Ξεκίνημα νέας σχολικής χρονιάς τη Δευτέρα και μπορεί τα προβλήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας να μην είναι λυμένα, και να γίνονται μαθήματα κάτω από γυψοσανίδες, αλλά σίγουρα η εκπαίδευση δεν βρίσκεται στο γύψο όπως ήταν κατά τη διάρκεια της «εθνοσωτήριο επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967».

 

Μαθητής διαβάζει ποίημα εν μέσω αυστηρού δασκάλου και πορτρέτου του δικτάτορα…
    
Η δικτατορία φροντίζει να βάλει, μεταξύ όλων των άλλων, στο «χειρουργικό τραπέζι» και την εκπαίδευση :«Απαγορεύεται το συνομπρελίζεσθαι ανεξαρτήτως καιρού», αναφέρει ο νέος απίθανος εσωτερικός κανονισμός των Παιδαγωγικών Ακαδημιών. Ξεκινά  από τον έλεγχο όλων των εγκάθετων διοικήσεων στην εκπαίδευση, αφού διαχωρίζει τους εκπαιδευτικούς, όπως και τους πολίτες, σε δύο κατηγορίες: τους φιλικούς προς το καθεστώς «νομιμόφρονες», και τα αντιδραστικά «μιάσματα» από τα οποία σπεύδει να απαλλαγεί, αφού από την πρώτη χρονιά διώχνει από τα σχολεία 260 «ύποπτους για αντεθνική δράση εκπαιδευτικούς».

Μαθητές με ασπίδες, ακόντια και σπαθιά εν μέσω οργάνων της τάξεως και ιερέων. Μάλλον είμαστε εν μέσω επταετίας…

 
 
 

Επιβάλει δυο αυταρχικούς αναγκαστικούς νόμους και αναστέλλει  όλα τα προοδευτικά μέτρα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1964, πλην της δωρεάν παιδείας. Η καθαρεύουσα καθιερώνεται από την Δ΄ δημοτικού ως επίσημη γλώσσα διδασκαλίας, η υποχρεωτική εκπαίδευση από εννιάχρονη, γίνεται εκ νέου εξάχρονη, οι παιδαγωγικές ακαδημίες από τρίχρονες δίχρονες, επανέρχεται το ενιαίο εξατάξιο γυμνάσιο με  κατεύθυνση θεωρητική ή πρακτική από την Δ’ γυμνασίου, αντικαθιστώνται τα παλιά βιβλία από νέα που εκθειάζουν το καθεστώς έχοντας το χαρακτηριστικό έμβλημα της δικτατορίας το «πουλί».

 

Μάθημα πρώτο :απαγορεύεται. Μάθημα δεύτερο: απαγορεύεται. Μάθημα τρίτο :απαγορεύεται…

Στην Πρωτοβάθμια και Μέση Εκπαίδευση επιβάλλονται  συστήματα «αξιολόγησης»  με βασικά κριτήρια την  «ικανότητα προσαρμογής προς τας υποδείξεις», και το «κοινωνικό φρόνημα», με αποτέλεσμα να διώκονται εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με τα ημερολόγια επιθεωρητών και εποπτών. Παράλληλα, η σχολική και εξωσχολική ζωή φοιτητών, δασκάλων, καθηγητών, μαθητών είναι υπό συνεχή επιτήρηση. Πολλοί επιθεωρητές «επαναφέρουν στην τάξη» όσους αποκλίνουν από την «Εθνική και Ηθική Διαπαιδαγώγηση» κάνοντας τους υποδείξεις για το υποχρεωτικό κούρεμα των μαλλιών, το μήκος της σχολικής ποδιάς, την άσπρη ή μπλε κορδέλα,  τον εκκλησιασμό, τη λογοκρισία, και την απαγόρευση χιλιάδων βιβλίων και ειδικότερα για τη μαθητική συμπεριφορά.

Όντας αλλεργική σε ότι θυμίζει δημοκρατία, η δικτατορία σταματά τη διδασκαλία του μαθήματος: «Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος», ενώ το υπουργείο Παιδείας διατάζει «να αναπτύσσεται εις τους μαθητάς το νόημα και οι σκοποί της Επαναστάσεως, κι ότι αύτη είναι γνησίως Ελληνική». Απαγορεύονται ακόμα οι θεατρικές παραστάσεις αρχαίων τραγωδιών και κωμωδιών που στηλιτεύουν τυράννους, όπως «Προμηθεύς Δεσμώτης» του Αισχύλου, «Ικέτιδες» του Ευριπίδη,  «Αίας» του Σοφοκλή και οι κωμωδίες του Αριστοφάνη. Στον μακρύ κατάλογο των απαγορευμένων συγγραφέων περιλαμβάνονται ονόματα όπως των Σαρτρ, Καμί, Έλιοτ, Τόμας Μαν και Αριστοτέλη, ενώ στα «επικίνδυνα» είναι η βιογραφία του τσάρου Μεγάλου Πέτρου... Παράλληλα υπάρχει στρατικοποίηση του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού. 

 
 

 

 

Η Παιδεία πάει… περίπατο στα χουντο-πανηγύρια που διοργανώνονται στο Παναθηναϊκό Στάδιο.  

Στην περίοδο της χούντας η αντιμετώπιση των μαθητών  σκληραίνει κι επικρατεί κλίμα τρομοκρατίας. Στις μικρές κοινωνίες πολλά μέλη της κοινότητας (από τον αγροφύλακα μέχρι τον ιερέα τον πρόεδρο της κοινότητας) παρακολουθούν διαρκώς τις κινήσεις των μαθητών και τους καταγγέλλουν  στον διευθυντή, συμμετέχοντας πολλές φορές σε ανάλογες ανακρίσεις.  Τα παιδιά αποβάλλονται από το σχολείο, γιατί εθεάθησαν σε σφαιριστήριο, ή στο δρόμο βραδινή ώρα, γιατί δεν είναι αρκετά ευλαβή την ώρα της λειτουργίας, γιατί δεν φορούν έξω από το σχολείο τη σχολική στολή, γιατί δεν μιλούν με τον «σωστό» τρόπο στους καθηγητές τους, γιατί δεν καταγγέλλουν στον διευθυντή, ότι «άπρεπο» είδαν στο σχολείο.

Το σχολικό ποινολόγιο του γυμνασίου Νεαπόλεως Βοιών Λακωνίας κατά τη διάρκεια της χούντας αποτυπώνει με ακρίβεια τις ποινές με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι μαθητές που δεν υποτάσσονται στις καταπιεστικές νόρμες της εποχής, και αποβάλλονται για πράξεις εντός και εκτός σχολείου:

Γιατί κατά τη διάρκεια του εκκλησιασμού «δεν παρηκολούθουν την Θείαν λειτουργίαν μετά της δεούσης προσοχής και ευλαβείας, τούτο δε κατηγγέλθη εκ του ιερέως», «διότι εκυκλοφόρουν εις ώραν απαγορευμένην», άλλος συλλαμβάνονταν «εις πλαζ, περί ώραν 9η βραδυνήν», γιατί δεν εκτελούσε επαρκώς τα καθήκοντα του ως επιμελητής της τάξης «ήτι δεν ανέφερεν τους φωνασκούντας μαθητάς κατά την είσοδον εις την τάξιν», «διότι δεν απέδωσεν τον κεκανονισμένον χαιρετισμόν, εις καθηγήτρια του Γυμνασίου», «δι’ ανάρμοστον συμπεριφοράν προς τον Πρόεδρον της Κοινότητος», «διότι εβλασφήμησε τα θεία», «διότι την προηγουμένην ημέραν εθωράθη κυκλοφορούσα εις την πόλιν άνευ μαθητικής ποδιάς, κορδέλας και σήματος»,  «διότι κατά την Κυριακήν των Απόκρεω εθωράθη μεθύσκων», «διότι κατά τας διακοπάς του Πάσχα εφωράθη συχνάζων εις καφενείων χαρτοπαίζων», ενώ  η διαγωγή δυο μαθητών της Α’ και δυο μαθητών της Β’ τάξης «εμειώθη εις κοσμίαν, διότι «την 9ην εσπερινήν της 28.6.69 συνελήφθησαν εις σφαιριστήρια» κλπ. 

πηγη: https://tvxs.gr