Ντόρο στον μιντιακό χώρο είχε προκαλέσει, μέσα Ιουνίου, η αποκάλυψη ότι τρεις από τους, τακτικότερους και διαπρύσιους στην υποδοχή του κυβερνητικού έργου, αρθρογράφους της ιστοσελίδας Protagon υπέγραφαν με κανονικά ονόματα τα οποία όμως είναι κατασκευασμένα.
Διότι μπορεί τα ονοματεπώνυμα Δημήτρης Ευθυμάκης, Αλέκος Παπαναστασίου ή Ανδρέας Στασινός να πείθουν με την αληθοφάνειά τους και να μη δείχνουν τις προθέσεις τους, όπως συμβαίνει αντιθέτως με άλλες επινοημένες μιντιακές περσόνες (όπως π.χ. η ιστορική «Κασσάνδρα» ή ο «Πιτσιρίκος»), πρόκειται ωστόσο για ψευδώνυμα.
Παρά τις αντιδράσεις που κυμαίνονταν τότε μεταξύ θυμηδίας και οργής για την εξαπάτηση, η ιστοσελίδα απάντησε ότι «η χρήση ψευδωνύμων στη δημοσιογραφία είναι κοινή και αποδεκτή πρακτική (…) και χρησιμεύει για να προστατεύονται οι αρθρογράφοι και οι πηγές τους (...)». Το ζήτημα θεωρήθηκε λήξαν και οι ψευδώνυμοι αρθρογράφοι συνέχισαν να ασκούν το... «λειτούργημά» τους σαν να μη συμβαίνει τίποτα!
Αυτές τις μέρες των πυρκαγιών μάλιστα ο «Δ. Ευθυμάκης» έχει επιδείξει αξιοθαύμαστη εργασιομανία (αν όχι εμμονή). Πιο πρόσφατο επίτευγμά του ήταν το χθεσινό άρθρο που με τίτλο «Φωτιές και αντιπολίτευση» και με αρκούντως... χουλιγκανική διάθεση ειρωνευόταν διότι «μήτε οι Συριζαίοι μήτε οι Πασόκοι ξέρουν τι πολιτική πρέπει να κάνουν επί του ζητήματος των πυρκαγιών και των θυμάτων τους. Εχοντας αμφότεροι καεί στα (εύκολα) θέματα των υποκλοπών και των Τεμπών, τώρα φυσάνε ακόμα και τις φλόγες που κατακαίνε δάση και κατοικίες. Να πουν ότι απέτυχε το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη; Το λένε απέξω απέξω, αλλά έχοντας επίγνωση πως όσο το φώναζαν την περασμένη τετραετία για ψύλλου πήδημα, τόσο ανέβαιναν τα ποσοστά του κατηγορούμενου».
Κι αυτό είναι ένα μικρό δείγμα του άρθρου που μας έλεγε περίπου πως «ό,τι κι αν λέτε ο Μητσοτάκης είναι που πείθει». Είναι ασφαλώς δικαίωμα του αρθρογράφου να λέει ό,τι θέλει, ακόμα και να θριαμβολογεί επί της καταστροφής της χώρας. Είναι όμως και έλλειψη ήθους και πολλά ακόμα χειρότερα, ο ίδιος να ειρωνεύεται ή να κάνει δίκην προθέσεως (αναφερόμενος π.χ. στο Μάτι) χωρίς να έχει το κουράγιο να εισπράξει τον (θετικό ή αρνητικό) αντίκτυπο της άποψής του κατά πρόσωπο. Στο κάτω κάτω μ’ αυτή του την ανανδρία εκθέτει τους πάντες πλην του εαυτού του. Ακόμα και το Γραφείο του Πρωθυπουργού.
πηγή: https://www.efsyn.gr