Loading...

Κατηγορίες

Παρασκευή 06 Ιαν 2023
Οι πραγματικοί κίνδυνοι για την υγεία πίσω από τα αστεία για τις ελλείψεις των φαρμάκων
Κλίκ για μεγέθυνση









Συγγνώμη που χαλάμε το κλίμα με τα αστειάκια για το ντεπόν και το αλγκοφρέν, αλλά τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά

 

Επειδή τελευταία έχουμε δει αρκετά αστεία (κάποια πετυχημένα και κάποια όχι και τόσο) σχετικά με την έλλειψη ντεπόν, αλγκοφρέν και σιροπιών από τα φαρμακεία.

Η έλλειψη φαρμάκων δε σημαίνει απλά ότι θα περάσουμε μερικές δυσκολότερες μέρες χωρίς αντιπυρετικά για τις ιώσεις ή οτριβίν για το συνάχι.

Συγκεκριμένα:

1) Έχουν αρχίσει να παρατηρούνται ελλείψεις σε ινσουλίνη. Ήδη γνωρίζουμε από τις τραγικές ιστορίες στην Αμερική όπου ανασφάλιστοι προσπαθούσαν να παίρνουν μειωμένη δόση τί επιπτώσεις έχει αυτό στην υγεία των ασθενών: Τον θάνατο. Κάθε χρόνο η Αμερική μετρά χιλιάδες θανάτους από διαβήτη, μεγάλο ποσοστό των οποίων οφείλεται στην μη χορήγηση ή μειωμένη χορήγηση ινσουλίνης.

2) Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, σε πολύ μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας παρατηρήθηκε έλλειψη σε Angoron, ένα πολύ βασικό αντιαρρυθμικό φάρμακο το οποίο χορηγείται σε περιπτώσεις επικίνδυνων για τη ζωή αρρυθμιών. Καταλαβαίνουμε λοιπόν τι σημαίνει να έρχεται κάποιος/α στα επείγοντα και να λείπει ένα βασικό φάρμακο για τέτοιες περιπτώσεις και του κινδύνους για την ζωή των ασθενών.

3) Ελλείψεις σε ψυχοφάρμακα, αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά και αντιβιώσεις. Εδώ υπάρχει μια παρανόηση, ενδεχομένως καθώς πολλοί λανθασμένα πιστεύουν πως μιλάμε για φάρμακα μη-απαραίτητα που τα παίρνουμε απλά για να «ηρεμήσουμε», για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο ή στην περίπτωση των αντιβιοτικών «να γίνουμε απλώς γρηγορότερα καλά». Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι πέραν των κρίσεων πανικού που θα προκληθούν από τις ελλείψεις αγχολυτικών και αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τους ασθενείς που αντιμετωπίζουν διπολικές διαταραχές, σχιζοφρένεια και άλλες ψυχικές νόσους. Αυτές πλέον σε ποσοστό μεγαλύτερο του 60% μπορούν και αντιμετωπίζονται με φαρμακευτική αγωγή, η οποία όταν λείπει στέλνει τους ανθρώπους αυτούς ξανά στο περιθώριο όπως γινόταν πριν το 1950. Σε ό,τι αφορά δε τα αντιβιοτικά, δε μιλάμε μόνο για την προληπτική/εμπειρική τους χορήγηση που κάποιες φορές γίνεται καθ’υπερβολή, αλλά για σοβαρές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η μη χορηγησή τους ή ακόμη περισσότερο σε περιπτώσεις όπου έχουμε λοίμωξεις ασθενών με ανοσοκαταστολή (καρκινοπαθείς, ρευματολογικοί ασθενείς, μεταμοσχευμένοι ασθενείς)

4) Ελλείψεις σε αντικαρκινικές αγωγές: Και πάλι είναι προφανές ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται αυτό σαν μια έλλειψη ενός τυχαίου προϊόντος. Οι εξελίξεις στα αντικαρκινικά φάρμακα την τελευταία δεκαετία είναι τεράστιες, έχοντας δώσει πολλά χρόνια ζωής σε πολλούς συνανθρώπους μας. Η έλλειψη φαρμάκων που χρησιμοποιούνται σε αιματολογικές κακοήθειες (φθηνών φαρμάκων, δεν μιλάμε για ακριβά πάντα) αναγκάζει τους γιατρούς να χρησιμοποιούν δεύτερης γραμμής θεραπείες με αυξημένο κίνδυνο τοξικότητας. Δε θα περιμένει η νόσος πότε θα θυμηθεί ο Πλεύρης να εξασφαλίσει από την δυνατή κατά τα άλλα ελληνική φαρμακοβιομηχανία επάρκεια στα απαραίτητα σκευάσματα. Να είμαστε σαφείς: Λείπουν πάμφθηνα φάρμακα για περιπτώσεις ασθενών που θεραπεύονται οριστικά με αυτά. Ζούμε τον παραλογισμό με απάθεια.

Φυσικά όλα τα παραπάνω συμβαίνουν σε ένα περιβάλλον όπου έχουμε 140+ θανάτους την εβδομάδα από κορονοϊό, ενώ μας λένε πώς «η πανδημία έχει τελειώσει» και πως αν θέλουμε υγεία να πάμε στα ιδιωτικά. Στα ιδιωτικά τα οποία ούτε αναλαμβάνουν οποιαδήποτε σοβαρή υπόθεση, ούτε νοσηλεύουν ασθενείς με κορονοϊό, ούτε βέβαια εξαιρούνται από το καθεστώς ελλείψεων στα φάρμακα.

Σε καιρούς πανδημίας, σε καιρούς ακραίας φτώχειας, σε καιρούς σωματικής και ψυχικής ταλαιπωρίας, η κυβέρνηση επιλέγει να ιδιωτικοποιήσει την υγεία αντί να βοηθήσει τα ρημαγμένα νοσοκομεία και τους ανθρώπους που βοήθησαν το ΕΣΥ να στηριχθεί μέσα σε δύσκολες στιγμές να σταθούν στα πόδια τους.

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι το καταφύγιο όλων μας. Και πρέπει να αγωνιστούμε για αυτό. Για να έχουμε ζωή. Για να μην φτάσουμε ξανά σε μια κατάσταση όπου θα χρειαστεί να πουληθεί ένα σπίτι, ένα οικόπεδο, ένα κτήμα για να γίνει μια χειρουργική επέμβαση.

Συγγνώμη που χαλάμε το κλίμα με τα αστειάκια για το ντεπόν και το αλγκοφρέν, αλλά τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.

*Ο Άρης Σπουρδαλάκης είναι διδάκτωρ θεωρητικής φυσικής και Μέλος της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ

πηγη: https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου