Οι μάσκες πήραν ξανά την παλιά τους υπόσταση. Πάτρα, Ξάνθη, Ρίο και σε πολλές άλλες γωνιές του κόσμου. Χορός, μουσικές και τραγούδια. Για πόσο; Κι ο φόβος κρυμμένος για άλλη μια φορά από πίσω τους. Να προλάβουμε να χαρούμε. Δεν ξέρεις τι μας ξημερώνει. Κάτι τέτοιες προτάσεις ακούγονται σκόρπιες παντού. Η ανάγκη να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο, όμως, αποτελεί, συνήθως, τη μάσκα της σπατάλης του παρόντος.

Χαμένος χρόνος δεν υπάρχει. Αλλάζουν μόνο οι οπτικές, για τα εκπληρωμένα, τα ανεκπλήρωτα, τις αντοχές, τις ανοχές, τις ενοχές – μεγάλος ο κατάλογος στο μενού της ανθρώπινης ύπαρξης. Τα συστατικά είναι πολλά. Και καμιά στιγμή δεν είναι κενή περιεχομένου. Κανένας χρόνος δεν χάθηκε. Κι όποιος προσπαθήσει να αναπληρώσει ενοχικά κάποιους μήνες ή χρόνια που δεν συμπίπτουν με τα ιδανικά και τα όνειρά του, καλό είναι να θυμάται πως ο αναπληρωματικός για κάποιο λόγο βρίσκεται στον πάγκο και δεν γίνεται ο κύριος παίκτης, ακόμα και στο ποδόσφαιρο.

Προφανώς, δεν είμαι τόσο αφ’ υψηλού και ιδεαλίστρια να μην κατανοώ και να μη νιώθω πως ο μειωμένος μισθός, η τραυματισμένη αξιοπρέπεια και η μη επιλεγμένη μοναξιά στο τερέν της ζωής δεν είναι η ιδανική συνθήκη που κάποιος είχε ονειρευτεί πως θα αντιμετώπιζε 23 χρόνια μετά το μεγάλο πάρτι για τη νέα χιλιετία.

Ομως, αν σκεφτούμε ότι κερδίζουμε μέρα με τη μέρα μια ζωή που δεν είναι, όπως φαίνεται πλέον, καθόλου αυτονόητη, που μπορούμε να βγούμε να αγκαλιάσουμε τους ανθρώπους μας, που μεγαλώνουμε μαζί τους, ακόμα κι αυτές οι μάσκες που πήραν την παλιά τους υπόσταση αποτελούν σημαντική παρηγοριά. Μας φτάνει όμως αυτό;

Μάθαμε στην πράξη τα τελευταία χρόνια πως όσο μεγαλύτερη είναι η απόσταση που μας χωρίζει από τον φόβο τόσο μεγαλύτερος φαντάζει. Οταν ερχόμαστε σε μετωπική σύγκρουση με αυτό που μας φοβίζει, συνήθως συνειδητοποιούμε πόσο το είχαμε υπερτιμήσει και συγχρόνως πόσο είχαμε υποτιμήσει τις δικές μας δυνάμεις και αντοχές απέναντί του. Ετσι, σε καταστάσεις «πάλης ή φυγής», που θα μπορούσαν να είναι από ανούσια καθημερινά προβλήματα μέχρι η ίδια η απειλή της ζωής σου, αυτό που έχεις να κάνεις είναι είτε να έρθεις σε ρήξη και να πολεμήσεις για το παρόν σου σήμερα είτε να παγώσεις και να περιμένεις να δεις πώς θα αναπληρώσεις αργότερα αυτό τον περιβόητο χαμένο χρόνο.

Τελικά, ίσως, το τι κάνεις με το τι ΘΑ έκανες διαφέρουν μεταξύ τους όσο και το είδος της μάσκας που επιλέγεις να φορέσεις. Ας μην τον ξεχνάμε αυτό. Εκλογές έρχονται άλλωστε.

πηγη: https://www.efsyn.gr