Εξεπλάγησαν κάποιοι για την περιουσία του Γ. Τράγκα και το «μαύρο χρήμα», λες και σήμερα δεν γίνεται το ίδιο! «Πώς και που διακινείται τόσο μαύρο χρήμα; δεν μπορούν τα ‘μηχανήματα’ παρακολούθησης να εντοπίσουν τους διακινητές;», ρωτούσα πριν χρόνια τη μακαρίτισσα λογίστριά μου. «Είναι γνωστό σε όλους. Στο Σύνταγμα γίνεται η δουλειά. Από εκεί μεταφέρονται στα ιστιοπλοϊκά τα οποία φεύγουν στο εξωτερικό», μου έλεγε.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα γράφω αυτά. Τα ξαναγράφω για να δείξω ότι δεν είναι μόνο ο Τράγκας το λαμόγιο… Όσοι δείχνουν μόνο τον εκδημήσαντα βαθύπλουτο δημοσιογράφο-εκδότη, είναι αυτοί που θέλουν να κρύψουν ότι όλο το σύστημα «δουλεύει» έτσι , ότι ζέχνει ολούθε. Και έχω γράψει πολλές φορές γι’ αυτό. Ιδού μερικά δεί(ή)γματα…

Σεπτέμβριος 2013 https://gpapaso.blogspot.com/2013/09/blog-post_16.html

…γιατί δεν ελέγχεται το "πόθεν έσχες" των ιδιοκτητών των νέων τηλεοπτικών καναλιών, τα οποία ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια εν μέσω κρίσης; Με ποια κριτήρια τους παρέχεται η άδεια εκπομπής; Τα ερωτήματα αυτά ποιος δημοσιογράφος θα τα θέσει; Ποιος θα μιλήσει για τον διαρκή εκβιασμό στους δημοσιογράφους με τη ρητή ή μη απειλή απόλυσης; Ποιος θα πει για το νέο πελατειακό σύστημα, που βασίζεται όχι στην πρόσληψη αλλά στη μη απόλυση; Ποιος θα καταγγείλει τις λίστες των δύο κομμάτων (σ.σ. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τότε) που συγκυβερνούν και όπου καταγράφονται οι προς απόλυση δημόσιοι υπάλληλοι; Ποιος θα ξετινάξει την φοβερή τρομοκρατία των κυβερνητικών τρομοκρατών κατά των εργαζομένων, κρατώντας ομήρους τα παιδιά τους, την επιβίωση και το μέλλον τους; Γιατί δεν διώκεται κανείς για το Μέγαρο Μουσικής και τα τεράστια χρέη του παρά τη συνεχή κρατική χρηματοδότηση; Ποιος θα μιλήσει για τα τραπεζικά δάνεια και το "μαύρο χρήμα" που εισρέει στα πολιτικά κόμματα; Για το ποιοι επιχειρηματίες τα δίνουν και με ποια ανταλλάγματα; Ποιος δημοσιογράφος θα ρωτήσει, επιτέλους, γι' αυτά και πολλά άλλα ακόμη;

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009 gpapaso.blogspot.com

Δημοσιογραφία

…Πολύ φοβόμαστε ότι οι πολίτες συγχέουν ή ταυτίζουν τα μίντια με τους προβεβλημένους δημοσιογράφους, τους και «μεγαλοδημοσιογράφους» αποκαλούμενους, τοποθετώντας στο ίδιο τσουβάλι τους πάντες. Βεβαίως, τα ΜΜΕ είναι οι ιδιοκτήτες τους και όχι οι υπάλληλοι-δημοσιογράφοι. Εκ του αποτελέσματος, όμως κρίνοντας η κοινή γνώμη, δεν έχει άδικο. Τι έχει κάνει φερ’ ειπείν το πολυπληθές «δημοσιογραφικό προλεταριάτο» απέναντι σε μια δράκα «μεγαλοδημοσιογράφων»-ενίοτε και εκδοτών- που διαμορφώνουν τόσο το πολιτικό κλίμα όσο και τη δυσμενή άποψη που έχουν οι πολίτες για τους δημοσιογράφους; Απολύτως τίποτα. Η εκκαθάριση των μητρώων του σωματείου των δημοσιογράφων δεν έγινε ποτέ. Το καταστατικό παραμένει αναχρονιστικό και γι’ αυτό αντιδραστικό. Γενικά η μεγάλη πλειοψηφία των δημοσιογράφων, αυτή που κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, επαχθούς εργασίας και ανεργίας, είναι υποχρεωμένη να εκποιεί την δεοντολογία και την προσωπική αξιοπρέπεια προκειμένου να μη βρεθεί στο δρόμο ή να «μην ξεβρασθεί από το σύστημα». Ή υπάκουος και εντός ή ανεξάρτητος και αξιοπρεπής αλλά εκτός. Αυτό είναι το σημερινό δίλημμα-εκβιασμός…

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012 (Βραδυνή και gpapaso.blogspot.com)

Περί δημοκρατίας

Οι δημοσιογράφοι δέχονται πανταχόθεν επίθεση ως προνομιούχα συντεχνία. Όχι, δεν πλήττονται τα τεράστια εκδοτικά εγχειρήματα και τα τεράστια ποσά που οφείλουν στο Δημόσιο. Αυτά, αντιθέτως, επιβραβεύονται –εφόσον υπακούουν εις τας υποδείξεις- με δάνεια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία δίνονται με «εξωτραπεζικά κριτήρια»! Επίσης, το σκάνδαλο με τις τηλεοπτικές συχνότητες και τις προσωρινές άδειες εξακολουθεί να υφίσταται επί δεκαετίες τώρα. Κι ενώ η «συντεχνία» των μιντιαρχών και των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών παραμένει στο απυρόβλητο, γίνονται επιθέσεις κατά των δημοσιογράφων. Άλλοτε με το επιχείρημα ότι χρυσοπληρώνονται και άλλοτε ως δήθεν βρώμικων υπηρετών της διαπλοκής και φαλκιδευτών της δημοκρατίας. Όμως εδώ γίνεται μία φασιστική γενίκευση που συμπεριλαμβάνει μία δράκα ακριβοπληρωμένων δημοσιογράφων και διαμορφωτών της κοινής γνώμης και των χιλιάδων άλλων, που εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας ή είναι άνεργοι. Ποιοι χρησιμοποιούν αυτές τις γενικεύσεις; Εκείνοι που κάθε φορά επιδιώκουν να ελέγξουν την ενημέρωση. Γι’ αυτό τα δάνεια δίνονται μόνο στα έντυπα που υποστηρίζουν την καθεστηκυία τάξη στην τροϊκανή της εκδοχή. Όμως, το ίδιο συμβαίνει και στο άλλο άκρο, όπου ισχύει, επίσης, το «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Ή το απολύτως φασιστικό στη γενίκευσή του σύνθημα «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι». Παραδόξως, αυτές τις γενικεύσεις υποστηρίζουν και οι λεγόμενοι μεγαλοδημοσιογράφοι της διαπλοκής, καθώς μπορούν εύκολα να κρυφτούν μέσα σ’ αυτές. Πέραν αυτών, όμως, γινόμαστε σήμερα μάρτυρες μιας νέας αντίληψης για τη δημοσιογραφία, που εκπορεύεται από την εξουσία και η οποία μετράει τη δεοντολογία αλλά και τη δημοκρατία με το… λάστιχο. Με άλλα λόγια, κάποιοι, όπως ο διευθύνων σύμβουλος της δημόσιας τηλεόρασης, Ν. Σίμος, θεωρούν ότι «…η έννοια της δημοκρατίας ξεχείλωσε, κυριολεκτικά, στη Μεταπολίτευση…». Η απομάκρυνση, συνεπώς, του Κώστα Αρβανίτη και της Μαριλένας Κατσίμη από την εκπομπή «Πρωινή Ενημέρωση» της ΕΡΤ έγινε πέραν των άλλων και λόγω της «ξεχειλωμένης δημοκρατίας» και της «ασυδοσίας»…

 12.12.2020 Artinews.gr

Δεν είναι, σύμφωνα με τον Ι. Κ. Πρετεντέρη, "κανονική" η δημοσιογραφία που θεωρεί ότι «...οφείλει να παίρνει (έστω και λίγο υστερικά) το μέρος των «καλών». Να καλωσορίζει πρόσφυγες και μετανάστες. Να υποθάλπει κοινωνικούς αγωνιστές ή κοινωνικούς αλητάμπουρες. Να συμπαραστέκεται σε κάθε δικαίωμα κάθε βαρεμένου που νομίζει ότι τα πάντα είναι δικαίωμά του…»!

…Μήπως «κανονική» δημοσιογραφία  είναι η «η δικτυωμένη ελίτ» των αρθρογράφων και των λεγόμενων διαμορφωτών της κοινής γνώμης, που σιτίζεται στα πρυτανεία της "συντεταγμένης πολιτείας" και στα σαλόνια των οικονομικά ισχυρών; «Κανονικοί» τάχα είναι οι δημοσιογράφοι που έχουν αστυνομικούς φρουρούς; 

Δεν είναι «κανονικός» ο δημοσιογράφος που μιλάει για τους πρόσφυγες και τους «βαρεμένους», για τα θαλασσοδάνεια και τις οφσορ, λέει ο Ι. Κ. Πρετεντέρης! Δεν είναι «κανονική», λοιπόν, η Έλενα Ακρίτα. Άρα δικαιολογείται η λογοκρισία του κειμένου της! Όλοι οι "νοικοκυραίοι" στους οποίους απευθύνεται ο "κανονικός" δημοσιογράφος Ι. Κ. Πρ., θα τον κατανοήσουν. Η λογοκρισία επιβάλεται λόγω "μη κανονικότητας". Ακριβώς όπως και η δολοφονία του Ζακ, ήταν "νομιμοποιημένη" στο μυαλό των νοικοκυραίων λόγω... "μη κανονικότητας".  

Οι δημοσιογράφοι και οι διανοούμενοι βιώνουν έντονα, σήμερα, το εξευτελιστικό δίλημμα που θέτει ο Ι.Κ. Πρετεντέρης και το σύστημα που υπηρετεί: Ή να γίνουν «κανονικοί»-να ευθυγραμμιστούν με τις επιταγές της κυρίαρχης κουλτούρας και πολιτικής- ή να μείνουν δήθεν «ανώριμοι», γραφικοί, μη «κανονικοί». Απέναντι σ’ αυτόν τον εκ-βιασμό, ποια πρέπει να είναι η στάση των «μη κανονικών»; Η συμμαχία με τους μειονεκτούντες και όχι η ευθυγράμμιση με τους «μονόδρομους» των ισχυρών. Η απόρριψη της "κανονικότητας" αυτών που οι Γάλλοι αποκαλούν «τσοπανόσκυλα της εξουσίας»: με τις δέκα «δουλειές», το χαμηλό «πνευματικό κεφάλαιο» και μία «ορατότητα» κερδισμένη στη σκηνή των συστημικών μέσων ενημέρωσης, όπου η πραγματικότητα ουσιώνεται ως επι-φαίνεσθαι και ο άνθρωπος ως στατιστικό δεδομένο…

 ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

*Φωτογραφία: Κάποιοι άλλοι δημοσιογράφοι, στην άλλη όχθη από τον Τράγκα, όσοι δεν υπακούουν στο σύστημα, αυτοί είναι άνεργοι, φιμωμένοι ή και φυλακισμένοι στα μπουντρούμια όπως ο Τζούλιαν Άσανζ 

πηγη: http://artinews.gr