Φοιτητές που διαδηλώνουν στη Σουλεϊμανίγια(Sulaymaniyah), στην περιοχή Κουρδιστάν του Ιράκ. Φωτογραφία μέσω CPT Ιρακινό Κουρδιστάν / Twitter.

Αμέτρητοι φοιτητές διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους του Ιρακινού Κουρδιστάν για να απαιτήσουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και να καταγγείλουν την πολιτική διαφθορά μεταξύ των κυβερνώντων ελίτ.

Μετάφραση / επιμέλεια Β. Αντωνίου

Στις 21 Νοεμβρίου 2021, εκατοντάδες φοιτητές από το Πανεπιστήμιο της Σουλεϊμανίγια, ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια πανεπιστήμια στο ιρακινό Κουρδιστάν, αποχώρησαν από τα μαθήματά τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για να απαιτήσουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Οι φοιτητικές διαδηλώσεις είναι μια απάντηση σε δεκαετίες ενδημικής διαφθοράς, δικομματικής αυταρχικής διακυβέρνησης και εκτεταμένης κοινωνικο-οικονομικής αδικίας. Η οικονομική πόλωση και η έλλειψη λογοδοσίας της πολιτικής ελίτ είχαν ήδη πυροδοτήσει μαζικές διαδηλώσεις στη Σουλεϊμανίγια στα τέλη του 2020. Κατά τη διάρκεια των πιο πρόσφατων διαδηλώσεων, οι φοιτητές απαίτησαν την αποκατάσταση των φοιτητικών επιδομάτων, τον τερματισμό των μονοπωλίων των πολιτικών κομμάτων στα τμήματα, τα πανεπιστήμια και τα σωματεία τους, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στις πανεπιστημιακές εστίες και την αναγνώριση των βασικών δικαιωμάτων τους από την άρχουσα ελίτ.

Οι φοιτητές υποστηρίζουν ότι το φοιτητικό επίδομα της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν (KRG), το οποίο προσφερόταν σε φοιτητές του δημόσιου πανεπιστημίου έως ότου ανεστάλη στο πλαίσιο των μέτρων λιτότητας το 2014, ήταν δικαίωμά τους και ότι αυτή τη στιγμή έχουν άμεση ανάγκη την εκ νέου του δόση πληρωμής. Για τέσσερις ημέρες στα τέλη Νοεμβρίου, οι φοιτητές ένωσαν τις φωνές τους και εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους μέσω καθιστών, συνθημάτων και του αποκλεισμού του κεντρικού δρόμου προς τη Σουλεϊμανίγια που περνάει δίπλα από το πανεπιστήμιο. Από τη δεύτερη μέρα και μετά, ο αριθμός των φοιτητών στις διαδηλώσεις αυξήθηκε σε χιλιάδες και εξαπλώθηκε σε πανεπιστήμια και ιδρύματα στις γύρω πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της περιφερειακής πρωτεύουσας, Ερμπίλ, όπου οι φοιτητές βγήκαν στους δρόμους.

Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν για τέσσερις ημέρες έως ότου τερματίστηκαν βίαια από τις ένοπλες δυνάμεις στη Σουλεϊμανίγια και τις γύρω πόλεις. Χιλιάδες στρατιώτες αναπτύχθηκαν γύρω από τις πύλες της νέας και της παλιάς πανεπιστημιούπολης του πανεπιστημίου και στο κέντρο της πόλης της Σουλεϊμανίγια. Οι φοιτητές που διαμένουν στις εστίες έλαβαν εντολή να εκκενώσουν και να επιστρέψουν στα σπίτια της οικογένειάς τους. Έχει περάσει περισσότερο από μία εβδομάδα από τότε που έχουν κλείσει τα δημόσια πανεπιστήμια στην επαρχία της Σουλεϊμανίγια — συμπεριλαμβανομένων των περιοχών Γκαρμιάν και Ράνια — καθώς και της επαρχίας Χαλάμπτζα.

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Ως φοιτητές πανεπιστημίου, θέλουμε η διεθνής κοινότητα να γνωρίζει ότι τα αιτήματά μας είναι για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, που πιστεύουμε ότι είναι δίκαιο δικαίωμά μας. Διαμαρτυρόμαστε για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα πανεπιστήμια και τις φοιτητικές εστίες μας. Από το 2014 που ξεκίνησε η οικονομική κρίση της περιοχής, η κατάσταση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και οι συνθήκες διαβίωσης στα δημόσια ιδρύματα επιδεινώνονται ραγδαία. Οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που εφάρμοσε η KRG στον απόηχο της οικονομικής κρίσης έχουν επιδεινώσει την ποιότητα της εκπαίδευσηςστα δημόσια πανεπιστήμια και έχουν αφαιρέσει τα πανεπιστήμιά μας από προηγούμενα διαθέσιμα έσοδα για φοιτητικά επιδόματα και υπηρεσίες. Ταυτόχρονα, κάθε χρόνο ανοίγουν νέα ιδιωτικά πανεπιστήμια και ιδρύματα, με αποτέλεσμα ένα αδίστακτο ταξινομημένο σύστημα εκπαίδευσης. Η δαπανηρή ιδιωτική εκπαίδευση έχει προτεραιότητα έναντι της δημόσιας εκπαίδευσης.

Οι διαδηλώσεις μας ξεκίνησαν με ειρηνικές καταλήψεις ζητώντας από τους τοπικούς μας διαχειριστές και την άρχουσα ελίτ του KRG να απαντήσουν στα δίκαια αιτήματά μας. Όταν αυτά έμειναν αναπάντητα, αρχίσαμε να κλείνουμε τον κεντρικό δρόμο γύρω από το πανεπιστήμιο και κατευθυνθήκαμε προς το γραφείο του τοπικού δημάρχου για να παρουσιάσουμε τα αιτήματά μας. Συνεχίσαμε τις ειρηνικές πολιτικές διαδηλώσεις μας και κρατήσαμε τη διαδρομή μας καθαρή. Μόλις μετακινήσαμε τη διαδήλωσή μας έξω από την πανεπιστημιούπολη και προς την πόλη, η τοπική κυβέρνηση έστειλε ένοπλους ασφαλείας που πέταξαν δακρυγόνα και σφαίρες από καουτσούκ, χρησιμοποίησαν ηλεκτρικά ρόπαλα και χρησιμοποίησαν κανόνια νερού στην προσπάθειά τους να μας σταματήσουν.

Τις τελευταίες ημέρες των διαδηλώσεων, οι δυνάμεις μας πυροβόλησαν και μας κυνήγησαν τριγύρω. Εκατοντάδες μαθητές επλήγησαν και χρειάστηκε να νοσηλευτούν για τα τραύματά τους. Άλλοι ξυλοκοπήθηκαν και εξευτελίστηκαν μπροστά στις κάμερες και πολλοί άλλοι συνελήφθησαν.

Για να μας εμποδίσουν να διαδηλώσουμε, οι διοικητές του πανεπιστημίου έκοψαν το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα μέσα στις φοιτητικές εστίες, αναγκάζοντάς μας να εγκαταλείψουμε την πανεπιστημιούπολη και να τερματίσουμε τις διαμαρτυρίες μας. Αντίθετα, ξεχυθήκαμε στους δρόμους και απαιτήσαμε να αποκατασταθούν οι υπηρεσίες μας. Το βράδυ της τέταρτης ημέρας των διαδηλώσεων, στις 24 Νοεμβρίου, οι δυνάμεις ασφαλείας χρησιμοποίησαν όλες τους τις δυνάμεις εναντίον μας κυνηγώντας μας από τον κεντρικό δρόμο έξω προς την πανεπιστημιούπολη και μας έκλεισαν μέσα στο πανεπιστήμιο. Τότε μας είπαν να μαζέψουμε τα υπάρχοντά μας και να εκκενώσουμε το πανεπιστήμιο. Από τότε δεν μπορέσαμε να επιστρέψουμε στους κοιτώνες μας ούτε στην πανεπιστημιούπολη.

Το κύριο αίτημά μας ήταν η αποκατάσταση των επιδομάτων διαβίωσης: μηνιαία επιδότηση 60.000 ιρακινών δηναρίων (41 $ ΗΠΑ) για φοιτητές που ζουν στην πόλη και 100.000 ιρακινά δηνάρια (68 $ ΗΠΑ) για φοιτητές που ζουν εκτός πόλης. Υπό τις τρέχουσες επιδεινούμενες οικονομικές συνθήκες, οι φοιτητές έχουν απόλυτη ανάγκη από αυτά τα επιδόματα διαβίωσης. Ως φοιτητές κάτοικοι των εστιών θα θέλαμε να ενημερώσουμε όλους για τις τρομερές συνθήκες μέσα. Οι κοιτώνες μας δεν διαθέτουν υπηρεσίες καθαρού πόσιμου νερού, αναγκάζοντάς μας να αγοράζουμε μπουκάλια νερού από τις τσέπες μας. Τα συστήματα θέρμανσης και ψύξης μας είναι επίσης τρομερά. Λόγω προβλημάτων στην ηλεκτροδότηση, οι μαθητές από όλους τους ορόφους σε κάθε φοιτητικό συγκρότημα πρέπει να πάνε στα ισόγεια για να κάνουν καθημερινά ντους γιατί το ζεστό νερό δεν φτάνει στους επάνω ορόφους.

Υπάρχουν εκατοντάδες φοιτητές σε κάθε συγκρότημα κατοικιών που δεν μπορούν να αγοράσουν τρόφιμα, νερό και άλλα είδη πρώτης καθημερινής ανάγκης. Πολλοί έχουν πάρει τα πράγματα στα χέρια τους και εργάζονται ως πλυντήρια πιάτων και καθαριστικά για άλλους φοιτητές στους κοιτώνες για να τα βγάλουν πέρα. Πολλοί μαθητές δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά βιβλία και εκπαιδευτικό υλικό ή έξοδα μεταφοράς για να επιστρέψουν στο σπίτι τους για να επισκεφθούν τις οικογένειές τους. Εάν αποκατασταθούν, τα επιδόματα διαβίωσης θα επιτρέψουν στους μαθητές να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους υπό αξιοπρεπείς συνθήκες και να μην σκέφτονται να εγκαταλείψουν την εκπαίδευσή τους, όπως έκαναν εκατοντάδες άλλοι στο παρελθόν.

Υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, οι οικογένειές μας υποφέρουν επίσης από καθυστερήσεις στους μισθούς και περικοπές σε θέσεις εργασίας και υπηρεσίες. Η επανεγκατάσταση του φοιτητικού επιδόματος θα ελαφρύνει επίσης την οικονομική επιβάρυνση που επιβαρύνει τους συγγενείς μας η εκπαίδευσή μας. Ως εκ τούτου, θέλουμε επίσης να αναγνωρίσουμε ότι τα αιτήματά μας ως φοιτητές αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των ευρύτερων αιτημάτων των κρατικών υπαλλήλων, των εκπαιδευτικών, των σωματείων και της τοπικής κοινωνίας και δεν είναι ξεχωριστά από αυτά. Όλοι μαζί απαιτούμε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, πολιτική και οικονομική διαφάνεια και λογοδοσία από την άρχουσα ελίτ μας.

ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ

Για δεκαετίες, η περιφερειακή κυβέρνηση αγνόησε εντελώς τα αιτήματά μας και επέλεξε να στηρίξει τα πανεπιστήμια του ιδιωτικού τομέα. Οι φοιτητές στα δημόσια πανεπιστήμια αισθάνονται παραμελημένοι, αποξενωμένοι και αγνοημένοι και δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους ομολόγους τους σε ιδιωτικά πανεπιστήμια για ευκαιρίες εργασίας, μεταξύ άλλων. Αυτή η αποξένωση έχει επίσης επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το μελλοντικό μας όραμα – αφήνοντάς μας απελπισμένους και πιθανόν να ακολουθήσουμε την παράνομη μεταναστευτική οδό προς την Ευρώπη. Εκατοντάδες νέοι, ανάμεσά τους πολλοί φοιτητές, συνεχίζουν να χάνονται στο επικίνδυνο ταξίδι τους προς την Ευρώπη με την ελπίδα να βρουν μια καλύτερη ζωή.

Ως κριτικοί στοχαστές και ενημερωμένοι πολίτες, επαναλαμβάνουμε στους τοπικούς ηγέτες μας και στη διεθνή κοινότητα ότι γνωρίζουμε τον διαρθρωτικό λάθος χειρισμό των εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων της περιοχής σε έσοδα από το πετρέλαιο. Λόγω της ενδημικής διαφθοράς και της έλλειψης λογοδοσίας, αυτοί οι πόροι δεν κατεβαίνουν στο τοπικό επίπεδο. Όπως υποστήριξαν βουλευτές στο κοινοβούλιο του Κουρδιστάν, οικονομικοί εμπειρογνώμονες, αντιπολιτευόμενες ομάδες και πολίτες πριν από εμάς, χρησιμοποιώντας μόνο το ένα τρίτο των εσόδων της από πετρέλαιο, η KRG θα ήταν σε θέση να βελτιώσει σημαντικά τις συνθήκες διαβίωσης ολόκληρου του τοπικού πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένης της επανεγκατάστασης φοιτητών επιδόματα.

Αυτή η οικονομική αδικία συμβαίνει σε μια πλούσια σε πετρέλαιο χώρα της οποίας οι ελίτ και τα παιδιά τους ζουν μια ζωή πολυτέλειας. Δεν έχουμε οικονομική κρίση σε αυτή τη χώρα, αντίθετα ζούμε μια κρίση ανισότητας, μονοπωλίων και αποικιοκρατίας. Δεν χρειάζεται να ζούμε κάτω από αυτές τις σκληρές συνθήκες.

Επαναλαμβάνουμε τα αιτήματά μας για τερματισμό της πολιτικοποίησης των πανεπιστημίων και άλλων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μας, την αποκατάσταση των φοιτητικών επιδομάτων και τη βιώσιμη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής μας στις φοιτητικές εστίες και στην πανεπιστημιούπολη. Εκφράζουμε αυτά τα αιτήματα ως αξιοπρεπείς και ενημερωμένοι πολίτες αυτής της περιοχής, όχι ως νέοι ταραξίες — όπως θα ήθελαν οι πολιτικοί μας ηγέτες να είμαστε.

Τα αιτήματά μας συνάδουν με αυτά της ευρύτερης κοινότητας: να τερματιστεί η ενδημική διαφθορά, τα πολιτικά μονοπώλια και η κοινωνικοοικονομική αδικία στην περιοχή του Κουρδιστάν ειδικότερα, και στο Ιράκ γενικότερα. Τα αιτήματά μας είναι δίκαια και οι τοπικές αρχές πρέπει να δράσουν άμεσα. Χαιρετίσαμε τις πρόσφατες διαπραγματεύσεις και τις απαντήσεις των αρχηγών των δύο κυβερνώντων κομμάτων, αλλά μακροπρόθεσμες βιώσιμες λύσεις πρέπει να προέλθουν από τους κρατικούς θεσμούς και το τοπικό κοινοβούλιο, όχι από βραχυπρόθεσμες κομματικές πολιτικές για εκλογικό κέρδος.

Αυτό το άρθρο μεταφράστηκε από τα κουρδικά από τον Shenah Abdullah, έναν ανθρωπολόγο και λέκτορα στο Πανεπιστήμιο του Sulaimani. Η έρευνά της επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων των εξωτερικών παρεμβάσεων στις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες των ανθρώπων στην πόλη Σουλεϊμανίγια.

Shagul Othman

Ο Shagul Othman είναι φοιτητρια δεύτερου σταδίου στο τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου του Σουλεϊμανίου. Είναι εκπρόσωπος των φοιτητών στη φοιτητική εστία του Πανεπιστημίου και έχει συμμετάσχει ενεργά στις διαδηλώσεις.

Jummah Hassan

Ο Jummah Hassan είναι φοιτητής τρίτου σταδίου στο τμήμα Ειδικής Αγωγής στο Πανεπιστήμιο του Sulaimani, από την πόλη Darbandikhan. Διαμένει στην φοιτητική εστία του Πανεπιστημίου και έχει συμμετάσχει ενεργά στις διαδηλώσεις.