Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 14 Μάρ 2023
Η γενιά των Τεμπών
Κλίκ για μεγέθυνση
















ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI




14.03.2023, 16:00
 
 

Δεν έχεις αίστημα; Η ερώτηση αυτή επαναλαμβανόταν από γυναίκες, συχνότερα στο παρελθόν, που δεν πολυήξεραν γράμματα -ίσως και να μην είχαν φοιτήσει στο Δημοτικό Σχολείο. Ομως, κουβαλούσαν ως κληρονομιά κάποιες βασικές αρχές. Που τις έχυναν σε γλωσσικές φράσεις, οι οποίες γίνονταν και μέρος του ελεγκτικού τους μηχανισμού.

Η λέξη που κουβαλούσε τον πολιτισμικό κανόνα ήταν το «αίστημα». Πρόκειται για τη λέξη «αίσθημα», η οποία μετακόμιζε στον δικό τους κώδικα επικοινωνίας με την αντικατάσταση ενός γράμματος.

Δεν έχεις αίστημα; Με άλλα λόγια, δεν μπορείς να νιώσεις τον κόσμο. Τον καημό και τα προβλήματά τους. Τις δικές σου υποχρεώσεις απέναντι στους συνανθρώπους. Η ερώτηση συνιστούσε απαξιωτική διαπίστωση. Εχεις ξεμακρύνει από βασικές αρχές στη δημόσια συμπεριφορά. Οπως είναι η ευθύνη και η αλληλεγγύη.

Δεν έχεις αίστημα, γάιδαρε; Η πρόσθεση της προσφώνησης «γάιδαρε» πρόσθετε ένταση στην ερώτηση, γεγονός που διαβάθμιζε και τη συμπεριφορά. Η δράση τότε αποδοκίμαζε με θυμό την πράξη, η οποία τοποθετούσε το άτομο αυτό στην κατηγορία όσων νοιάζονταν μόνο για τον εαυτό τους, αδιαφορώντας για τη συλλογική ζωή.

Τι ψάχνεις, ψύλλους στα άχυρα; Θα μπορούσε αυτή να είναι η αντίδραση κάποιων συνομηλίκων -ίσως και εμού του ιδίου- που ζουν στον κόσμο του building up την καριέρα τους. Οσων αξιολογικό κριτήριο για τη δημόσια συμπεριφορά είναι το προσωπικό συμφέρον. Να μην κακοκαρδίσουν όσους αποφασίζουν για προγράμματα, για ένταξη σε κοινωνικοπολιτικές παρέες. Σε ομάδες επιδραστικές. Σε στασίδια ραδιοτηλεοπτικά. Σε βραβεία και τιμητικές διακρίσεις.

Ολα αυτά ώς πρόσφατα. Που τα Τέμπη επανέφεραν το παλιό ερώτημα, το οποίο είχε τρυπώσει στα παλιά μπαούλα, στις αποθήκες των διαμερισμάτων στις πόλεις. Δεν έχεις αίστημα; Η ερώτηση, μετά από όσα συνέβησαν με τη μαζική ανθρωποθυσία, διατυπώνεται από τους νέους, αγόρια και κορίτσια. Σε πόλεις, μικρές και μεγάλες. Παραλήπτες του απαξιωτικού σχολίου είναι όσοι ασκούν εξουσία. Οσοι κουνούσαν σχετλιαστικά το δάχτυλο. Οταν οι νέοι έβγαιναν στους δρόμους διεκδικώντας καλύτερη εκπαίδευση. Εργασία και μέλλον. Που τους έστηναν στον τοίχο για ωχαδερφισμό, για τεμπελιά. Για αδιαφορία.

Τα Τέμπη δυνάμωσαν τη φωνή των νέων. Πρόσθεσαν αξιοζήλευτη ωριμότητα. Δεν στρέφονται ισοπεδωτικά εναντίον των προηγούμενων γενιών. Τα παιδιά της κρίσης έμαθαν να ξεχωρίζουν την ήρα από το στάρι. Πρωτίστως, διεκδικούν. Εναν διαφορετικό κόσμο. Μια πολιτεία που δεν τους προορίζει μόνο για απλές βίδες σε μια απρόσωπη μηχανή. Μια πολιτεία που δεν θα προτιμάει την εντύπωση αλλά την ουσία. Που θα επιλέγει τη ζωή τους και όχι οποιαδήποτε οικονομική συσσώρευση.

Η γενιά των Τεμπών στο προσκήνιο. Ηδη αλλάζει σελίδα ο τόπος μας -κριτήριο δεν είναι οι εκλογές. Αναδιατυπώνουν το ερώτημα των γιαγιάδων τους. Δεν έχετε αίστημα, γαϊδούρια; Πολιτεία, νομοθέτες, ταγοί της εκπαίδευσης της ανεργίας. Τη ζωή τους θέλουν.

πηγη: https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου