Αν ένας γερολύκος έφαγε κάποτε τρεις περδικούλες, όπως γράφει εύστοχα ο Β. Ραφαηλίδης στην "Κωμικοτραγική Ιστορία", φανταστείτε τι κάνουν πολλοί λύκοι σε μια περδικούλα.
Ο Χαφτάρ είναι ηττημένος και εγκαταλελειμμένος από όλους. Και φυσικά γίνονται σφαγές στη Λιβύη.
Θα αποκαλύψω πως ήξερα τι ακριβώς θα γίνει στη Λιβύη.
Το πρώτο βέβαια που παρατήρησα, το οποίο είπα αμέσως, ήταν η λάθος τακτική του στρατάρχη. Έκανε επίθεση στο ίδιο σημείο συνέχεια και παρά τις αποτυχίες, επέμενε.
Το δεύτερο ήταν το απόσπασμα από την Ιστορία Κωμικοτραγική του Ελληνικού έθνους σελίδες 204 - 205.
“Τρεις περδικούλες κι ο γερολύκος”, και “το κωμικό τέλος ενός δράματος” που δείχνει πως ο Τσόρτσιλ την έφερε στο ΕΑΜ.
“Ο Τσόρτσιλ ήδη ξέρει πως θα θελήσουν να το παίξουν ισχυροί, που υπαγορεύουν όρους και αυτό ακριβώς θέλει. Θέλει να δείξει πως η διάσκεψη απέτυχε εξ αιτίας του ΕΑΜ και να εμφανιστεί ως ο μόνος ειρηνοποιός”.
Σας θυμίζει κάτι; Βέβαια για να πετύχει το κόλπο, και να φανεί πως ο Χαφτάρ ήθελε πόλεμο, έπρεπε να συνεργαστεί και ο... Μητσοτάκης! Θυμάστε τη συνάντηση;
Πήρε στο λαιμό του το Χαφτάρ προσφέροντας αφάνταστη βοήθεια στην Τουρκία και την Αμερική.
Πανηγύριζαν τότε οι χαχόλοι και τα ΜΜΕ. Μαζί και οι μαλάκες εθνικιστές.
Θα πούμε γιατί η Τουρκία πετυχαίνει, κι εμείς όχι.
Οι Τούρκοι πολιτικοί υποτάσσουν την επικοινωνία στην ουσία, ενώ ο Μητσοτάκης την ουσία στην επικοινωνία.
Ο Τσίπρας μπορούσε να μην κάνει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Να αφήσει το πρόβλημα να διαιωνίζεται για τους επόμενους. Δεν θα είχε τα εθνικιστικά συλλαλητήρια και θα έχανε ίσως με μικρότερη διαφορά.
Βεβαία κι αυτός το χατήρι των ΗΠΑ έκανε, αλλά μπορούσε να πει “να το κάνει ο Μητσοτάκης”. Και να κάνει αυτός σκληρή αντιπολίτευση.
Η Τουρκία κοιτάει την ουσία. Οι κινήσεις που κάνει είναι τέτοιες, ώστε να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες. Έχει στόχο και ξέρει τι θέλει.
Η ΝΔ κάνει απλά επικοινωνιακή πολιτική, για να στηρίξει τα πλαστά γκάλοπ.
Έκανε Συμφωνία με την Ιταλία για να πανηγυρίσουν τα ΜΜΕ δίνοντας τα πάντα. Ακόμα και την υφαλοκρηπίδα των νησιών! Οι Τούρκοι φυσικά δέχτηκαν το δώρο.
Γι αυτό στο τέλος μας γλεντάν οι γείτονες.
Η Ελληνική διπλωματία είναι το νέο ανέκδοτο με δυο λέξεις.
Πριν λίγες μέρες ο Θεοχάρης με την περίφημη λίστα για τον κορονοϊό πρόσβαλε τους Ιταλούς. Που φυσικά ως θιγμένοι μας έριξαν στη Συμφωνία.
Μετρήσαμε την απόσταση από την ηπειρωτική Ελλάδα και όχι από τα νησιά. Γιατί ο Κούλης καίγονταν να φανεί πως αύξησε δήθεν την Ελλάδα! Και αυτό το ήξεραν οι πανέξυπνοι Ιταλοί. Έτσι πήραν όσα περισσότερα μπορούσαν.
Στην ουσία χάσαμε. Αυτό που έκαναν στο Ιόνιο έχει επίπτωση και στο Αιγαίο.
Τώρα μας λένε οι Τούρκοι. "Κάντε το ίδιο και με μας"! Γιατί τους συμφέρει. 6 μίλια μέχρι Κρήτη – Ρόδο κλπ και μετά Τουρκική ΑΟΖ!
Να βγούμε στα μπαλκόνια να χειροκροτούμε;
Σαν Ειρηνιστή, Διεθνιστή δεν με πειράζει και τόσο. Μάλλον αποφύγαμε θερμό επεισόδιο τύπου Ιμίων, που θα έκανε την κοινή γνώμη στην Ελλάδα να αποδεχτεί τετελεσμένα. Γιατί πόλεμος με οποιονδήποτε στα χάλια που έχουμε ισοδυναμεί με καταστροφή. Και το ξέρουν οι πάντες.
Απλά λύνω απορίες αστών ψηφοφόρων. Και όχι δεν συγκρίνω το ΕΑΜ με τους μισθοφόρους του Χαφτάρ, καμία σχέση. Το διπλωματικό κόλπο όμως ήταν το ίδιο.
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Παρασκευή, 12 Ιουνίου 2020 | 8:51 μ.μ.
πηγη:http://tsak-giorgis.blogspot.com/