Τα μέτρα της αστυνομίας την Τετάρτη το απόγευμα για τον αγώνα του Παναθηναϊκού με τη Μαρσέιγ περιλάμβαναν φραγμό από κλούβες των ΜΑΤ περιμετρικά του γηπέδου, drones, ελικόπτερα, μετακινήσεις δυνάμεων από την επαρχία, ελέγχους και προελέγχους με σκοπό να μην γίνει το παραμικρό σε έναν αγώνα που η UEFA είχε χαρακτηρίσει υψηλού κινδύνου. Την επόμενη ημέρα ένα βαν με επτά Ρουμάνους χούλιγκαν ενός κλαμπ αδελφοποιημένου με την Γκενκ ακινητοποιήθηκε από την αστυνομία στην Κακαβιά πριν φτάσει στον Πειραιά για τον αγώνα του Ολυμπιακού. Με λίγα λόγια, επί δύο ημέρες βλέπουμε την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της. Να είναι εκεί που πρέπει, να λειτουργεί όπως οφείλει και κυρίως να προλαμβάνει και να προστατεύει. Να προστατεύει ανθρώπινες ζωές. Και είδαμε πως όταν η αστυνομία θέλει να προλάβει το κακό, το μπορεί. Γιατί όπως σταμάτησε χθες τους Ρουμάνους στα ελληνοαλβανικά σύνορα μπορούσε να έχει σταματήσει και τους Κροάτες τη Δευτέρα. Γιατί όπως φρόντισε να περιφρουρήσει τη λεωφόρο Αλεξάνδρας, έτσι ακριβώς μπορούσε να κάνει και στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μόνο που δεν το έκανε.

Στη μία περίπτωση άφησε τους Κροάτες ανενόχλητους να μπουν στη χώρα και με τους ντόπιους συνεργούς τους να δολοφονήσουν και να μακελέψουν μια ολόκληρη περιοχή και στις άλλες περιπτώσεις φρόντισε να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μην ανοίξει ρουθούνι και να μην κινδυνέψει κανείς. Όλα αυτά δείχνουν πως αν η ΕΛ.ΑΣ. ήθελε, θα μπορούσε να έχει αποτρέψει το μακελειό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το ότι δεν πήρε αντίστοιχα μέτρα και δεν απέτρεψε το κακό σημαίνει πως δεν έχουμε να κάνουμε με ανίκανους, αλλά με συνένοχους. Που ήξεραν τι θα συμβεί και το επέτρεψαν. Όχι από ανικανότητα, αλλά από επιλογή. Γιατί επιλεκτική ήταν και η αντιμετώπιση των καταστάσεων.

πηγη: https://www.avgi.gr