Μερικές πτυχές της τεχνολογικής εξέλιξης, χωρίς να είναι απαραίτητα πολεμικές, σκοτώνουν.

Η ανάγκη για όλο και μεγαλύτερες ταχύτητες και ποσότητες στην παραγωγή. Η όλο και πιο γρήγορη μεταφορά προϊόντων και ανθρώπων  από την μία άκρη του κόσμου στην άλλη. Η πιο γρήγορη μετάβαση στη δουλειά και οι πιο γρήγορη ρυθμοί εργασίας, Να πάμε όσο γίνεται πιο γρήγορα στους προορισμούς των ολιγοήμερων διακοπών μας όπως ήταν το τριήμερο του καρναβαλιού και της «Καθαρής Δευτέρας», για να προλάβουμε να ευχαριστηθούμε, πριν ξαναγυρίσουμε στη δουλειά. Χρειαζόμαστε για αυτό όλο και περισσότερες τεχνολογίες μεγάλης ταχύτητας, μεγαλύτερης πολυπλοκότητας.

Επακόλουθο: παραπάνω άγχος και στρές σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας. Μηχανισμοί και συσκευές -ένα σωρό γύρω μας- που δεν μπορούμε να ελέγξουμε και δεν μπορούμε να γίνουμε "φίλοι", όσο και σύγχρονα να είναι. Είναι φυσικό να υπάρχουν και να γίνονται αστοχίες΄, όχι μόνο στα υλικά αλλά και στην ανθρώπινη διαχείρισή τους. Μυαλό, χέρια και πόδια είναι αυτά και κάνουν λάθη. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και τις κακές συντηρήσεις λόγω συμφερόντων και κερδοσκοπίας κάποιων από μας-βλέπε επενδυτών- οι αρνητικές επιπτώσεις αυξάνονται στο έπακρο: εργατικά ατυχήματα, βιομηχανικά-τεχνολογικά ατυχήματα, τροχαία, αεροπορικά, σιδηροδρομικά κ.λπ. Τελικό αποτέλεσμα: η "σύγχρονη"ζωή είναι μια επικίνδυνη και ανθυγιεινή ζωή. Η πολύ "τεχνολογική εξέλιξη-πρόοδο" σκοτώνει με πολλούς τρόπους...

Το όλο και "πιο γρήγορα, πιο μακριά, πιο πολλά, πιο ψηλά και πολύπλοκα" είναι το μότο της καπιταλιστικής "ανάπτυξης και προόδου". Είναι καιρός για "αποανάπτυξη": για "πιο αργά, πιο κοντά, πιο λίγα και καλά, πιο χαμηλούς ρυθμούς για να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με βάθος και απλότητα". Για να μην χάνουμε τη ζωή μας στα ατυχήματα, αλλά και γενικότερα να μη την καταστρέφουμε μέσα από την κατάρρευση που προκαλούμε στα οικοσυστήματα και τον ίδιο τον πλανήτη!

*Συγγραφέας
πηγη: https://www.efsyn.gr