Μια απ’ τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις λαϊκής αυτοάμυνας είχαμε σαν σήμερα το 1946 στο χωριό Σελίτσανη Αγιάς.
Σε μια εποχή που όλα τα «έσκιαζε η φοβέρα» και η τρομοκρατία σε βάρος των δημοκρατικών πολιτών μετά την κατάπτυστη συμφωνία της Βάρκιζας είχε φτάσει στο κατακόρυφο, οι κάτοικοι αυτού του χωριού της Λάρισας (σήμερα ονομάζεται Ανατολή) έδωσαν την πρέπουσα απάντηση στις συνασπισμένες κρατικές κατασταλτικές δυνάμεις και παρακρατικές συμμορίες.
Ξημερώματα 26 Απρίλη του 1946, στίφη Χωροφυλάκων πλαισιωμένα από καθάρματα της «Ενωσης Βασιλοφρόνων Εθνικιστών Νέων» (ΕΒΕΝ), μιας οργάνωσης που δρούσε στη περιοχή, καθώς και με τομάρια της συμμορίας του Ηλία Τσαντούλα, στελέχους της ΕΕΕ και ένοπλου δοσίλογου στην περίοδο της κατοχής, εισβάλουν στο χωριό δολοφονούν εν ψυχρώ 9 στοχοποιημένους δημοκρατικούς πολίτες και προβαίνουν σε συλλήψεις.
Σκοτώνουν 3 απ’ αυτούς πανικοβάλλοντας τους υπόλοιπους που τρέπονται σε άτακτη φυγή, απελευθερώνοντας αυτούς που είχαν συλλάβει.
Υ.Γ: Κάποια στιγμή δεν πρέπει να μιλήσουμε για τις κατάλληλες μορφές αυτοάμυνας που πρέπει να πάρει το λαϊκό κίνημα, στις επιθέσεις που δέχεται από κρατικούς - παρακρατικούς μηχανισμούς;
Αρκούν, άραγε, οι φραστικές καταδίκες και οι πορείες συμπαράστασης -που είναι αναγκαίες- στα θύματα της φασιστικής και αστυνομικής βίας;
Η αντίληψη κάποιων πολιτικών χώρων για πάλη ώστε να υπάρξει "εκδημοκρατισμός" των μηχανισμών καταστολής, που οδήγησε;
Υπήρξε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα;
Ενα προβληματισμό διατυπώνω.
Εχουν γίνει άπειρες καταγγελίες, έχουν υποβληθεί μηνύσεις, υπήρξε κανένα αποτέλεσμα; Μάλλον λάθος. Υπήρξε και μια περίπτωση στην οποία υπήρξαν απτά αποτελέσματα. Είναι η υπόθεση των 16 συλληφθέντων της 3ης αντιφασιστικής μοτο-πορείας τον Σεπτέμβρη του 2012. Είναι μια περίπτωση η οποία αποτελεί ορόσημο αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, αλλά και το πώς αντιμετωπίζονται από την αστική "δικαιοσύνη" ανάλογα περιστατικά.
Οι συλληφθέντες είχαν οδηγηθεί στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ όπου υποβλήθηκαν σε ακραία βασανιστήρια Τελικά αυτή η περίπτωση είχε πάρει κι αυτή τον δρόμο της δικαστικής βασάνου με κατηγορούμενους τους ένστολους αλήτες βασανιστές.
Ξέρετε ποια ήταν η δικαστική ετυμηγορία όταν μετά από 7 ολόκληρα χρόνια έγινε η δίκη; Φρεσκάρουμε την μνήμη σας: Οι Μπάτσοι - βασανιστές απαλλάχτηκαν από τα εγκλήματά τους, και τα θύματά τους παραπέμφθηκαν να δικαστούν ... γιατί βασανίστηκαν.
(Ακριβώς το ίδιο σκηνικό έγινε και με τον 77χρονο αγωνιστή της Εθνικής αντίστασης, μπάρμπα - Θόδωρα στις Σκουριές)
Οσες φορές έχουν οδηγηθεί στην "δικαιοσύνη" μπάτσοι-βασανιστές, από το γεγονός του Κύπριου φοιτητή -περίπτωση ζαρντινιέρα- και του Νίκου Σακελλίων ο οποίος έχασε την ζωή του ύστερα από τον άγριο ξυλοδαρμό του, από τέσσερις ειδικούς φρουρούς. μέχρι τους μπάτσους - βασανιστές του Α. Τ. Ομονοίας, οι "λειτουργοί της Θέμιδας", δείχνουν την κατανόησή τους στους "υπηρέτες του νόμου".
.jpg)
Εκεί δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά και έπρεπε να επιβάλλουν προσχηματικές ποινές, ενώ ρισκάρω την πρόβλεψη ότι δεν θα έχουν καμιά τύχη οι μηνύσεις που έχουν υποβάλει οι άγρια βασανισμένοι από μπάτσους στην ΓΑΔΑ Αρης Παπαζαχαρουδάκης και Ο.Μ.
Και για να ολοκληρώνουμε: «Το αστικό δίκαιο είναι μηδέν χωρίς μηχανισμό ικανό να επιβάλει με εξαναγκασμό την τήρηση των κανόνων του», έγραφε ο Λένιν και ο μακαρίτης Μητσοτάκης είχε πει κάποτε απευθυνόμενος στους μπάτσους: «Το κράτος είστε εσείς».
Οπότε περιμένει κανείς στο κράτος να δικάσει τον .. εαυτό του; 'Η για να το πούμε διαφορετικά: Το γκλομπ του μπάτσου και η τήβεννος του δικαστή είναι δυο όψεις της αστικής εξουσίας. Δεν γίνεται να έχουν αντιπαραθέσεις μεταξύ τους. (Παλαιοκουμουνιστικά αυτά ε;).
Επίλογος με το ... παλαιοκομμουνιστικό μου: Το σιδερόφρακτο αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του δεν αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με "θεσμικές" κινήσεις -όχι ότι αυτές δεν είναι απαραίτητες κάποιες φορές- αλλά με την οργάνωση μαζικής λαϊκής αντιβίας.
Από giorgis , Τρίτη 26 Απριλίου 2022 | 1:30 μ.μ.
πηγη: http://tsak-giorgis.blogspot.com