητη, μυθοποιημένη και πολυπληθή «μεσαία τάξη», αυτή ροκανίζει τα δισ. ευρώ των «μη επιστρεπτέων» επιδοτήσεων και του Ταμείου Ανάκαμψης της Ε.Ε., απολαμβάνει διακομματική φορολογική ασυλία (δηλώνει εισόδημα κάτω από 10.000 ευρώ) και, επιπλέον, σκούζει για φορομπηξία!
Γι’ αυτό ψηφίζει χειροπόδαρα Ν.Δ. (ποσοστό 55%, 40 μονάδες διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ)! Ολους τους φόρους (έμμεσους και άμεσους) τους πληρώνουν η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, που απαιτούν δίκαιη και προοδευτική φορολογική πολιτική και όχι επιδόματα εξευτελισμού και ελεημοσύνης!
* Μέλος της Π.Ε. του ΝΑΡ Για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
πηγη: https://www.efsyn.gr